1000089116

480

M. ANpAEI SENECAE

ción heidelbergense de Commelin, cuyos

ejemplares llevan parte la fecha de 1603, y

parte la de 16o4, y en cuya portada se lee la

conocida cláusula «Ah Andrea Schotto ad

veterum exemplarium fidem castigata, Gne–

cis etiam hiatibus expletis, Notis curis<i se–

cundís explicata».

Pues, que sea ésta la primera vez que sa–

lieron á luz los trabajos dd P. Schott sobre

el R étórico

de Córdoba, consta claramente

de su dedicatoria á Justo Lipsio, y de la co–

rrespondencia de éste ·con su discípulo y

amigo. ((Olim certe (kemos en la dedicato–

ria) Desiderius,

Pintianus, Gn.ece peri–

tissimi, e veteribus codicibus, quibus Sene–

c<.m edolare aggressj sunt, Grrecorum di–

ctorum nec volam nec vestigium eruere se

potuisse ingenue fatentur. Nostri quoque

quatuor· Codices longe antiquissimi calamo

in membranis exarati, adeo Grrece inepte

librariis scri pti erant, vt iurare liqueat ne

legere quidem, nedum intelligere, sreculi

tortasse vibio, scribas illos nouisse.... Sor–

tem denique SENECJE miseratus, conquisi–

ui, frustra tamen, vetera exemplaria: quod

filii Philosophi Stoici scriptis Iibris plenre

sunt omnes omnium Bibliothecre¡ contra

vero nullus Rhetoris codex antiquus inue–

stiganti offerretur; tandem Toleti Carpeta–

norum, cum in eum sermonem incidisse–

mus, Ant. Covarruuias, Diaaci frater, ex–

cellenti vir

Antiq uitatis ,

Iuris ciuilis

doctrina, vetustum mihi codicem vtendum

tradidit longe optimum: ex quo eruta Grreca

nonnulla cum P. Ciaconio homine doctis–

simo communicarat, qure

in Nic. Fabri

C. clarissimi manus , Roma ah amico

missa, peruenerunt. Móx Tarraconem ad

omnis doctrinre principem Ant. Augusti–

num Archiepiscopum litteris euocatus me

contuli.... Hic alterum , sed Epítomes , ;eu

Excerptorum vetus exemplar nactus ,

maius, Notas paullo vberiores conscripsi,

quod M. Ant. Moretum elegantissimi virum

ingenii hos libros minime attigisse , imma–

tura nimirum morte prreceptum, animad–

uertissem: neque enim vltimis in terris ver–

santi mihi in mentem venire potuit, ac ne

per transennam quidem cognoscere licuit

alios in Gallia, Germaniáque , Annotatio–

nes moliri: qui tantum abest vt luminibus

nostris obstruxerint, ab edendóque deter–

ruerint, quod prreficisne apud te liceat, vt

crebris etiam litteris, quo mea foras darem,

ac pcene conuicio quodam efflagitarint. Quo

in numero

doctissimus Faber : Qui scriptis

manu exemplaribus destitutus,

prim.is

dum–

taxat editionibus instructus,

EVaToXl<J

tamen

summa plurima

vulner~

sanauit. Comparaui

itaque SENECAM denuo, non vno Couarru–

uiano contentus exemplari, quod Grreca

sufficere non posset omnia, cum tribus ve–

tustissimis codicibus. Romre quidem degens,

cum Vaticano Pontificire Bibliothecre vno de

multis optimo,

venerand re antiquitatis¡

cum Augustodunensi, quem codicem anti–

quum quidem illum, sed notre non optimre,

Iac. Dalechampius Medicus miserat: deni–

que Brugensis hominis eruditissimi bene–

ficio quartum nactus, accurate inuicem

commisi,

Grrecis Rhetorum dictis !acu–

nas omnes, hiatúsque quoad eius fieri

potuit, expleui, consultis etiam interdum

doctissimis amicis. Dehinc laborem nostrum

in Galliam miseram Lugdunum Segusiano–

rum, exortóque iam florentissimo in regno

fcederato bello Rothomagum partus abripi–

tur indéque in patriam tandem marítimo

itinere delatus, vt belli flammam, sic nau–

fragium vix euasit. Post in Germanía lum–

bifragium metuens, propius factum est

nihil, quam vt domuitionem paraos in pla–

giarii manus incideret apud Noricos, aut

funditus periret. Tandem aliq uahdo, te hor–

tante maxime , LIPSI, exire patiar nominis

tui auspicio, qure sedecim annis,

quod

exctirrit, perpetuo presseram,

uti us sane

quam ve! Panegyricum Isocrates, aut Cinna

Smyrnam domo asseruarunt....

».

Esta curiosa dedicatoriá aparece fechada

«Antverpire , CIJ.IJ.CIII», con yerro tal

vez en el año; pues,la que pasa por respuesta

á ella, y en las ediciones de Séneca la sigue

con la data «Lovanii VII. Kal.

Ma~t.~,

la colección de las

Cartas

de Justo Lip–

sio va fechada «Louanij, VII. Ka!. Mart.

oo .l::Jcn».-Como quiera, dice así en la-parte

que nos · toca: «Illud te serio hortor,

imb

rogo, vti dum Sol nondum plene occidit

[ alusión al «nuper ah o¡;:ulis reger laborare

ccepi» del P. Schott en su dedicatoria] , ea

qure in scrinijs tuis affecta habes, perficias,

•