De Nativitate
D.N.
J
efuChrifci
Difcurfus
1I.
641
ad nos ipío$11onnihil converramus, urpore quiegregios
elfellus, & immenCa
e!
natiVitate Salvatoris derivan–
ria bona longc excellentius pr:e illis participamus; fi–
quidem ut ¡am diximus,
Propter noflram {alutem de–
fcendit de crt:/11,
quonam grati animi fpetiminc fan–
llis ejus naralibus corréfpondimus
?
N ice<as Commen·
rator Nazianzeni air :
Deu1 per Propbetam lfraditl–
,.m,
popu/um
&
ingratum
,
&
vecordem arriter objur·
gan
1
ait
:
Cognov11. bo1 po/fef[orem {uum
, &c.
quibu1
verbi1
]11d~o1
mufll ammallbu1 propcmotlum
~upidlo·
ru
extltif{t ait:
mox vcróad omniumChrifiianorum
fummam confu!ionem f"ubdit :
Omnibu1 ini1Jue
t':!
in–
grate erga Dtum 11/Jdlis
b~c
oratio congr11it.
Cerriffi–
mum efl equidcm, quod ínter omnes torius univerli po–
pulos, nullus
lit
canco lumine illuílratus
1
tanraque be–
neficiornm molecumularus
1
qucmadmodum nos, qui
in Ecclefiz gremio vivimos,
&
ramen Deus noílcr ,
qui ad nofiram redemprionem in hanc terram defcen–
dit' tam parvi
a
nobiszfümarur.
9
lnferroga jumenta
,
t':!
tlocebu.ntte
. A fiolidis
faltcm hifce animali&us , qu
z Deo füo mcliori , quo
pei!funt modo ferviunt, exemplum capiamus. Enim–
vetó quotidiana experientia rellacur & doccr , quod
potior occupatio!, cui po¡jor Chriílianorum pars hif–
ce diebus vacar , in eo pociffimum confiílat, quod
dediri !int exhibendis libi murno complimenris ,
&
ca:remoniis apprecando bona fefia , muruis
fe
mune–
Yibus
, conviviis , aliifquc limilious converfationi–
bus honorando, nihil interca de cam fublimi, & ar–
duo myílcrio, qua le cH incarnarionis, & nativiracis
Domini noli:ri cogirando ; Nams hodie Jefulus non
plorar ob nudi[atem, & pauprrtacem, in qua nafci–
tur , non propier gcfidiffimz hycmis rigores, non ob
!a:torem, & fqualor"cm flabuli , nec ob ullas alias ,
quas patiebarur a:rumnas & miferias, urpotc qua: om–
nia foluntarie& lpome propria ab ipfo alfumpia fue–
tant; quin poiius quia vider, quod cum nos unum pe·
dem veluri in inferno po!itum habeamus , ipfe vé'ró
tdem pra:-cipue .le ra:lo deícenderit, ur nos aba:•crna
perdirionc eriperet, plorat, inquam, quod nos nihilo–
minus ha:comnia nihili faciamus, aut zfiimcmus ,
haud íecus ac fi de anima:
fa
luce, & a:ternirate neuti–
quam ageretur; plorar, quia vrdcr, quod Alini& bo–
vc~
\n obfequiis erga ipfum vcnerabundi exiílanr, nos
vero Chrilliani , qui íanguine ipfius redetnpti fumus
dorfum ei vcrramus, cumquecontemnamus.
u
Regius Prophera David olim dicebar
:
U:
ju·
mentumfa!lusfum apudre,
t':!
ego ftmper tuum.
Et
verc! fi ócum nobifcum femper cffc volumus neccf–
fum erir, ur neque nos unquam ab ipfo fepa;cmus ·
Dcusenim nuflquam nos deferir, nifi priusdeíerarnr
i
nobis; arque ideo
li
ipfum hodie in Be[hJehem, 1d efi ,
in domo panis, ve1 in Euchariília accl'j>imus, caven–
dum nobisefi, ne ipfum aminamus. S. Bernardus fce–
liccs appellat illos, quicum eodcm Davide dicere poí-
ÍUfl~:
Utjumentumfaélu1 fumapud1'; talla emmju-
Scrn•·l· dc
menta agnofcunt polfeflorem fuum
,
&
prd!ftpl D6>nin)
Circu•cif.
fui
,
in quo pd{ttum eft e/1 piif!imum fu:num, lp{e qui
t/I
pani1 Ange/orum.
Chriíli Divinitas per comparationem ad
utilitatem corporis alfumpti coníidera–
tur ; nec non Nativitatis ejus prodi.
gia tant:e humilitati ponderantur con–
junél:a .
DISCURSUS TERTIUS.
Verbum caro fa!lum tft.
1
e
Erciffimum efi , quod ínter cunlla opera ,
qua: de manu akiffimi prodierunt , nullum
lit
prodigiolius , magifc¡ue ílupendum , quam íueric
Incarna[iO vcrbi ,
&
hypofiarica unio , qua Divini–
tas vili humana natura: lutounita fuit; Q!!od faris li–
quer,
¡¡
infinita con!iderc[llr dillantia ' qua: en inrer
úgnifica[a duarum illarum vocum,
verb11m
&
caro
.
Hanc aurem prodiglofam unionem oculus humauus
hodie in przíepio Bc1hlehem1 ico pmefi conípiccre •
Verbum carofaélum
tf/,
&
babiravit i11 nob/1. Su{clp1-
s..
n~.
de
tur
, inquit S. Lw,
ii
mnjcf/atc humilita1,
a
virrute
N "'i..
lnfirmita1
,
ab d!tt»nltnrc mortalita1,
verunramen fci-
mus, inquic idcm Pontifex alibí, quod
verbum raro
Srrm-1• •
re
f118um eft provc01011trarnis, non defeélione DeitatiJ
.
N .im .
Q!!.gdli vero quifpiam qua:rar, cur Oeus ad homincm
redimendum de ccelodcícendens, ipíemct limul homo
ficri volucrir , divinam ramcn r.cquaquam deponcn-
do naturam
?
H:;ic ego relpondeo, id fallum effc ,
<:onc a. de
N:ntY•
10
Optime igirur nos Sanllus Thomas de VillaNo·
va monee , dicens:
llrcede faltem jam nunr ratlonali1
bomo, acc"tde ad prtefeptum ij/11d,
(:f
qui pecrandoj11 -
menti1
mfrpieHti~r
e1,
et
ft1nili1 fnélu1
ei
tl/11, cretttorem
tumn , vd inter ipfa jumenta recagno{ce, ne lp/i1 etiam
iumenti1 pofleriorem
te
vilioremque demonftra.
Salme–
.ron optimum nos modum edocer, quodevoia hrecani–
malia imitari po!fumus, nimirum nofiram erga ca:·
leílem hunc infanrcm fidem exercendo , confitcndo
ejus D ivini[atem ,
in ejufque locum pauperes íuCci ·
pic:ndo :
.!!_uematlmodum animalia
h~r
fpirilll ca/ore–
<¿1tt
(110
Cbrijfomfovmmt, ita
él
no1 ípfum fid1,
&
con–
f e/fiont profiieanmr
,
eum911e in egeniJ
&
pauperlb11s
foveamu1.
ut eivera ineffet Dclta1, ad mlrarula op•mm,
&
vera
Smn
f . •
le
humamta1 ad taltrantlam paffionum;
voluit namquc ur
N.im·omnibus fe Deum effe innorefcerer, li'mulque inielh–
gererur, k in hac paffibili natura noílra pati velle pro
confummanda humana redemptione • Porro in pra:-
S<ml.1:.dc
N1u,·.
11
Sanll:us Francifcus licentiam obtinui!fc legitur ,
ut hac noll:e in mgurioqaoda1n in pra:fentia duorum
illorum animalium milfam celebrari curarer, & ad
populum pra::dicarc polfer , ur tanto vivacius
m~ílerium illad reprzfenraretur : Fuitquc
a
nonnull1s
viíus iníantulus qu1dam in illius tugurii przíepio
h–
cens , quem tirnllus Palriarcha inrer brachia fua. ac–
cipicns ll fomno exciiare vidcb;ttur, multum quoquc
feminis fopcr rugurii illius pavimenrum diíperlit, ur
hoc infom illuceícenre d1luculoa volucribus acceprum ,
e
3
rum
linouas ad dccanrandas communi creacori no–
flro
bude~ ,
& gracias laxaret. De beara Margarita
deCallcllo fcribitur, quod c1lm erga hodicrnum feflum
devoriffima crfct, Chrifü Na[ivirarem continuo me·
dirando , randem potl monem ejus , in corde ipfius
mar;arira qua:dam fiupendz magnirudinis
inve~ta
foerit, cui myficrium illud ílupendo quodam modorn–
fculpcum erar , ipfaque
~~ram
puerulo
genufie~a
velu·
ciJe!'ulum adorans coníp1c1ebarur
: llmplellummCbrz–
ftum in no/ira rarnr nafcenum,
inquir SanllusLe.o,
111
eu11de111 D:'11m
glori~ 'IJidtr~
mrrram/ni infua ma;ef/are
rrgna.111111.
J.t:mfi
Prompt.
fcnti diícurfu circa ly
verbum
, prouc illud humana:
morrahiati comra opponitur conliderationes aliquas
infü[uemus. •
2.
Pcrbum caro
.
fo
memoriam qua:fo id revoce·
Gcr.¡;
va.
mus , quod lfaac Parriarcha: accidit , quando morti
proximus in procinllu erar, uc fua m primogcnito fuo
bcnedillionem impercirernr ;
Et
quidem quia ílrara-
gema, qno)acobex matrisfua: fuggeflioneufusfui: ,
notiffimum ell, illud perrranfeo, hocfolum norans ,
quod bonus ille Se11ex filium íuum, an primogenirus.
e!fet , cxplorarurus, cum ca:cus e!fet , adeoque
¡~n·
gendo vcritatem cxpcriri deberct , quoad hunc qui-
dem feníui;n delufus fuerit?
quo~d
vocem ramen nequa-
quam fuerit deceprns, quia dixJt:
Vox quttlem vo"' ja-
cob ejf
,•
manu1 aute'!' manu1 fu,,t
E
fau
. Sed dices
fortafse quomodo femculus 1lle pcrfuaderc libi poterat ,
quod unus. idemque horno : Efau pariter ,
&
Jacob
elfet?
Ei
1deorefpondeo, ¡uílam qoidem llaacum ha-
builfe oi>fiupefccndi rariortem , veruntamen quia
om-
nia In fig11ra contingebant
i/Iu,
ideo
li
vultis in uno eo·
dt:mque fub¡ello lfaacum pariter , & Eíau videre ,
de quo proinde veré dici pollit:
Po>: quldem
j
dcab
,
manu1 a11tem
E
fau;
Eccc vobis in uao cndemque Dei
filio líraekm & Efau, id ell, naruram divinam, k ..i
verbum,
&
animam, quz clara Dei v1!ione lruirnr ,
&
naruram humanam olim malcdill:ionis condemna-
ram , & peccaro fubjellam :
ln fimi/1tutll1um rarnu
R oai. ·"' 1 .
ptccari.
Vultifüe veram líraelis vocem audire?
a~res
vefiras c<e!ellis militia: exercirui, qui fuper iugurium
Berhlehemiiicum hodie delCendir, p:irrigirc : audiem
enim iHos feílivo vow canenres :
Glarta In aluffm111
S
(
Dro