1000001230

De Inventione Sandce

Crucis

Difcurfus VIII.

213

fetl quomodo? Si quilvulr me fequi: ,;on vim <t/fero, mn

cogo, fed fu.e q11emqur volunt<ttis domin'!mfa{10, utrum

Crucem fuam meiamore velrtferre.

z..

Po// me

Lcvius urique pondus

impofir~

nobis

Crucis vidcbitur ,

oculum noílrum iu cum defiga–

mus , de quo ícriptum eíl::

.Qui 'fJecc<ttllm no11 fecit

;

qui tamcn íanllam Crucem omnibus peccatis noilris

maxime oneravit, quia

Pecc<tta noftra ip{e pertu/it fu–

per lignum,

unde

&:.

gravi<fima ac pondero!i<fima ex–

titir . Non parum quoque fublevaminis nobis in Cru–

ce poficis conciliabit , fi quanta cum la:titia

a lacri–

catc Crucero fuam portarit , conlideremus :

Infpice

Exod-<!.

fac fe<undum e:xemplar

quod tibi in monte mon–

flrat11m ejl

U nde

Apofiolus nos exhorrarur , di–

cens:

Afpicier.ter in confummatorem Jefum, qui pro–

po/ito fibi gaudto fuftlnuit Crucem, confufionecontempta.

Hcbr.Z• ••

Poft me

Sequis ChriOum pra:currerer' is cene ocu–

Jos fuos in ipfum deligere minime poJfer , ac proin–

de quia oculos noílros in fe per.petuo vult habere dc–

tixos , dicir poíl:

me .

Ad ha:c dicere etiam pofTu–

mus ; Chrifium nobis h ifce verbis infinuare voluif–

fe , cavend11m nobis e!fe , ne de nobis ipÍI$ nimium

prrefumamus, pcdcs nofiros ante Chriílum figere,

feu

e1.1m pra:currere volentes , prouri nonnul!is accidir ,

qui de Ít!iplis adeo pra:fumunt,

fuam in gratiam

auxilia divina fiduciam nequaquam ponunt.

force

hoc eíl: unum ex my!leriis, ob qua: Chriílus

Zach~o

ut ex arbore Sycomoro , quam ejus vidcndi caufa

afcenderar, cito defcenderet , pra:cepit

Pra:currens

afcendir in arborem Sycomorum; quia enim arbor il–

Ja Crucem repra:fenrabat , quam Chriílus ipfc 11011-

dum alcenderat, ideo Zacha:us Chriílum aliquo mo_

do pra:currtre

lle

idebarur. Unde Chryfoílomus.

Ser,,,. 14·

Si bene nfcenáernt

quare el dicitur, defcende

[upe-·

ríus di:xit

Prd!íUrrenr

nfce11dit arbortm

prd!<Urrit

fervus Dominum

;

<:t

mue Z<tch-eur nfcendit nrborm1,

qunm Crucem dominaror ttfcenderet

;

hlnc eft, q11od dl–

citur ei feftin111 defrende

Oemum veró

propofi–

tum no!trum loquicur, diccns

Nifi q11i1 tulerit Cru–

cem fuam, & fecutu1 me f11erit

non d1xlt, pr.ecefferir.

Cyrenreus quidem Chriílum in Cruce portanda adiu·

vit; ad illam ramen portandam Chriílus ipfum non ali–

ter admittere voluit, quam ut nonanre, fepoíl: Jcfum

Luc:u1. •I•

incederct:

Impofummt lfliCrucem portnrepoft Jefum

Sunt, qui indubii:m rcvocarunt, an Chriílus fimul

cum Cyrenzo Crucem portarir , an vero Cyremeus

illam culerirfolus. Cajecan11s dubium hocdirimir: dum

air:

Compulerunt

h<tncignominiofamfarcin<tm, q11<tm

tamen non folur port<tb<tt: jeápoftJefum, ne Simon vide–

ret11r cruciftgendur.

Multi adeo lunt temerarii

pr~fum

pruofi, ur multaex feipfis fcu propria virture fe facere

po!feexiílimenr, quitamendeinceps rurpirer cadunt.

Q!!aodo Petrus Chriíl:um ad Calvaria: montem , uc

cruciligeretur , conrendere

lle

audivir, mulrotirs fe

una cum ipfo morí velle arroganrer prorellando promi–

fit,

nonobílantc futuri lapfus fui

pr~difüone ~

Chriíl:o

ei iníinuara, ac proindc qui parí pa!fu cum Chriíl:o ince–

derc voluir , ut turpirer caderet , promeruit.

Poft me,

inquit S Bonaventttra:

.f!.uidef1Crucemtollere, & poft

Domin111n ire, ni/ipoft dillam jamhumi/11atem gratiam

ser. ,

penitentinlem <t<cipere, & /ic femper poft Domlnum am–

Ao1dm •

bÜlare

nam

1pfe inno{trttme:xempfum priu1 fe huml–

lia?Jit, pede1 difcipulorum lnvit.

Jne.16.Mrn.

Abnegtt femetipfum.

Orígenes ait

.A.bneget ergo

feipfum, qui priorem vitam f uam m<tl<tm bona conwr–

fo11e relinquit:

p11ta aliqu<tndo lu:xurío{t11 denegnt fe

lnjaft11m,

rnm

Cd!pcrit fe T'IJare juftitiam

jic

111

o~ni

m11litia dmegat

quod

f~erat

Eande~ !nterp~erat10-

nem

Bonavcnrnra h1fce verbis

ad1~c1t

, d1cens

.Q.11id

rft

fe abnegnre

nlfi omnem fuperbinm cor111

abjicere

<:t

perfellam humllitattm ilfduere

~1e

ronymus ait:

Abneg..re fe1pfum tft, wterem

homme~

cum operibu1 fuir deponert.

Ambrofius quoque d1-

cit:

Abneget femetipfum jibi homo, & totu1

mutet~r.

Chryfollomus autem verbum illud

.Abnegare

fp_ec1ah–

ter confideransdicit: Adverramusdiligencer, qu1dnam

abnegare feipfum lignificet.

Q!!j

negatf~

no!fe aliu""!,

fii•e isfilius

Ítt,

five frarer, vel alius qmcunque am1-

cus

is ramerli omne malum eidem accidere , eum–

que 'peffime ab alio rraaari videat, nu!lum ramcn ei

auxilium porr;git, quia oum abnegavir, nor1 cum de–

fcndit, nec ex ejus infortunio turbatu r, eoquod om-

Manji Pron•/11:

nem ab eo affeltum íubtraxerit:

Sic ergo vult nos Dtu1

Corpus noftrum nrgligtre (

inquit Chryíoílomus)

qui 1101 ip{tus caufa ve/ vtrberr11r, 'IJtl fuppllrlo nlfciam

wl quid aliud fnclant, nrgltgarnur

Hoc tft enim

nbne~

gare, hoc efe 11ihil rei fuum habeat

fed feip{r11n peri·

rnllr objiciat

Crucem pondus fuum habcre, ncmo in–

ficiari poteíl: , quodfi i1ucem quis ponderi huic aliud

pondus majus adjicere velir, id eíl:, fi ci afligcrc velit

amorem proprium, fcu propriam voluncatem, utique

illam prompce portare randem cidem impoffibil_c ctit. S.

Augu!linus cnim amorem noílrum pondus dicere

n~n

dubitavit:

Amormttu, pondurmeum.

Quodfi aurem

hocCrucis pondere portando faculrarem

aliqu~m&

lc–

viratem experiri volumus, opus erir, ut ab

ª!'º

ponde–

re noscxonercmus, id cll, voluntatem propnam al>ca–

dem retrahamus , abnegando illam , ipfamque Deo

fubjiciendo. Prius Dominus noíler dixerat:

Niji

qulr

e 11 untiaverlt

omnlb111 f}tttl! poffidet

non pottft meru

effe difcipulru.

At vero cum de qruce

nobis porran-

. da di!íerere incipit, etiam nofmetrpfosabnegare fuader.

UndeS.Gregoriusait:

Jbidicitur ut abntgrm111 noftrn :

bicdicitur , utabmgemus no1

& forraffe lnboriofttm non

{[:~:g.¡z.

eft homini rtlrnquere (U<t, f(d

?Ja~áe

l'!boriofumeft re/In·

qurre femetipfum

Hugo Cardmalis Ly

fmmipfum

prndenrer ponderar, & dicir, quodquanrorenuntiario

ahqua Deogratior& acceptior fuerir, ranroquoque fi_c

major:s perfellionis, & aptitudí

nis ad C

rucem falubri-

rer portandam.

Eft re/Jnqttere &

abr.eg

<tre feipf11m', fe,

fun,fuor ,

deferere feipfum , pro

pria vo

lunrarc carcrc,

ab omni eo quod quis haber, haud fccus a lienari , ac

fi foum non e!fet; deniquc carncm , fanguinem ,

pa-

rentcs proprios derclinqucre, proprium eR corum rcli-

gioforum , qni in fumma cxemplaritare viram de-

gunt

4 .

Tollnt Crucem fuam.

Chryfoílomusait:

Non fe-

Ho· deodo1.

me/ & bis; ftd continuoper totamvitam h<tncrecummor-

C111<1>•

um clrcumfer111, &co11tinuo<td nrrtm paratiffimus fs

Ubi norandum quod nos quoque Crucem amplcéli

ferre debere dicar. Q!ia:runc erenim facri I nterpretes

quid Chrifio opus fuehr hominem aliquem in Cruce por-

tanda auxiliatort>m habcre? A lberrns Magnus refpon-

der:

Hoclpfum Spiritrll Snnélur oráinnvit, non enim fuf-

fieil,

1JUodChrif1111[0!111 porw nobi1 Crucem: {ed oporret,

9uodeti<tm nobis imponatur.

N equc enim fufficit , quod

Chrifiuspro nobis fit pa!fus, nofque pretiofo fanguine

fuo redemerit, nifi nos quoque

parte nofira coopere..

r, utend

o nimirumSacramenris, inquibus pa<fionis

fua:

fruO.us

continenrur.

Tollat Crucem fu<tm .

Nobis

ere

nim Cru

x noílra exemploChriíli etiam porranda eíl,

eum in amara Paffionc fua imitando , eamque Cruccm

quam Deus in íl:aru

vocatione noílra nobis immittet ,

pro ejusamere libenrer tolerando.

Et fequttt11r me

Chryfoílomus a it :

credn1

Hom.

,6.

ipfa11 Pa.lfioní1perfe 111tt1trnmfulficere, caufam rj111 fubje-

Mmh.

cit: quam? ru

9""'

diél<t funt 11111wr{11 f<tcienr ntque pa-

tlem ipfu'!' frqu<tri1

ur fcilicet propter ipfum omnl<t fu-

fune<tJ

tde(r, reélc Dommum feq11i,

prJptrr ipjum

c1111fl<t

f~/feraJ,

'!'~"' 'l!'rtttt~s

non nrgfignr.

facro

Evangelio voluntaria 1lla Jllvenis Evangelici oblario de-

~cr!bitu r

(equnr te

(

inquir ad Chri!lum )

quocunque

1er11:

Ub1 . Chryfologus:

Deripit , non acredu, quipro-

Serm.

9 •

m1tt1t

~o~mum lllC<t~lfe

fe'lui: fed adomni<tpo/fe qulr pro-

m1tm. drx_iffet cau11u1, frqunr te quocu11que)11Jlrri1, hu–

'.nan!u1~e1te,_ quoc_~nque

1Jolucr11 .. Sequ<tr te

quocrmqree

1ver11.J1c d1crt,qu11111erfe& Dom11111m, q11ld interfr,igno-

r11t Pem11 per mnreftqt1ilrlr,fed fubmergltur

nd 1'nffio-

nem fequitur fed negnt.

Examinemus a

quidnam

Chriflus ei refponderir:

Vulpu fovea1 hnbe;t

vo-

fucres

C~/¡

nidos

/iliu1 1111tem homini1 non hnbet

11bi

cap~t ~e~/ine!

e"rum, inquies, quamam efi

inre~

ju-

ven1s

1lhusíponr~neam

oblationem,

hocChriíli rc–

fponfum proport10? Sanllus Augutlinus air:

Intdligi-

mus ifrum homintm

f equeret11r

hriftum fria qu.iji-

~í:-o:.~.~er

turum

fuif!e_,

non qud! J rfu Chrifti.

~or

funt, qui

Cr_ucem _qu1dem portant , non ramen pro Chriílo

qum pouus C ruccm fuerunr, uc ad hanc vel illam Pre-

larnram pen_ingant, vivunt in fumma excmplarirar"c

obíervant1a,

llt

apud homines bonum libi nomen

_exifiimationem concilient , non vcró ut Chriílum

1m1_tcntur , multo minus ut vel propria:,

vel

aliena:

fa-

lutt cooperenrnr.

~ot

fnnt, qui in hac vel 1lla

~ula

gra\"Cm ignominia:, difpendiorum, aliarumque ommum

!abo-