De S.
Matthia Apoftolo. Difcurfus I.
79
S.
Matthi~
ad
Apo!tolatum ; ubi
&
alia i:jus merita con–
fidcrant¡u- .
Difc11ríus
y.
Oílcnciitur •
quo~ fo~s,
q11ocunque
tandcll) modo 1/la exponacur, mentµm
S.
Matthia: ad
ApolloJacumaptiíiime declar!!t.
Dilcurfus VI. Otlenditur, quod Deus, non vero
fors S. Mattl¡iam ad .Apoltolatumelegcrit , ucpore in
qucmomnes illa: condicionesconcurrerunt, 9uae ad bc–
ne dclibcratam
el~aionem
rcquiruncµr .
Obfervationes
&
varia documenta tra–
duntur circa
Epiíl:olam,
c¡uoad
eleél:io–
pem
S,
Matthia:.
p
1
S
C U
R S
U
S
P R
1
M
p
S ,
Exurgens Pe,,-ur in pmlio fratrum dixit-: Oportet
lmplrri Scripturam, quam pr4dixit Spiritus
San!lur
PFr
os PatJid.
Afr. Cap.1.
1.
sAo4us Paulus 4poílolus ad Romanos fcribens,
¡!xpreífe diclt, Scrlpturas Sacras ad noílram
dofrrinam
&
inllruélionem exaratas eífe:
.f!_u4cunque
~om.il·
-t.
frripra
f
~nt
,
ael nojlram dolfrinam
f
Nipta Tunt
.
Et
hinc ell , quod Sacri
Chroni~ae
muleafaéla perfa:pe pcr
minutiffimas circum!tantias delinearinc . Sic ecenim
haec S. Matthiae in Aaibus Apofiolicis defcriptaelell:io,
in omni pene •erbo myílerium quoddam fecum fubin–
frrc, atque ad nollram
eru~itionem
totaliter ell or.
dinata . ·
a.
Ad noflram
tJ.~r/nam.
Q!:od fi !leila illaerratica
~
poll Cbrilli in crelos a!ceníioncm de Apoílolici Col–
lcgii crelo lapfa fuiífet, nulla eífet admirandi ratio ,
quod a fatro illo Apoílolorum Concilio, ha:c in locum
illius fierct fubílitutio
:
nune autem curo Judas in no–
ll:e paffionis Domini defccerit,
&
Salvator po!l refur–
re8:ionem fuam , pra:cipue illis quadraginta diebus ,
quibus pcría:pe Apoftolis apparuit, de rebus ad Eccle–
fiz regimcn ípell:antibus, cum illis di(ferendo, in ejus
Iocum : Per
dies quadragiu¡a apparenf elr
,
·él
foquens
.t\L\..t\p0.1.1.
de regnoDei,
alium
elig~re
potuerit, fummopere mi·
randum eíl , quod fubfiicutndum ore fuo proprio non
denominaverit? Veruntarqcn utique id
fa~um
eíl
~
ut
Apoílolos honoraret, actribuendo eis hanc poteílatem
principaliores hccleliz
m!ni~r~s
&
paílores elige11di .
Jdeo enim illos ex tune m 1unspotreffionem immilit,
ut
vel
fic omnibus palam fieret, quod ad finem ufque
fa:culorum qanc eis faculcatem
&
poceílatem femper
9uiete
relifüuu~
e!fet, cligendi fcilicer miniílros ad
íuum regimen deputatos . At
ve~ó
dubium quoddam
hic fubnafcitur ,
vid~licet
quodlt S. Petrus tanquam
fummusChrilli in terra Vicarius per fe folum, alium
in Juda: locum eligere, cumque, qui fibi magis place–
bat ; ad illa!p digaitatem promovere poterat, cur igi–
tur illorum centum viginti Congregarorum diícipulo–
rum conGlio
&
opera uti voluit? Theophylafrus ideo.
id faltu.melfe dicit, ut nimirum eos, qui illo mune–
re digniores a:fiimarentur, tanto magis honoraret
&
qoolificafct
~
utpote qui idoneitatis
&
fofficicntire fuae
approbationem
&
tellimonium
0
a tot tantifque viris (or–
titi fuilfen,t.
E01, 'JUi
tligerentur, ven,erabileufficlen1.
Praeterea Ut per hoc ionueret aeílimandum a quolibet
clfe non pfoprium, fed alicn11m judicium , propriam
fuam authoritatem, ad eos. magis h.onorandos , cum
ei~
communicando . Hinc fal\um
dl ,
<\1104
foml)ili
Pontífices a priocipjo in id c;ondefcenderint' Ut
fcili–
cet in aliquibus cafibus populi Epifcopos
&
Paílores
fuos eligcrcnt. Primo vidclicet, neii,
adquosípc~a
bat nominandi potellas , odium
&
invidiam patercn–
tur praetendentium. Secundó , ne fufcitarentur jurgia
&
contradifüone~
inter ipfofmet praetendenres., quan–
~o
totus
pop~l~s
judcx erat. Terció
1
ut elello ínter·
fubditos conc1ltaretur amor
&
reíp.ettus , utpote qui
ab ¡pfis, ad id muneris el'fet promorns.. Q.!!arto, quia
commune teílimo.nium
maxim~
cujufdam multitudinis,
elefü dignitatem
&;
idoneitatem magis. authorizabat .
ProgrcíTutcmporis
aute~,
jus illud ob multa, qu1; !n–
tccveniebant, inconvement1a' a pop.ulo fublatum tu1t;
fiquidem verillimum femper eíl, quod
ubi m1ilt1rudo,
;bHunf3fio,
dum nullusad merita habecur relpellus, ftd
ad paffionem tann\m
&
ad interel'fe.
3 .
Exurgens Petrus In medio frptrum
.
TamctÍJ hi
j:iomines fubditi ipÍlus el'fcnt ,
&
qu1dem valde erga
eum reverentes
&
o
bfequiofi, S. Lucas ramen eos fra–
tres nomipavit; e?
9u.odS. Pi:trus
.~os
.femper hoc
in gradu reílimavent
1
1dque ex hn.m1htat1s
~
mode–
llia: foz peculiari inllinllu . Et9u1dem max1ma
.co~·
fideratione dignus eíl refpcllus 1lle , quo ca:ten d1-
fcipuli Sanllum Petrum profequebamur, adeo ut nc–
mo eorum eífet, qui ei contradiceret . Ca:cerum pro–
pofitioni a S. Petro falla: opponere pocui!fenc , íatius
futurum el'fe,
fi
adventum praefiolarecur Spiritus San–
fü,
UtJ><?tC qui juxta faélam promillionem ,
pro~e·
diem fine longiori mora adfucurus elTec, ab ·hoc emm
merico expi:ll:ari polTe luminis
&
d~fcretionis meli~ris
communicationem . Potuiífent etaam unum pouus
quam alium eli:él:ionis modum proponere; aut dicere
injullum
&
irrationa~ile
cífe , quod ex numero.
~en-
tum viginti, duo tancum eligerencur
&
tamcn h1s
~on
obílantipus , pmnjbus illis , qua: S. Petrus propofurt
?
acquieverunt, capita fua ejus orJinationibus perfeéle
fubmittentes, nofqueparicerdocemes, dcbitum, quem
fuperioribus noílris, tanquam
a
Deo
nobi~ pra:ordina·
ris deferre debemu
s
refpeélum ; Ec qu1dem tanto
;i:quius cft , ut exemplum iílud nobis imprim3tur ,
quandoquidem in illa congregatione fimul erat flos
quidam lell:iílimus.
~o_minum
, íapientia , fanllitatc
&
prudencia pra:d1t1fümo1um, quos unquam ab 1pfo-
met Chrillo planeara Chriílianitas hallenus h,1_buif-
fe fcitur ;
Pos
f
4c/i
jujli judlm
,
él
wra mundi lu-
rnina.
/
4.
Oporm implerl Scrlpturam áe juda
,
r&
Seneca
inquit :
Felix fapientla
,
lJ.U4 ex allorum di{citur infi–
pientla.
Et quidem quot funt, quos lapfus ille
&
pr~cipitium J udre confervavit ,
&
cautius ambulare fe–
cit ? Porro inter alia motiva , cur Saul
a
Deo in
Regem Ifracl
ek~us
fuit , non obílante, quód Deos
malum ejus exitum non ignoraret , unum foit , ut
David ex ejus lapfu maloque fine, bene
&
provide
fe guberoare difceret :
Fortaffe /d(irco reprobus Re.Y
tligitur
,
rit
fuccefTor ejus Rex David In eo cognofoere
,
guid cavere debuiflet
.
Ita quoque in noílro propoÍlto
nos dicere pol'fe videtur, quod in locum
J
udae fub–
llitutos fuerit S. Matthias, non folum ut is inílrue–
retur de eo , quod fibi fugiendum era,t ad
hoc
,
ne
ab Apoílolatu inltar Juda: dccideret
1
&
utfc Apo–
ílolica dignitate dignum efficeret ; verum eciam ur
omnes fideles doccrec, quantum in via Dei femper ti–
mendum
&
tremendum
Ílt,
nec ulla ufpiam praefu–
menda fit fecuritas, quando cremere, imó collabi vi–
demus firmHiimas
&
(olidiffimas Eccleíire columnas.
SI
defit fpiritu1, non adjtt'l>(ft locus
,
inquit alio in Joco
idemmet Gregorius . Q.uis ufpiam reperiri poteric
fanll:ior locus Coilegio i\poílolico?
&
tamen
e~
hac
tam eminenti conditione pra:ceps faíl:us efl unus ex
Apoílolis . Quod al\9uis alius in vircutibus
&
fpiritu
'1abituatus lab:itur , iuílam utique ingerit maximi pa–
voris occafionem: at vero quodApoílolus aliquis
ab
illo Deo , qui
fcrutatur renu
(tt
corda
,
quique
fcit
,
quid fi1 In homi1te,
vocacus, qui etiam canto tempo–
re illum fueraeconfeélatus
1
&
facerdos fall:us in ejus
fchola fuerat eruditus, qui denique Evangelium mul–
tis annis pra:dicaverac, plurimas animas Chriílo ad–
duxerac
&
cooverterat
1
multaquc miracula paílim
patrarat;
quo~,
inquam talis in adeo prqfundum bara-
thrum corruat_, quis non Cl\pavefcat?
Beatus homo, qui
Prov
11.,
4 •
fewper eftpavu(us.
5.
Epi(c~¡Mtum
ejus accipiat alter
.
AQ.
ultimum
ufque fpiritum formidarc femper debemus., ne coro–
na, quam nobis przparatam el'fe cred;mus , ab afio
nobis ob culpam noílram non eripiatur , prouti
J
udz
accidit, cui S. Mauhias fubllitutus fuit .
Tene quod
11
'·' · " ·
habes, ut-nemo acopltrti:oronam tuam.
Diadema Sau-
"°
lis fupertem.pora Da
v
idis collocarum fuit . Tertullia-
no
fucc~ffic
S. C yprianus, Origcni Sanllus Cyrillus,
Ru{fino Sanftus H ieronymus , Pelagio S. Auguíli-
nus. In Jocum ejus, qui
e
gelido qnadraginra marcyri·
bus przparatobalneo egreíTus e!l, cuílos carceris füccef·
fit ,ejufque coronam promeruit. Sanfto quoquc Franci-
fco in ordtne ad fuam Religionem hzc promiffio
fa.
aa