306
gclican1 ct_Concilia
Ec~Jes.iae
u_ni,•ersalis, p:mlti
sumus
vent~tcm
seq01;
::. "ero
nos non errare
perspcxerint,\'Ct'itatemrcligionisnobiscumcon–
rormiter illos complecti o¡>Ortet, sicut P:lU\us
scribit: 'ut id ipsum dicatis omnes, et non sin!
in ,·obis scllismata'; neque imit<u·i ritus vete–
rum, si veritati contrarii fuerint.
Cum Christus, Oominus nostm·, doctrinam
\'Critatis suae j)raedica•·et, gentiles el pagani
co•wcrsi non aversalnmlut' cam, sul) ¡H'actextu
<¡nod contraria csset lcgibus majorum suorum.
llac enim rationc Christum nmu¡uam accepta–
turi fuissent, id ,·erOin exitium eorum cessisset.
Porro ob timorcm vel pudorcmmundanum ve–
ritas cognita nunquam dcscrenda est. c¡uoni;un
pcr e,·angelbtam l.ucmn Christus úicit: 'Qni
me erubuerit ct meas se•·mones, hunc filius ho–
minis erube8cet cum ,·cne•·it in majcstate sua'.
EL David: llodie si vocem ejus audic•·itis, no–
lite obdurarc corda ,·estra sicut in exace•·ba–
tionc, secundum diemtentationis in deserto, in
quibus me tcnta\'Crunt patres ,-estri, <¡uibus
jur;wi in i•·a mea, si int1'0ibunt in n:gnum
meum'.
Considere! itaque celhitudo tua quantum re–
foral in ro tanti momcnti consilium bonum ca–
Jlere, ct <lliOd a cclsitudinc tua omnes ¡)Oj)uli
tui dcpendcant, qunrum animarum dominus
noster .-ationemexige!, ct <¡uantum dctrimcnti
mala consilia secum re1'rC solean!, cujusmodi
exemplum nobis praebet f\oboam. 3 neg.,
1~.
Quaredixit Jacobad SimeonemetJudam
1 :
'Vasa
iniquitatis bellantia in consilium corum non ''C·
nial ::mima mea'.
l~l
David in psnlmo: 'Snpet·
populum hmm malignaverunt consilium'.
I::t
Esaias dicit: 'Sapientes, consiliarii Pharaonis,
dcdei'Linl
con~ilium
insipicns'. Unde Salomon,
ca¡). 6 Ecclcg. suadet: 'Multi p<lcifici sint tihi;
consiliarius sittibi unus ex millibns'. Et David:
'Dcatus vir <1ui non abiit in consilia impiorum'.
Parcntes et <lnüci in rebus spiritualibus boni
consiliarii non solent csse, sicut dixil Clwislus,
Oominus noster, all Petrum : 'Cai'O ct sanguis
non rcvelavittibi'. El prophcta Mich.,
i ,
6, di-
' Corrige Levi.
(L11dof(.)
cit: 'lnimici hominis domcstici ejus·. El Clu·i·
stus: 'Nolite arbitrad quia venerim paccmmil–
tero in terram. non ,·cni paccm millcre, sed
gladium: veni e11im separare hominem adYCl"·
sus patrem suurn, et filiam advcrsus mah·cm
suam,ctnururn ad\'ersussocrumsuam,etini–
mici hominis domestici ejus'. Et apud Lucam:
'Putatis quod paccm veni darc in terram? Non
dico \'Obis, sed separationem; crunt cnim e.-..:
hoc qui1u¡ue in domo una tlivisi: tres in duos,
et duo in tres dividcntur; pater in filium, el
fi–
lius in patremsuum; mate•· in filiam, etlllia in
mntrem; socrus innunun suam, etnurus in so–
cnun suam'. Et
c~•p.
111,
~6:
'Si quis venit ad
me. et non odit patrem suum,
el
matrem, et
uxo•·em, el lilios, el fratres et sorores, adhuc
autem et animam suam, non ¡)Qtest meus csse
disci¡mlus'. Undc intelligi ¡)otcst, quantum pa–
rentes el amici rebus spiritualibus adversari
solean!, quoniam Christus dicit: 'lnimicos ho–
minisesse domesticosejus, et se,•enisseutunum
ab altero separe\, et qui non oderit patrcm ct
malrcmsuam in talibus casibus, non possc di–
scipulum smun esse'. El hoc, quod ita docuit,
etiamante exemplo deularavit, tlum inconsulla
matJ'C (a qua tamcn ccrUssimC malumconsilium
non ex¡>ectandum eral) in tem¡)IOdisputans re·
mansit, bene sciens matrem suam. tribus illis
diebus, c1uihus eum quacrcbnt, lll;'lgno dolare
afTectam. Postquam aulemeum iuvenit, sollici–
tudinemquc suam exposuit, respondit: 'Quill
cst quod me <¡uerebatis? nesciebatis quia in his
quac t>atris mei sunt oportet me esse?" !loe
exem¡>lo nobis declarnns, <¡uod in causa Dei
oLiigati non simus cum ;unicis nostris propin–
quis ''el parcntilms consultare, multo minus
quamlo bonum nostrum illll)edhmt, tumenim
eos odisse nos jubet.
Dominus noster in omnibus probum el ve–
rumconsiliumcelsitudinituae inspire!, gratiam·
<¡ue praestet, ut sempc•· ,·oluntatcm suam san–
ctissimam facial, el tandem
sanct;~
illius gloria
f•·uatur. Amen.
Die xxu junii
MOL\'11
('l:2 de junho de ·155í).