1000000236

Utr. Concursus Dei,

&c.

quo certi sumus voluntatem nostram determinare se

jpsam ad operandum.

Sentit animus,

ait Tullius

(*),

se mo·veri

quod cum sentit

illud una sentit

se vi

sua

non aliena moveri.

Prob.

Quía physica prremotio non potest stare

cum libertate , idque multiplici nomine:

quod po-–

tentiam non agendi proximam tollat , cum ad agen–

dum,

antecedenter,

physice,

ineluétabiliter

nos determinet ; sed non est in potentia nostra ali–

quid agere , nisi

possimus non agere : ergo , &c.

Id tollit indifferentiam , quod independenter;

no~

bis '

nostra eleétione ponitur '

connexionem

ha~

bet invincibilem cum aliqua aétione ; sed prredeter–

minatio est ejusmodi; omnem voluntatis aétionem

an~

tevertit , & effeétu suo frust ari non potest: ergo nullam

relinquit in nobis potentiam ad oppositum ; quemad–

modum qui in

tenebris est , auto vinculis constric–

tus , non potest legere , aut ambulare.

3·

Úbi unum

est tantum in nostra potestate , ibi nulla est eleétio;

sed posita prredeterminatione , unum tantum est , quod

acceptare possimus. Frustra adeo sunt exhortationes,

prrecepta ,

comminationes ; id enim solum nobis

relinquitur faciendum , ad quod voluntas determina–

tur

(1).

Quis

(')

~r<Emotio

physica hos habet charaéteres inseparabiles:

An–

tecedtt -ornnern aétum voluntatis:

Datur ex solo Dei beneplaci–

to: 3· Est ornnino necessaria ad omnes prors1,1s aétus tam bonos,

quarn malos: 4· T alem habet connexionem cum aétu, ad quem

datu_r

_ut pr<Edeterminatio ad aétum ,

non aétus sint duo im–

poSSl?th~

•

Connexionis illius infallibilitas non repetitur ab ali–

quo tntnnseco, sed ab ipsa prredeterminationis natura, quatenus

(*)

Lib.

99·

Tuscul, cap.

23,

per