QEid'
&.
quales fint
divin~
Proceffiones.
·85
nofirum
a
memoria fcecunda proc;:edere
debeat.
S.
A
u
gufi. idcmim exprefsc haber
lib. de Triait.
cap.Io. ubi de
Verboa~,o_bis produélo ira Ioquitur;
NeceJJe
efl
cum
Verbum loquimur e:< ip(a JcientiaF; quam
t~C·
moria renemus, na(catur Verbum ,formara quzp–
pe cogitatio ab ea re, quam
[ci~us,
Jferbum
eft, quod in corde dicimuJ
:
Dtxe:at
a~~em
paulo ante, ex h
ac noíh_t Verb1
fimt~It~dine detegi poffe
pr.od~1éhonem.
Vcrb1
~~vini.
In hoc fpeculo ;
inqm~
'·
a_tque
~~?oc ~mg
mate videri aliquam
V~bt
zllrus [tmzlztudznem,
de quo diélum eft in principio erat Verbum
•
Utrumque vcró tam divinum , qmim no–
firum Verbum
a
memoria
f~cunda
proce-
--.:!ll'lto'dcrc fatis apene indicar ibídem cap·I4··
Ver–
hum noftrum,
~nquit,
i!lud, quod no1 babet
[onum, inde utcumque fimile
éft
in hoc ttnigma–
•
illl
Verbo Dei, quod etiam Deus eft, quoniam
•
&
hoc de noflra Jcientia nafcitur
,
quemad–
modum,
(!J'I
illudde [cientia PatriJ natv.m
efl.
. Minor fimiliter efi evidens. Intelligcn-
tia enim circa objeélum percipiendum , me–
moria yero f<rcunda CÍrca
Cl
bum prodp–
cendum verfktur , illa in fimplici_ objeéti
vifione,
h~d
in termini fui
p~odt!~I~ne ~e
tinetur ,
illa
fola efi operauo divmnaus ,
.qua
perfon~
divina: fuarn effentiam ,
&
fci–
pfas co_mprchendum :
~~e
e
diél:io,
&:
produého , qua Pacer Fllmm
gcner~t
ftbt
omnino requalem, vi fu re proceffi oms,
&
. produélionis. Qua!
han~
anvers\ls condu–
ftonem poífent oh¡jci, jam. foluta
fu~t
in
pr:rcedenti,
&
folvcntur
m
íequenubus.
Rogabis
,
an
aaus
imelligendi
pr~fup
ponatur ad aétum dicendi in divinis •
Affirmant
communitcr SGotiíl:re , Tum
quía id perfpicue videtur aíierere.Doél:or
:)ubtilis in ¡,diíl:.2. qu. ultima, ut ¡arn ob–
fervacum cfi in primQ-..notabili. Tumquia
effentialia priora funt
1
quam
no~ionalia.,
intelligere aJJtem efi quid eífenualc_, dt–
cere vero quid notionale, T um demqu
e,
quía ex racione prindpii perfeéti
~fi
, ut
prius habeat fuam ultimam perfeébonem,
,
qua'!! produc;at: lntelligere aut_em,
&
-..:ei-
1~ vt~~tur
efie ultima:
perfeét1~nes
Detta–
tJ~
'·
1deoque prit!s oportet, quod pe,rfona
drvm~ ~t
intelligc;ns,
&
volens, q uam ex
frecunduate
natur~
produc;at Verbum . ·
Secus autem
contin~it
in creatis, ubt di–
"ere prrecedit
imell~ere
,
quonia~ inte~le'-'tus creatus non efi formaliter
mtelh–
¡ens, nit! per receptionem
Vcrbi
produ–
di pnr ipfam diélion
·m ,
Nihilominus reclamant aliqui , quibus
f~b{cribit
saroníus noíl:er
A
polog.2.aél+
cn·ca
.fi~e1
,
~flirman~
in Patre pl'Íorem
d~e d¡~IO
. m 1
!lt~lleéhorte, ~
volitione
>
qma, mqmt, di.:l:JO efi confhtutivurn Pa–
tris_, nihil autem efi priú's in aliquo, ·quam
fit 1d, per quod confiicuitur, nihil enim
potefi effcjn aliquo,
pr~ufquam
illud fit,
ncc porefiillud effe priufquam in effecon–
fii~ua~u.r
,
nc~
potefl
c~mfiitui
, nifi per
p~·mctplllm
fm c_onfiJtuttvum, adeoque ni–
htl potefi effe
m
Patre priufquam Pater
confiituatur in fuo effe Patris. Non con–
fiituitm autem in illo efTe ,_ nifi per diélio–
ncm, qua:, ut fupponítur, efi ipfametge–
neratio aéliva. Unde condudit, quocl quam–
vis abfolute in Deo pritls fit intelligere ,
quam dicere , tamen in Patre , prout in
Patre rcduplicative, pritis efi dicere, quam
intelligere, ficut-·ttuamvis animal fit pritis,
ql!am
r~t~onale, t~men, pro~t
efi i_n ho.,.
mme prAis efi rauonale, quam ammal ;
unde ctlm Pa'ter confiituatur in
eife
Patris
per dicere? necdlüm efi, quód priLis di–
cat, quam intelligat , quia pritls efi
Pa–
tr
em eífe, qwlm intelligere .
Vert.imreclamant creteci Scotifire
cum
R
ada prima parte Controverfia
12.
art.i.
l'um quía " Do&ore Subtili Pater prius
efi -beatus, quam gerteret , .Beatltudo
au–
tem, ve! eft in intelleélione , vel in
voli–
tiE>ne , vel in utroque: Er_go prilis intclli–
git eifentia¡n fuam Pater d1vinus, quam di–
cat,
&
producat Verbum fuum. Tumquia
quoties aliqua neceffarium ordinem fervant
inter
J/i,
eundem necetTario fervant ubi–
cumque inveniumur. Sed intelliger&fccun–
d ürn
fe
efi pritls, quam dicere: Ergo etiam
in Patre intelleél:io diél:ionern pr:rcedit ,
nec juvat exemplum animalis. Falfurn enim
efi
~
quód in homine priüs fit rationale ,
quam animal, nam utrumque concurrir
ad
<>onfiitutionem l1bminis, animal quidem
ut
prredicatum fuperrns, rationale veró
~
ut
pra:dica~um
inferius, ita. a paü inteHi:
gere ,
&
diCere
Gmul
f.:Onfittuunt Patxem
i~tellig~re quid~m
, ut pra:dicatum
fupe~
nus, d1cere vero, ut pra:dicatum ultimurn
ideoqu~ ho~ ill~d
fupponit . Tum deni:
que_quta qmdqUJd fequttur ad pra:dicatum
n~monale
.non COfT!rnunicatm aliis perfo–
ms,
efi emm propnusperfonre divina: cha–
raéler. Sed intelligere divinurn communi–
catur
y~uribus,
&
tranfit ad ornnes perfo–
nas rltvmas : Ergo non fupponit diélio-
nem,
.
..