Table of Contents Table of Contents
Previous Page  94 / 228 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 94 / 228 Next Page
Page Background

QEid'

&.

quales fint

divin~

Proceffiones.

·85

nofirum

a

memoria fcecunda proc;:edere

debeat.

S.

A

u

gufi. id

cmim exprefsc haber

lib. de Triait.

cap.Io

. ubi de

Verboa~,o_bis produélo ira Ioquitur;

NeceJJe

efl

cum

Verbum loquimur e:< ip(a JcientiaF; quam

t~C·

moria renemus, na(catur Verbum ,formara quzp–

pe cogitatio ab ea re, quam

[ci~us,

Jferbum

eft, quod in corde dicimuJ

:

Dtxe:at

a~~em

paulo ante, ex h

ac no

íh_t Verb1

fimt~It~dine detegi poffe

pr.od

~1éhonem.

Vcrb1

~~vini.

In hoc fpeculo ;

inqm

~

a_tque

~~?oc ~mg­

mate videri aliquam

V~bt

zllrus [tmzlztudznem,

de quo diélum eft in principio erat Verbum

Utrumque vcró tam divinum , qmim no–

firum Verbum

a

memoria

f~cunda

proce-

--.:!ll'lto'dcrc fatis apene indicar ibídem cap·I4··

Ver–

hum noftrum,

~nquit,

i!lud, quod no1 babet

[onum, inde utcumque fimile

éft

in hoc ttnigma–

illl

Verbo Dei, quod etiam Deus eft, quoniam

&

hoc de noflra Jcientia nafcitur

,

quemad–

modum,

(!J'I

illudde [cientia PatriJ natv.m

efl.

. Minor fimiliter efi evidens. Intelligcn-

tia enim circa objeélum percipiendum , me–

moria yero f<rcunda CÍrca

Cl

bum prodp–

cendum verfktur , illa in fimplici_ objeéti

vifione,

h~d

in termini fui

p~odt!~I~ne ~e­

tinetur ,

illa

fola efi operauo divmnaus ,

.qua

perfon~

divina: fuarn effentiam ,

&

fci–

pfas co_mprchendum :

~~e

e

diél:io,

&:

produého , qua Pacer Fllmm

gcner~t

ftbt

omnino requalem, vi fu re proceffi oms,

&

. produélionis. Qua!

han~

anvers\ls condu–

ftonem poífent oh¡jci, jam. foluta

fu~t

in

pr:rcedenti,

&

folvcntur

m

íequenubus.

Rogabis

,

an

aaus

imelligendi

pr~fup­

ponatur ad aétum dicendi in divinis •

Affirmant

communitcr SGotiíl:re , Tum

quía id perfpicue videtur aíierere.Doél:or

:)ubtilis in ¡,diíl:.2. qu. ultima, ut ¡arn ob–

fervacum cfi in primQ-..notabili. Tumquia

effentialia priora funt

1

quam

no~ionalia.,

intelligere aJJtem efi quid eífenualc_, dt–

cere vero quid notionale, T um demqu

e,

quía ex racione prindpii perfeéti

~fi

, ut

prius habeat fuam ultimam perfeébonem,

,

qua'!! produc;at: lntelligere aut_em,

&

-..:ei-

1~ vt~~tur

efie ultima:

perfeét1~nes

Detta–

tJ~

1deoque prit!s oportet, quod pe,rfona

drvm~ ~t

intelligc;ns,

&

volens, q uam ex

frecunduate

natur~

produc;at Verbum . ·

Secus autem

contin~it

in creatis, ubt di–

"ere prrecedit

imell~ere

,

quonia~ inte~le'-'tus creatus non efi formaliter

mtelh–

¡ens, nit! per receptionem

Vcrbi

produ–

di pnr ipfam diélion

·m ,

Nihilominus reclamant aliqui , quibus

f~b{cribit

saroníus noíl:er

A

polog.2.aél+

cn·ca

.fi~e1

,

~flirman~

in Patre pl'Íorem

d~e d¡~IO

. m 1

!lt~lleéhorte, ~

volitione

>

qma, mqmt, di.:l:JO efi confhtutivurn Pa–

tris_, nihil autem efi priú's in aliquo, ·quam

fit 1d, per quod confiicuitur, nihil enim

potefi effcjn aliquo,

pr~ufquam

illud fit,

ncc porefiillud effe priufquam in effecon–

fii~ua~u.r

,

nc~

potefl

c~mfiitui

, nifi per

p~·mctplllm

fm c_onfiJtuttvum, adeoque ni–

htl potefi effe

m

Patre priufquam Pater

confiituatur in fuo effe Patris. Non con–

fiituitm autem in illo efTe ,_ nifi per diélio–

ncm, qua:, ut fupponítur, efi ipfametge–

neratio aéliva. Unde condudit, quocl quam–

vis abfolute in Deo pritls fit intelligere ,

quam dicere , tamen in Patre , prout in

Patre rcduplicative, pritis efi dicere, quam

intelligere, ficut-·ttuamvis animal fit pritis,

ql!am

r~t~onale, t~men, pro~t

efi i_n ho.,.

mme prAis efi rauonale, quam ammal ;

unde ctlm Pa'ter confiituatur in

eife

Patris

per dicere? necdlüm efi, quód priLis di–

cat, quam intelligat , quia pritls efi

Pa–

tr

em eífe

, qwlm intelligere .

Vert.im

reclamant creteci Scotifire

cum

R

ada prim

a parte Controverfia

12.

art.i.

l'um quía " Do&ore Subtili Pater prius

efi -beatus, quam gerteret , .Beatltudo

au–

tem, ve! eft in intelleélione , vel in

voli–

tiE>ne , vel in utroque: Er_go prilis intclli–

git eifentia¡n fuam Pater d1vinus, quam di–

cat,

&

producat Verbum fuum. Tumquia

quoties aliqua neceffarium ordinem fervant

inter

J/i,

eundem necetTario fervant ubi–

cumque inveniumur. Sed intelliger&fccun–

d ürn

fe

efi pritls, quam dicere: Ergo etiam

in Patre intelleél:io diél:ionern pr:rcedit ,

nec juvat exemplum animalis. Falfurn enim

efi

~

quód in homine priüs fit rationale ,

quam animal, nam utrumque concurrir

ad

<>onfiitutionem l1bminis, animal quidem

ut

prredicatum fuperrns, rationale veró

~

ut

pra:dica~um

inferius, ita. a paü inteHi:

gere ,

&

diCere

Gmul

f.:Onfittuunt Patxem

i~tellig~re quid~m

, ut pra:dicatum

fupe~

nus, d1cere vero, ut pra:dicatum ultimurn

ideoqu~ ho~ ill~d

fupponit . Tum deni:

que_quta qmdqUJd fequttur ad pra:dicatum

n~monale

.non COfT!rnunicatm aliis perfo–

ms,

efi emm propnusperfonre divina: cha–

raéler. Sed intelligere divinurn communi–

catur

y~uribus,

&

tranfit ad ornnes perfo–

nas rltvmas : Ergo non fupponit diélio-

nem,

.

..