)
Q.uid.,
&
quales fint divinre Procefiiones.
8J
-ta-dicali.ter,
&
denominativc, qÚÍa prove–
IÜt .
a
pÓtenti:t
ÍI1telleél:iv,a,~
non
V~tO
for–
maliter quafi e«et revera mtelleého
,•&
formalis cogitatio; auplicem enirn Íntel–
letl:us .lnabec operatíonetn , nempe cliél:io–
nem próclQét!vam
V~rbi, ~ intellcél:i~
nem ,
qu:E
rn creatrs eft 1pfa formahs
Verbi produ&i receptio.
t:!rgebis
:
Si
aél:io illa, quam diél:ionem
appeLiamus, non fit
fonnalit~r
in.celleélio :
ilon erit ab intelleél:u
formali~er,
fe u 'Lua–
cenus intelleélus eft ,«ed fohun quateihls
potentia produél:iva efr,
&
fic
V
~rb-.um(ljyinUln tantummodo velut materrahter
proceclet
~b· intelle~u, h~c
efi
a
principio'
•..
~uod
reahter tantum eft JI1telleél:us, non
•
· ~ero f~rma~iter
:.
~ed confequcn~
¡fr .
~al
furn;
St
enun Ftltus non provenrat ab
m–
~olleél:u
, quatenus eft formaliter ia telle–
. s, fcquitut, quód
~f
vi fu;r 1roceflii.o–
nrs non poffit propne appellart,
V'erbum
mentiJ
Paterntt,
neque
proceder-e de memoria
PatriJ;
neque
ejJe (ap
_ie.nti.tm·de [apientia
,
&
vijfonem
de
újio
e,
ut loquitur fanélus
Augufl:inus.--Iibro
15·
capitc
7•
&
13.
Er–
.go, &c. Probatur major;
int~ l~él:us
enib
non efl: íntelleél:us for aiiter, nifi quate–
nus
[efe
explicar in atlu
lnt<i!~ligendi
,
qui efi aétus
adc~:quatusintelleC1:1Jli
1
quate–
nus intelleélus eft.
Dif/ingu~
ma)orem:
No
er t nnaliter ab
irttelleétu' quatenus
irtt~lleétus
efi' reu.qua–
tenus producit ·aétum , qui fit fotmaliter
intelledio
;~
concedo : quatenus proclucit
aé\:um ,. qui
ftt ·
i·ntelleé\:io faltem radicali–
ter, nego.
Probationem
fJmi~ite11 d~fiinguo;.
adrequatus
.aél:us
intelle~us.
eíl iñtelle<fri0.,
vel fonnahter ,
vel
r<td1cahter; conc.ed.o;
formaliter tartnim , nego. Add.e, quód re–
tórqueri poffit in Adverf.'lrios argumen–
tum; natn intelleétio,
nt
intelleél:io efl: for–
malíter, non efr chélio; at ípü fatentur
Verbutn clivinum non proce¡:lere ab intel-
1eéHonedivina:, qu:ttenusirtnelleétio
efrfor~
rnaliter; bree enim communis efl:
tribus.di·
vinis perf0nis: Sed tanttim , quatenus
ma–
dificafél.
efi:
in
primo fuppofito
j
&
appel–
btu~ ~iaia :
Etgo pr:»(atum argumerttum
!Dag1s
m.
c:;os, q·u;hn
in
nos militat . Nec
u1dc feqmtur Filium nort t'eél:e Verbum ,
l1
que Ülpiemiam,
&
vitioncm de vitione,
&c.
appella~i; imó4t~am V er15'ia}'pell~tio:nem liabet a memo
na
frecunda PctttiS, a
q.oopet diéli.onem producitur,
&
reélius no–
.min:nur
V
~rbum,
qm1m
{j
fierec
per
intel-
Ieétionem; fi·c enhnnon Verbum prolatum;
fecl
ta~nim~: cogítatio.~
vel intelleéti<;>.Patris
efret d1ce
s: Vet'brautemappellauonem,
feq~uritur
tetZ prrefatre ipfius denomi-
nattones, qua: Vcrbo
funt
fv-nonim;r.
Objiciunt
_3,.
Divin;r procef[iones non fo,..
ldm funt perfomarum produél:iones ,, fed et–
iam conununic;ttiones natur;r, aétuumque
dferuialimn. Proceffio enim debet continc–
re in fieri
q';IÍr{q~id
terminus
pe~·
eam pro–
duélus comnmet m faéto e
(fe:
.At
Verbum
~roduél:umcontinet
natunam, & atl:useífen–
uales,
Ergo
illius pr:oceRio etiam divinam>
naturam ,
&
aélum effemialem intel'l1gendi
debct Continerc
1
ancdque non alía debet
dfe; qua
m
ipfamet divina intelleélio.
Re[p~ndeo,
equidem clivinam procetfio–
n~n
in ficri continere,
&
velub1 commu–
nl€arc dfemiam,
&
aél:us eífentiales; fed.
nego exincle {equi, eam própnerca effe
&e~
bere fortnalem illum aéfu ímelrligendi, h:tc
eni111
~ione
Filii produétio, etiam did
polfet aélus v·oiend.i; etenim in Filio non
fohlm cíl IdTentiadiy.i,rt:t,
&
aél:us eíTentia–
lis intelfeélus aterni;; fed eft etiam aél:us
effentíalis voÍ'untatis ejt fdem:
~i
ergo, ad
Hoc,
t Filius habeat a lum i.Uum intelle–
él:us Patetni vi
fu,m
proceffionis , opus cfl:,
!-'t jpfe 4élus
i?
ejus
pro~effiomeformalirer
m
1
cludatur; etram opus;ent,
ut
aél'us volun–
tatis in eá formaliter i.ncludatur, utpote
cüm babea rotam e1fentíam,
&
efft:ntia–
lia
vi
ÍuaJ proceffioni:; . Idem
clí~i
ponefi:dc
~piritu
fanao·. N on itaque ictcirco eífen–
tialia Filio communícanturJ quia ejuspro–
ceffio,
MI:
aélus eífentialis, ted quía effen'–
tia ipfa eíl alcetum comprincipiurn.quohu-
jus partus,
& _
produ~ionis,
.
~ade,
quOd
h
vera
efTet
AdverfaDtorum
.illatio, etiam concluderet.
Eíletl'tia~t>~
divi–
nam fottnaliter in diéHone includi, quía
Filias ex vi
pro~effionis
[u;r
non minus
habet
Eífentiam~ívinam,
qtcim divinam
intclleétionem; hanc autem fcquelam nul.–
lus Theologorum admittit. Ergo ncc ad–
mittere deber anteccdens.
Objiciunt
4· Si intelleétio prrefupponeretur
diél:ioni,
&
effet quid communetribus per–
fonis, fequeretur, quód Pacer non magisfe
iPfumcogroofceret in Verbo, q_uam ipfum
Verbum, & Spiritus fanél:us, dicerentur
íntelligere fe in Vcrbo ! at hoc efr contra
communem aífettionem Theolorrorum di–
centiutn Verbum reprrefentare cffentiamPa·
tri; quoñt,
utilliusimago appelletur. Et· ·
F 4
so~