242 / 436
~
z
8
Physic~
prima
pars. Disp. III.
Qurest.
I.
bo terrestri , ut eundem ad cceli po-
habhe, non solum ut eadem punc–
los aspeélum, situmque servaret; alias
ta verrat ad polos, sed etia m ad or–
non satis tuta esset regionum distinc-
tum,
&
occa sum: Nam certis cons–
tio: ergo vi magnetica imbuí deb uit,
tat experimentis , globum magneti–
<¡ua illum 5Ítum constantius
ten~ret:
cum mercurio innatantem, non mo–
Nec enim id illi satis pr<!!stat gravi-
do axem dirigere ad polos, sed etiam
tas; nam ea terca: partes affeéh nt qui-
idem semper punttum ad ortum, id m
d e::m uniri centro; at globus ipse hanc
ad occasum convenere.
·
potius , quam aliam ad cceli
polos
lnest etiam ea vis magneti ' seu
parces convercere non exigit.
in eo sit aliqua hujus terra: interio-
Dices : Si terra vi magnetica poi-
rioris portio, seu dispositio , qua
faci–
lér t , omnts
terra: pars ea
polJe-
Je ;\ terra e m hauserit. Hinc notan–
ret : At quam calcamus ,
ea non
te Gilberto, eurn sttum affeélat, quem
pollet, ut constar. Deinde, omne fer-
habuit in· sua fodina; ac ext raélus,
rum
ea
imbueret. Dernurn , si aliqua
si diu alío, quam exigir, situ ad ter·
vi
a
gravitare distinéia opus esset, ut
ra m jaceat, vim suam paulatirn amit·
terra ad crel,i pollos eundem servaret
tit.
aspeétum ,
ita uc idem ejus pune·
Ferro vero non aélu ea vis inest,
tum respiceret immobililer occasum
sed aptitudi ne; seu in eo veluti tor–
v. gr. Non enim id ei
tribuir vis
f'-ª t, nisi
a
rna goetico porentiori ex–
·rnagnetica, qua: solum ad polos di-
c:i cern r; seu io illo nulla sil, sed so–
r igit; At terra sola gravitate eun-
Jum
q.ua:dam ad eam di positio; ut
dem ad ortum,
&
occasum , situm
sulphuri ad formam ignis.
tenet: ergo
&
ad polos.
C<!!teris rebus aélu, vel aptitudi-
Resp. ad
1.
Terram exteriorem
ne
inesse , viic ullo consiat experi–
calore Solis, ac va riis altera tionHius mento. Refert tamen P. Honora1us
~b
ea dis¡;>ositione, quam sequirn r
is
Fabr~
traét. 7. Physic. prnpos.
120.
rnagoetica esse dimotam : Sic ca Lo r
lat~res
plus a:quo coélos , qui ferru–
n imius rnagneti eam eripit , ut ex¡::ie-
gioeu m quendam
colorem
induxe-
1ientia constar : ímo, si Soli ,
&
Fint, successu temporis eam conrra–
plnvi:e di u expanatur,. paulatim eam
here. At id ob feni aliquid admixtum
deperd it-
esse potest. Fertur etiam, ut idem
Resp. ad
2.
Vim magneticam in
habet ibid. propos. 263. discum lig–
,ebditis
terrée partibus la tentem, ad
neum ex arboris ferrato trunco aqua:
exteriores ejus partes non adeó ve-
libere innatantem, ad eosdem aspec–
,et:irn diífundi, ut breví, facile, ac
tus cardinum creli se componere, quos
rnbigoi ter ferro commnnketur: Lap·
ante in arbore vegeta habebat: Quod
su tame n ternporis id valet. H inc vir-
si sít, ea vis latius patebit, quam vulgo
g:e fer rée, si eode!IY sito diut ius su-
credatur. Nec forre
a
vero abest, na–
JHa terram jaceant , ea
imbuuntur;
turam Ínseruisse
rebUl> VÍm , Ut Se
imo, virga chalybea subito, si ca-
componaot ad eum syderum· aspec–
dens aqua: ad perpendiculum uno sui
tum, qui ipsis magis propitius est.
ex rr<!mo immcrgatur.
Qua:res , cur magnes,
&
acus eo
Resp. ad 3.
Vi
magnetica teiram
taéta variis in locis
a
polo declinet,
imo,