1000000220

Previous Page

Next Page

Page Background

D e Causa Finali.

Art. IV.

1

75

Quo

fit'

ut' quia defficere

a

con–

gruo la tius patet, qua m ad illius re–

gulas abstringi. ; idci rco

in

for tu itis

plura semper inepta ernergunt ;

–

lus enim e t

!eélus castiga ns fru –

ticantem eorum ad eveniendu m pro–

clivitatem. Disposítiones veró rationi

solum pos ibiles sunt, qua: cum delec–

tu emergen: possunt, resecando , sci–

licet, illarrt ineptarum ·multitudinem

ad Jeges. reéti,

&

congrui; atque adeo

absu rdas, quan tumvis sponte irruen–

tes

~

cohibenclo ; aptas vero quan–

tumvis in sinu possibilitatis recondi–

tas eruendo. l gitur , licet fingarnus,

casum in mund i particulis per totam

refernitatem regnasse , atque eas infi–

nite infinities miscuisse , nihil moliri

potuil prreter prirnam classem dispo –

sitionum;

id

est , ínfinite. infinitas

semper pluribus absurd1tatibus vitia–

ta~ :

Quia est contra ejus geniumcoer–

cer~

,

&

castigare hanc ineptarum

cornbinationurn ¡iroclivitatem ad eve–

niendu m , ut in pluribus; atque adeo

p ar tes innumeras sic

, ut

nulla pra:postere posha sit.

Re-gerunt t anc!em, casu m non sta-..

tirn perfocisse · con5truélionem .tam

a ptam , quam

qu~

est,

v ~

g. corporis

huma ni: Sed in!tio quidem,. ex. · limo

receFltis telluris ,{fun15orum ,rnttDana–

rum insrar ,

pu:lhu;las

-ªs 1oort

p

ru m

species,

quarum· pluri m~

¡erant

absu.rda: ,

&

ineptre , ,nempe ,; jux ta

genium

c~sus

, qu i plura inepta, quam

apta parturít _; Sed· corpora i11a ·inep..

ta

périise'.- 'apta vero·,

'..ata fuii se;

sicque

mrnc

solumi ~:µ-peresse

aorp.O'lla

ami mantium • Jegantissimai

1&apbss,ict

rna. Hoc posttemum effugium...

molüi

su nt Epicurei advet'sus1; Dei ..¡

'prov.i~

demiam , quam aliter fugere

non

po–

terant

s

1llu9que

late ·, .&

serio

pr

se,.

qu itur Lucretius lib. 3. .ZEsopo hac

n pa rt e fabulosio r. ·

Verurn ha: fabulce ratiociniis con–

futa nda: non 5llnt , se.d magis

–

d;.e !acrymis , ut phreneticorum deli–

ria. Ecquis enim furor est, op'timum

mundi Principem per tanta pra:ci ¡:iitia

fugere ; arque, cum elegantissima· re–

rurn suos fi nes dispositio illnm tam

manifeste com rnonstret , chimcerica

involucra sibi contexere ad eu

m

non

pervidendum ? Ecquid enim afiud ista

su nt, quam, ut jure nuncupat Gale–

nus lib.

17.

de usu part• .c .

r.

Deiira–

menta hominu.m

,

qui principia

,

quie

initio

rnale

posuerunt

,

turpiter tueri

conantur? Qu<e

,

cum videant labe –

faf1ar i

,

sí natura concedatur artifi–

cioJ!a

,

hujusmodi impudenter ejfuti–

re coguntur?

Addider im tamen, nec

data fingendi licentia, in promptu esse

effugium ex argumento jam faélo:

Enim vero, quis capiat, ex recentis

terra: luto . , solo casu obstricante,

emergere potuisse corpus tam elegans1

mentem tam solertem , animal

t:lm

perfeélum, ut est horno? Et

qu~so,

eJll

illo luto emersitne statim horno per–

feffus, aut infans? Hominem

perfeéium formare, non modo casus,

sed ne natura qu idem porest; ut ne- .

que id

fa

bulatmibus illis in mentem

venire potuerit>." <:¿.uod si infans tener,

&

·irnbelli:s .ex illOJlmo prodiit; qu i.fie–

ri ipotuit1;:ut ..sibi·consulere•t? Ubi nu–

trix ;mbi .€ibus, 1ubi vestís, ubi prresi–

dilllln

fldversus serpentes,

&

feras, ubi–

qiUe

e..fe:Ecumdor

terli3'! sin.u nascemes

qufe

fo n ge<ci\iu~

adulta!, cjuamí pueri

ii1J¡PJ •

,ineu;r1em hanc . pra;dam. brevi

vvn1sumere del:rnissent? An non·perire

debuit , tum pro·pria , tum aliena ope

destitutus tam fragil is fretus, ut nunc

f'e(:ens ·infaqs .

n

Sj

lvis

rexpoliitus

~

Sed

CU&: