De Aéfione,
&
Passione.
Art. II.
243
pra:ter rem ipsam, non aliter se ha-
\ bebit adventu
m
·di , imó nec ad–
veniet rei, si nihil sir
pra:ter eam,
nam, quod nihi
1
est, non
advenit.At,inquiunt, modus non est
nihil, oeceotitas
a
re d1stinéta , sed aliqu id me–
dium
in
ter nihil' & rem
nem
e
ali–
quid modale
~
sed
si sit aliqujd
mo–
dale, aliqu omodó est
aliq.uid: ergo
dum admitmur modus reí, aliquid íp–
si additur. Quo vero nomine vocent
illud aliqu:d, parum refert., qu:z:s tio
selum erit de nomine. N os entitatem,
seu
realitatem modalem · vocarnus,
quod entiras,
&
realltas sint nomina–
ta generalia, ut quidquid
in
rebus
datur
1
sub' bis contmeátur.
ARTfcULUS ll.
De .AéÚone,
S
Pauione.
D
E
his rursus agemus
in
Physi–
ca. lnterim
advert~ndum
est,
in effeétu tria posse distinguí :
1.
Egressum ejus
a
cau~a
efficiente :
2.
Receptionem in subjeéto :
3.
Fieri
effeél:us. Ut dum
fit
calor ab. igne
in.
ligno,
hic
calor oritur ab igne,
recipitur in ligno )
·&
per aliquod
tempus est
in
fieri.
Egressio effeél:us
~
causa dicitur
Aflio
;
Receptio
in
subjeéto dicitur
Pauirr;
Fieri vero
dicitur
Motus.
Primum constituir
pra:dicamentum Aétionis: Secundum
coostituit pra:dicamentum Passionis:
Motus vdro
1 ,
quia ese aliquid viale,
&
incompletum , non pertinet ad
speciem prredicamenti, sed
reduci–
tur ad przdicamentum sui tcrmini;
ut 'motus calefaflionis , ad pra:dica–
tnentum , in quo calor constituitur.
His ita positís.
6nitur;
Aélus
secundas
potenti<a
a~·
tivte,
seu accidens , quo causa cons.
tituitur aétu causans. Utraque def–
finitio in ídem reddit ,
&
patet
ex
diétis: nam, sieut cau sa dicnur age-
. Te, in quaotum profundit
effeétum;
ita qúGque
<¡ttio
dicítur id, pro quod
<Causa constituitur
aétu
profundens
effeétum. Al ia deHin"i tío
tradi solet,
qua
aélio dicitur ,
FoYma 1ecundu111
quam ;n
id,
'J.UOd.1ubjici1ur, agere
dici-.
mnr.
Passio vero est
afJur secundus P"·
tenti.e pauivte
, seu accidens ,
pee
quod subjeél:um constituitur aétu re–
<Cipiens effüétum ac agente : si enim
pati sit ídem ,
ac recipere effoélum;
Passio eriu id,
per
quod
subjeétum
-constituitur aélu recipiens ·effeétucn
~b
agente.
Divlditur autem
pra:dicamentum
aélionls In aétionem transeuntem, qua:
aliquid
.
producit
ad
ex1
ra
,
ut ure·
re, secare , & c.
&
immanentem,
quce
d1hit
extra
ponit
,
sed tota con–
summacur
intra
suum
principium;
ut 1ntelligere , imaginari , vdle, &e:,
Nam aélio immaCle1S ' cum sit
ve–
re'
ac propria aétio ' pertinet ad hoc
pra:d1camentum, etsi aliqui negent.
Aétio
im.manens divl-ditur in cog–
noscitivam, & appetitivam: cognos–
·citiva in .sensitivam ,
&
intelleéti–
vam ; appetitiva in volitionem ,
&:
appetitíonem sensitivam. Aétio tran·
siens dividitur in artificialem, & na·
turalem; artifictalis
in varias spe·
(:Íes artium, ut pingere, saltare, ca–
nere, &c. Naturalis dividitur in ac–
ddentalem ,
&
sobstantialem ,
(si
ramen genera.tío substantialis sit vera
aétio distinéla ab alteratione) utraque
Aélio
pra:dícamentafü
reéle def-
vero subdividitur in varias species.
Passio autem divid itur
juxta
varias
Hha
di·