1000000219

258 / 298

z 4 z Logic~ majoris prima pars. Disp. II. Qurest. VI.
esse censemus , quod in earum es- est: Ut, si nihil omnino addat urca–
sentla non includantur. Eadem de lori, in se int nsior non erit..
causa , si sex pr:Edio. menta sint, ut Respoa ent qu ida m : Ad realem
videtur, rebus intrínseca, sunt modi distioélionem satis non esse, ut res
eis additi ; non enim res ex sua nacu- sine modo existere possit ; sed e~igi
ra est in tali Ubi , Situ, Q ua ndo, &c. prceterea , ut modus itidem sine re
Fateor ta meo, non facil~ discerni, esse. possi~ , saltero divinitus ; Quod
qui mcdi res peétivi sint intrinseci , & cum fieri nequeat , ut intensionem
-an res ex sua. entitate. aliam conno· caloris esse sine calore ,. motum sine
tet: H inc n(l ta: sunt illce quretiones r,e mota ; inde colligunt, hos, & si–
de distioélione Relationum a funda- miles modos ;\ rebus oon distinguí.
mento, ac de sex reliquis pra:d ica- Sed hanc conditionem gratis ap~
m entís : item de disti nétione Modi nt ~ Nam , . pra:ter- quam non
u nio nis ab e~tremis unitis; Quas for- constat, possint ne. hi modi si–
te fusiu s perseguí, satis inutile est, Nos. e rebus a Deo conservad; ad dis–
tameq , si. quas usus celebr~s fecit suis tinéti.onem satis. est , ut unum ex–
¡ n locis no[\ omitemus.. tremorum esse possit sine alio. Por-
TERTIA. CONCLUSIO.
Mod~ positivi Qbsoluti,. qui ene, S
tJOn eue pouunt in re modificata, reali–
ter ab ea di.s.ti11guuntur, eiq1-'e ~li'l._uid rea.–
le adjiciurit.. ·
Condusio adeo evidens. est. , ut
niirum sic , alicer quibusdam videri–
Narn , etsi_ de n10dis illís int imis,.
qui a re separari nequeunt 1 ut de
existen tia, sfubium ªliquod esse pos–
sit ; at cene per se notutn est, eos,
qui rebus adveotitii sunt , & eas in.
seipsis realiter imt:nutant , ab illis
distinguí, & aliquid ipsis addere ex
eo quid m, quod distinét:i sint ; non
enim ev identius argumentum distinc·
t i on is est , quam qu od unum , sine
~l ío esse possit : ergo modi, sine qui–
bus res esse .potes~ , oon su nt ipsa
res , sed aliqu id ab ea dis~i oétum
Quod vero rei afferant al iquid rea–
le , ex eo coostat, quód res ii.s affec~
ta aliter in seipsa se, babeat : Nam,
si reí nihºl rea le accidat , al i_er re
ipsa non se haber , ut per se. Aotqm
ro ' quod aliud vicíssim non possit
esse sine illo ; arguit s.olum necessa–
riam ab e.o dependeotiam: Unde.
plun~ esse non 1:1ossunt sine rebus,.
a. quibu en distinguuntur ; ut
ro.aterí nequit sine. aliqua for–
ma. ~ vitalis sine_ principio vi–
tali , effeélus ~ine aliqua. causa ; &
tamen materia ;:¡b omni forma, ac–
tus vitalis a principio suo, effeélus a
suis ~ausis, Jistinguitur. ltaque, quod
modus esse oequent sine re modifi·
cata ,, non est, ab ea non dis·
tinguatur ,. sed q, ab ea necessll–
rio pendeat.
Respondent alii , modum realitec
qu idem dis.tingui a re modificara si
ab. ea separari possit ; at non prop–
terea afferre rei aliquam entitatem
ab ea. distinélam,. -oed solum dicere
ipsam ~eí ,entitatem, ut aliter se ha–
bentem '· quam si modQ illo cara–
ret.
Verum hi , vel ludunt in verbis,
vel sibi cootradicunt : .Nam impli~
cat , rem aliter se habere, si nihil
ei accedat: ergo 1 si moc!u~ nihil sit.
pi~~