257 / 298
De
·
Modis.
Art. I.
sfo
in calore: quidam negat1v1 ;qui,
scilicet ,
formaliter negationem po–
t'ius important , ut finiturlo,
&
bre-.
vitas in linea important ejus quanti–
iatem cum negatione
ulterioris ex–
tensionis. Rursus , modorum
positi~
vorum' alii sunt -pe¡;¡itus extt'inseci, .
qui nihil in re ponunt, sed aliquiJ
éirca rern; ut columna fit. mihi deK-1
tera , vel sinistra sine sui mutatione,
pr<ecise , quia
ego· ad illam
situm
mutavi. Alii vero sunt intrincesi, qui
scilicer , aliquid
in
ce
ipsa dicunt;
m
Figura. est in re figurara ; Pas–
sio , in re patiente ; Ubitaüo in re
ubicata. )Vfodorum intrinsetorum ali–
qui sunt absóluti' qui ' scilicet' ali-'
quid
in re dicunt absque respeél:li ad
a'1iam, ·ut duratio i.n re durante: alii
sunt c0anotativi' q ui ' al'íquÍd in re
ipsa tlicunt , sed ·cum éon·ootat1one
a fü:ujus exuinseci ; ut
combur-ere
ia
igne dicit vir:tutem, qure in
igne es.r;
non pr<eci e secundum se., sed ut con–
not.tit effeélum ,in re coaibusta per eam
produ'étum. His posíi:is:
:
,Primó e'videns e-st , modos
riega-'
tivos non importare in re
ipsa ali–
qu id ab ea di&rinélum , sed solum ne–
g ationem alicujus
a
re d istinéti: Sic
calor·, dum ex veheme"nti
fit
!aógu·i–
dus, novo modo se haber non quód
ill1 aliquid sit additum ·, sed potius ab
eo detraétum.
Secundó constat, modos extrínse–
cos impo.rtare aliquid distinétum
a
re;
.lnon tamen in re, sed circa rem : Ut
paries ex non viso•fit visus, oculo circa
·illum mutato.
·
'l'e"rtió constat , modos connota-
1tivos ·atiquid
itidem importare
a
re
distinétum, nempe , connotatum ;
ut
ignis calefaciens connotat aliquid ab
"Jgn
e clistinélum·, nerhie
¡
calorem-',
.
?J.om.
/,
ab igne in
ligno
prbduélum.
ltaque
solurrí qu<estio drca · duo ·
remanet:
1.
An
l·
modi ' connotativi
prreter extrinsecum, quod 'imporrant,
aliquid dicant
in
re ea ab di tinélúm .
z.
An modi absolu t1 intrinseci :diquid
4
itidem distÍnétum rébus abj iciant?
:)
PRIMA
CONCLUSIO.
Si
rú
1
ex .teipsa
aliam
connfJtet;morlu~
connotativus
nihit in re ab
UJ
distinéfom
ponit.
'
Condusio est evirlen: Nant , quod
ex
' se tale est , alio
nón
ege'c , ut "tá–
le sir: ergó si res ex propria enti–
tate sit connotativa alterius conndta-
l
tivus mod us non esr aliquid
in
re
ab ea dístinétum. Sic
re~peét us
scien–
tj~
ad objeétu
m
np.n
~s~ al igu i~
a
seíentia distinétum ; nam eK
SUa
t'la–
tuta, ,scientia est ad objeétum;
gé-"
neraliter ,omnes relatiohes tra nsceno
dentales sunr!
a
rebus indistinél:re. Eo
ptineiplo docebimus' in · Physic'a, mo–
dum uniónis non.
distingu~
a
materia~
&
fo rma
1
;
0
quia per se forma est aétu'·s
materire :
ideóque ,. ur
iHam ' aétuet),
in quo · consistir unio, satis est ,
ut
detur
m~teric:e.
SECUNDA CONCLUSIO.
Si
mo'dus connotativit.r
in
ip.rani
ntt–
tura
non
includiwr
,
cst
a
liquidin
ie
ab
ea
dinin'Cfom.
·
Pr-obatur Conélusio
:
Quod non
est ex se tale ,
inp1ge-t aliquo , ut
tale fiat : ' Si ergo res aliqua
ex
sua
~atur~
_noh sir co'nnotativa alterius,,
tmpostbtle est ' ut eam
realiter con'–
notet absque aliquo slbi add ito.
Ob.
hanc ratio oem , pr<edi<;amentales'R
~
lationes
a
rebu·s absoluüs
di5tim~ta·s
Hh
es.