117 / 298
De Inventione M edii.
Art.
V.
IOI
1\tmlur pro Medio ter.ninu1
,
de quo
pouit
univer1aliter
dici priedicatum
p ropoJilionif ,
e3
qui po.rsit univerrnti·
ter
dici
de eju1 subie&o.
Ra tio R egula::
·qu ia in uni versa li affirrnariva p réedica·
tum dici cur esse in su bjeéto; at non
est in eo immediate , al ias cognito sub–
jeéto videretur in eo : ergo debet esse
in eo mediante alio te rmi no,
in quo
sic
pr~dicatum,
&
qui sit in subjec–
to, ille ue est proprie Medíum, utrum-
GUe u niens.
·
Secunda R egu la :
Ut
inTJeniatur ille
Mediur
te,.minur
,
percurreruJa
sunt
pne.licata ' superiora 1ubje&o ,
e3
sub–
j eéfa
inferiora prcedicato.
:
am ,
sí
ea att •nea
~en
ce pe rcurras, reperies
ta ndem aliquod pr<Edicat,um subjeéli,
q uod immediate,
&
ciare conneéle–
tur cum aliquo subJeélo pra:dicati,
l~x
q uibus proinde efficies propositionem
per se notqm , si materia patiatur, &
ad
id valeat l:umen tuum, qua pro ·
p ositione evider{cer probabis
,
prre–
d icatum qu restionis neéli cum ejus
su hjeéb.
Ut
itaque
in ve nias
illum
termi–
num M ed1um , attenta men te perlus–
i~a
pra::dicata . ubjeél1, deffü1itionem
ejus , differentiam
, & genus ,
tum
proxi ma
,
turn
remota
;
a ttribura,
tum
ipsius subjeai ,
tt'im
ejus d1ffé–
rent_ia:, ac generis : eaq ue comparacum
pra::dicato
qua:~tionis
, videndo, an de
illis dici po
~i t
; donec ta ndem perve-
11.ias ad ahquem te mi num ipsi ii:ime
diate ,
&
ciare subj étum , qui erit
Meúium qu;estt um.
Hic qu<erendi modus est per
as–
censum
' in eo enim
a
subjeéto ascen –
diml\
ad pra:d1catum. At ru rsus alius
esse potest per
dercensurn'
nem e '
i
perlu tres subjeéb
pos ita sub-pr<ed 1-
caLo
1.
de
quibus> scilicet, dici
po ·
test, ejus d.effi nitionem , s pecies sub
eo
posiras, tum proxima
, tum
infimas.;
do nec perven ias ad aliquid , quod d ic.í
possit de subjeéto qu<estionis.
Exemplum : Q uee ri tur ,
an
a nima
·rationalis sit
irrímortalis
?
Atteod9
ad ejus de ffi nitiooem , quod
sir
prin–
cipium in telligend i in bomme: C on–
sidero, principium
1nrelligendi esse
subsra ntiam spirit ualem: deinde,
su~s
tan tiam spiriru alem
non p endere
jo
sua operat io ne a corpote , nec
pro–
inde in suo esse : Pos tea, quód no n
pendet in esse a corpore rna nere des–
truéto corpore : Demum, q uod
ma–
net desrru éto cor pore
, non destruí
per morrem : Taodem , qu od
non
destruitur per mo rrern , esse immor–
rale :
Ex
illis terminis gradatim cons–
lltuti
assumendus est' vel ' qui im–
mediate dici iur de subjeéto ,
vel de
qu o
immedi ate dicit ur
pra:dicacum,
ut effici:nur pra>mi sa per
s_e
nota:
Alia vero pr.emissa, in qua
ille ter–
minus med1us compara bi tur
ad ex:–
tremu m
remotius ,
non cr1t quidem
per se nota; sed assu mptis intermediis
p robar i facile poterit , donec r duca–
tur ad per se n ota rn: U t, quod
0011
desrruitur per rnortem, est
immorta–
le; sed ¡¡ni ma rationa lis non desrrui–
tur per monem : e rgo , &c. majo r est
per se nota; minor pro bat ur, assump–
to tt! rmino proxime se ue nte , quod
ma nee destruéto corpo re , non destrui–
tu r per mortero, a u:¡u i a nima manet
dest1uéto corp< re , ergo, &c. EoJem
rnodu proba b1t 'H
h.ecmino r, done{;
perve ni&s aJ u lrimum terminu m cia–
re convenientem
ani ma::' qut efficiet
tande
1
p-1. pn~itinnem
per se notam,
&
sic habebis
d
1as per se nota , ex
qui bu
clare demonstrabituc qua::stio
pro
osiia.
Et