1000000215

'Qúe/EST. VIII.

A.RT:

III.

tus (

1).

Qua ergo certa ratione deduci Vé!let aberratio illa

lu–

minis propagatione,

motu telluris

Itaque Bradleyanum ar–

gumentum non modo demonstratio non est, sed ne imer verisi–

rnilia quidem recenseri meretur.

329.

Ad tertium licet possemus in dubium revocare obser–

vationem

(2),

respondemus tamen

qut.erendo , cur primu s dun–

t axat Jovis satelles eam retardationem pariatur, non ítem ca::te–

r i (3)?

2 .

Cur ea ina::qualitas oriri non possit ex diversa orbis

b orizonte latentis phantastna quodpiam : quod ídem de cii.!teris stellis

rlici potest. D ocet insuper ib.

§.

33 2. radii ex stella altiore in atmospha::–

ram incidentis inclinationem esse minorem inclinatione radii ex tella hu–

m iliore in eandem atmospha:ram illapsi. Defnonstrat vero§. 334. stella

rum in Zenith refractionem nullam esse , quia rad ius in atmosphz ram

incidens, est terra:: perpendis;_ulari's ; in horizonte esse maximam , quia

sinus anguli inclinationis , adeoque

sinus anguli refracti est rnaximus;

ab horizonte autem ad zenith continuo decrescere, quia sim1s anguli si–

rl eris altioris minor est , quam hYmilioris. P atet ergo , ex doctrina refrac–

t ion is explicari optime, faci limeque po se apparentem aberrationem

stellarum, absque ambagibus propagationis luminis,

rnotus tellmis.

Vide autem , quam

rint accurata:: Bradleyana: observationes :

nam

· llulla refractionum habita est ratio.

(1) Idem W olfius ib.

§.

230. refert. De la Hire nullam d ifferentiam

altitudini fixarum ani mad vertisse , pra:ter eam qua:: ex proprio fi xa rum

motu oritur. S.:io, Copernicanos hunc motum atttibuere telluri, sed id

assumunt , non probant.

( 2)

ewtonus loe. cit. postquam d ocuit , propagationem lucis

Soie

in terram fieri spatio septem , vel octo minutorum , ex R oemeri obser–

vatione circa eclipses Satellitum J ovis , fatetur , in eis in<Equalitates es–

se, easque noi;

.Pº~se

.omnib~tS

Jatelfit1!1ts

º'.nnibw

tem¡oribus

·resp o11de1·e pont10111 ,

dutant1te telluns a Sole.

I n h1sce autem m<Equa–

litatibus , quas ne ipse New tonus quidem determinare scivit, nonnisi te–

mere videtur asseri retardatio illa primi Satellitis J ovis. Pr<Eterea Roe–

merus observationem illam non aliter instituit, quam ex liypothesi tel–

Iuris mota: , ut i Newtonus ib. refert. Si autem modo ex illa observatione

p robetur motus tellu ris , vitiosus circulus est.

( 3)

D e tribus ca::teris

ew ton us loe. cit . scribit :

Ipuu¡ue

(

ina:quali–

tas)

in tribus interio1'Íbu1 q1tidem satellitibus mino1· e1t , quam

c¡itte

un–

su pacipi

queat., uti' e.'C gravitati1 ip1orttm theoria, p o1ito calculo, com ·

·peri.

M irum

in tribus illis interioribus sateJJitibus 1na:q,uatitas tam ,est

parva , ut sensu percipi nequeat , New tono auctore; in primo autem sa:–

t ellite non modo sensibilis est , sed usque ad

14.

m·inuta extenditur,

cum tarnen terra, Copernicanis fatentibus ,

respe~tu

omnium S:lteUitum

iiosita sit

ter Solem ,

ovem.