1000000212

144

A P

E N

l X•

frntentiarum fimilitudo. Omnia no!fe dicitur Chriílus Homil. 8.

olut

animas illuminare poffe: folus veritatem rct gere, Homil.

-i.

.f·

m:m

immutabiliter videre, Homil. 17. c.16. To

yd,

chphr1'~

Timpa

11• ..

#!; _

vov i<;/v.

Nam Patrem immutabiliter v idere fohus

/t1/ii

efi

•

Eadcm ha

nt libri

R -

cognitionum, prrefertim Lib. 5. c.

10.

ubi hzc 1 gimus: ,, Hic erg

eru

,, Propheta, qui in Judza nobis app:iruit, ut audifüs; qui ílans public

fol,\

,, JUffione faciebat creeos videre, fürdos :mdire, fogabat dzmon s, ris

f~n

,, tatem reddebat,

mortuis vicam. Cumque nihil clfct ei impoffibil ,

t1a'l1

,, cogitationes hominum pervidebat ; quod nulli

ffibile

nili

Coli

Neque etiam illud principium prretermittendum cft, quod hnic

Scripton

cum ceteris Scriptoribus Ecclefiaílkis commune elt , Deos coli non li r .,

etiamfi fummi

omnipotentis Dei miniílri dicantur: fcd foli

P.mi

Fi–

lio,

Spiritui Sanéto hunc honorem deferendum; in quo qui cm infani no.

tam effugere non potefl,

Filium,

Spiritum S;métum in r bus creltis numc–

rebat. Primum docet Homil.

10.

15.

16.

Recogn.

19.

Alt rum

mul–

tis locistefiarur. De cultu Patris,

Filii íic Petrus loquirnr

ro.

rogn.

47~

·" Quid enim ell in qno adverfari przdicarioni noíl:r:r quis deb

au.t

q·

,, contra veri honeílique fidern

rmo pnrdicationis noílr.r

prehend1tur,

,, dicit honorandurn

e(fe

Deum

l'atrem omnium conditor

·m,

juíqu ilinm

,, qui folus eum

voluntatem ejus novit , cuique foli de omnibus reden·

,, dum eíl: qure pra:cepit. Solus enim efr Lex

Legisl.1tor

Judex jullus. ,,

Unum

eumdem culcum Sanél:iffima: Trinitati adh 'b: ri docent qux Jcgunrnr

Homil.

71.

!oC'

ydp

lc;1'v

Óo~a

aic.5v10),

üµvrx ITcrre),

Ú1~,

xal

i~i

ITvEÚµan

F-i.)

-nl)

<J'Ú[.J.7Tctll1lX)

ai~vr.t) ,

dµiiv.

cnim

rtin

·t , t

rn:t

g! ·

,, ria, laus Parri,

Filio,

pirirui anéto in omnia Gcula amen . " Hmc

Homil.

23.

BaptiímMs adrniniflrari dicitur,

Te;.G'µai<.ae}.Cf

E7TOV?µct<J'i~.'

Ter

beata invocatione:

quod de tribus Perfonis int lligendum patet ex

h1s

vcrb1

r•

Recogn.

c.63.

Adultimum autem, inquit Petrus, admonui cos, utpriufquam

,, progrederemur ad gentes prxdic:ire cis agnitionem Dei Patris, ipfi rccon–

,, ciliarentur Deo, fu!cipiemes Filium ejus. Aliter enim nullo modo cos ollcn:

,, di polfe falvari; nifi per Spiritus Sanéti gratiam Trina: invocationis dilm

,, baptifmate properarent . ,,

VII. Ibidem Jefus vocatm· Chriílus

~ternus.

Quod ut , intelligatur , quam

vim

fententiam habeat, obfervandum eíl: ita Jeíum vocari , ut opponarnr

Simoni, qui fe Chriílum

í1antem <liétirabat •

'Av71'

~ 01m~

Xe;.S'i$'

ii¡,¿w~

ÚitJTov

d•a}'opat18.

Pro vero Chriffo nofiro

feipfum

priedictlt,

inquit Aquila Homil.

2. n. 2z. Pol'ro eo nomine

m~jorem

mundi Creatore, ibidem declarar, n. 24.

Sic qucr?reríti Doíitheo:

Die mibi,

tu es

fl.ins,

ut adorem te;

refpondet Simon:

Ego [um;

ac íl:atim Doíitheus cecidit,

adoravit eum. Nicetas, n.

28.

íic eum–

dem Simonem alloquirur:

Deus effe non potes

time eum qui vere Deru efi.

Simi–

liter adoratnr Simon,

1.2.

Recogn. c.

11.

In eodem libro c.

14.

perridiculum

vocatur incorruptibilis Deus. Non dubium ergo quin Pfeudoclemens , cum Jc–

fum verum

a:tenrnm Chriíl:nm efse contendit, omnia ei rribuat ,

qu~

íibi

Simon per fummum aefas arrogabat.

Non diffimulandum efr nonnulb his in libris occurrere, qua: de Chrifiomi–

nus

diéb

commode,

Ruffino vifa

font

Eunomii commentis fimillima ,

Epiph:mium.

addux~runt,

ut Ebionitis , a quibus hos libros interpolatosputa–

bat, fentenuam Anan:e gemellam affingeret contra totius antiquiratis tdlimo–

nium, immo contra. fuum ipíius, qui ChriHum ab Ebionitis ftmplicem homi–

nem .haberi .declarar. Sed

~um

h:rc.

imita.ti

Ítnt Origenes, Methodius,

La–

étantws; em tempus de h1s agend1 magts opportunum cum íolvendis San-

étornm Patrum difficilioribus locis operam dabimus • '