1000000212

O P U S C U

U M

VII.

~99

Cortita eO;, fubfül:entia vocari poífet umquam , aut perfonam proprie fubfi ílen–

" tem , ac Íler fefe

feorfim cognitam haberet?,, Hinc

Ferrandus Diaconus in

Epiíl:ola ad Severum ait : ,, .Non utique perfonam aliam fofcepit , <}uja non

,, -hominem paratum

_inve1~ir;

fed·

~at~·r~m

potius humanam, in qua

ip~ f?e~~

,, horno nafceretur, rnvemt . Habu1t 1g1tur humana ·natura ,

quo eíl: crea–

" ta ; perfonam.

f~d . t~na~

cum

~e?,

qui eam

f~1f~i~iendo

.creavit.

TL~ r:r~·

,, inde quifquis hu¡c

P1d~1

contrad1c1s , ofrende 1mh1

Chrt~o

fine .Di.v1111-

tate alir¡uando humanitatem;

tune

f~tebor qu~d.

h_abuent. propriam. et-.

,, iam fqla humana natura perfonam. Quia vero D1vrn1tas qt11dem Verbt De1

,, fine hnmanitate foit ; humanitas vero fine Divinitate numqnam fuit, ideo .

,, habuit

~ivina

natura perfonam, quam humana: natura: , quando eam

fu._

,, fc;epit , indulfit :

natura fofceptrix ,

natura fufcepta, fine ulla con·

,, fuÍlone, ineffabiliter adunata, unius crederetur

effe

perfona:.

Objlcies. De eaderi1 perfona contraria enumiari non poífont: atqui de

Chri-

OhíeéHonibu'

íl:o cqntraria enunriantur; .dicitur enim creatus

increarns , patibilis

im-

~r~'~~;tc~~~u'.

paribilis, Deus &, homo. It<!que non eíl: unica in Chrifl:o perfot1l.

Refpondeo, di(l:ingno· majorein: De eadem perfona contraria enuntiari non

poffunt

fernndum

eamd'em naturarri, co1wedo

fecundum diverfas naturas' ne.

go. ltaque

arét:iffima ·naturarum duarum in una Verbi períona conjunétio–

ne, communicatio mum1 proprietatum oritur, quam idiomatum communicatio-

11Gm Theologi de Schola vocant: qua

fit

n:i.tura: inter fe, qna: cuique pecu–

liaria fo1_it , t.amquam

propr~a

ufurpent :

uni eidemque perfona:, tum Bgil-

1.:ltim ,

tum

fimul ·omnia ·rrjbuantur, non diverfa modo, íed etiam fibi invi.

cem contraria. Hanc idiomaturn communi·cationem, vimque illius multis

~rum Patrnm tefümoniis probat

exponit Pet::vius

Tbcologus,

lib.

Dog~

matum

heologicorum de lncarnatione, e

:zp.

16,

Objicies • Períona eíl. rationalis natura: individua fobílantia; atqui natura

hununa in Chriíto eft rationalis natura: individua fubll:antia, in Chriíl:o

igitur

eíl: humana perfona. Probatur Minor. Chrifrus enim humanarn naturam com""

munem multis

univerfalem non affumpfit, fed fingularem.

Reípondeo , in definitione perfona: individuam fubfbntiam intelligi e·am

qua: feorfim exiíl:at,

qn;e

Í1t

prorfos incommunica

bilis

alteri; non.íolum ut

univerfalis natura: inferioribus, fed

eo modp quo p

:i.rs

toti; aut natura fup–

pofito communicatur. Qmmobrem cum humanitas C

hri

íh reipfa communicei.

tur Verbo divino , nec in

feorfim confifrat, foique fir juris; íed ab aliqu(}

digniore, fcilicet a perfon1 Filii Dei a{fomptl folciatur, non eíl: in Chriíl:o

lrn mana períona qnamyis individua

Í!t

natura humana eo fenfii, quo u"na nu–

mero natura

efl: ,

ab reliqu is difiinél:l certis proprietatibus , guas

Philofo~

phi individuantes vocant. Hinc

Joannes Damaícenus

lib. 3.

cap.

1. ·

ait

Verbum divinum :i.ffumpfüfe naturam homin is , non qna

un~verfalis

, eíl:

aut

qua

multis ineft; ,, Sed qua:

in uno efi

individuo. Non enim hoc modo

,, ílgnificare individuum , ficut hypoíl:afim proprie ac

folum

neque quod

hy–

'' poftafibus eíl: commune ; fed communem naturam in una hypotl:afeon con...

,,, fidemam. ,, Quamvis

al~o

fenfn Chriflum individuum

eífo

neget S. Joan–

nes Damafcenus , quia fcilic,et non eíl: communis fpecies natura: qu<t íit ex:

Divinitate

humanime compofüa , in cujus aJeo individuis omnibus

natu–

ra: dure inconfuf;e in unnm aliquod fingulare conveniant • ,, In

Jefo-Chri~o

,, ( inquit lib.

cap.

)

non poteíl: communis accipi fpecies . Non etllm

,, fuir,

aut efr, aut erit aliquando Chriíl:us alius

human

ita–

,, te in Divinitate

hum:mitate Deus perfeél:us, idem & horno perfedns •

,, Hinc nefas eíl: dicere unam naturam in Domino nofiro Jefu Chrifto , ficut

Pp 4