1000000212

O P U S C U L U M

IV.

301

cum ea cpitheta in libro Norifii minit11e appareant. Rurfus ·cónlht Diofco–

rmn

poíl: mortem ariathemate damna.tum· fuilfe. At Agapetus latum

Boni–

facio dece!fore contr:i illum anathema· reprobavit, quod Gelafii Papa: fentcn–

tiam fecutus

.p 1tavit non poffe contra hotnincm jam vira funétum anathe-

.ma pronuntiari; cujus fane

faéli

nullum antea in Romana Ecclefia cxcmplum

pr~cell:erat.

Hic te volo, qui ais:

Ecce qHo

in nttmero Nori(tu.r b.ibet Canoni:a

Eccle{id! Roman& ac [anéliffimorumip(ius Pontlficumjudicia.

Vinden' uti tuos in cafses

tem

infcienter conjicias, qui bus Norifius nullatenus coníl:ringi potell, quippe qui

hoc tantum de Diofcoro fcripfü, confiaífe fchiCma, ac

29.

die ultore Nmni.

ne extinltum . Bonifacin s II. cenfüit fe poffc Diofcoro , quamvis demorrno ,

anathenn infligere • At Agaperns judicavit Diofcorum ,am defunétum nullo

poífe anathem:ite percelli. Hinc Bonifacius damnat Diofcorum. lllinc Agape–

tui

Diofcoru

m abfolvit. Qui Norifium

Lt'fa:

infallibi!itatis Pontificia!tota opel·

ioíimul.is

, ediffere uter Pontifcx erravit: d:i.mnans mortuurn , an morruum

abí

olv ns ~ '

fi~i ~icitur pi~fcorus

:S·

.Agapeto ª.calumnia ?indicatu1.

Igicur ca–

lumni.uor

t1b1 erit Bon1f:tcms

IJ.

qui anathematis calumnia mortuum

Oiofco~

rum 011eravit:. An non tuifmet retibus implicaris ? I nunc , ac clama Nori–

fium protuliífe verba,

qulf

plane

(

Hui, etiam

plane

! )

infuriofa

[tmt

RomanrM

Eccle{lie fanéloque Agapeto.

Superi mitem animum

Ecr¡u;rnJm horrenda No–

riflus dixit? Diofcorum, inriuis,

con/lato contra Bonifacium fcb1fm;tte intr.i paucos

die1 ul&Qre Nt4mine fuiffe extinélum

ex bis aperte intellig.itur

quem bJminem

S cytba!

Mon.c/Ji accufatorem bahuerint.

No11¡1e vemm cíl: Divfcorum erogata pe–

cunia, fchifm:i conflaffe? An non paritcr verum illum br vi extin um , pre–

nas excitati íchifmatis dediífe? Denique num xque verum efi ab ho Diofco–

ro Scythas Monachos apud Hormifdam accufatos

fuiíli

? Unde qu:rfo , unde

fcrupuli injuriarum ea narratione illatarum Rom:m:r Eccleúa!, ac S. Ag¡ipero,

tibi erumpunt? Unus m ille horno es, qui ca tela contorques , quz v ritatis

umbone repercuffa, in tmamnet caput ímpetu validiori reíiliunt. Agcdum qui

nobis narraíl:i

damn~tum

an:lthemate Diofrorum a Bonifacio Papa, eumdem–

que a fucceífore Agapeto abfolutum , de qui bus nec verbum qnidem fecit No–

riíius , infallibilitem Pontificiam in judicando contraria ,

illl~fam

ofrende.

Unum huic profetto difficultati , qui eo in argumento unice verfabare , ver–

bum ,impenden<lun1 fuerat , qui tanto verborum apparatu contra Norifium de–

clamabas. Scito illud jud icium non peitinere ad dogn11 Fidei, fed ad difciw

plinam .. Scito ea de re varias fuiffe in EccleG.t fententias. Scito denique

Sy–

nodum V. poft ace1,1ratam totius controverÚa! difrnffionem , damnato diu an–

te demortuo Theodoro Mopfueíl:ienÍt , Bonifacii Il. fententiam approbaffe ,

quam pofrea Romana Sedes contra defenfores trium Capitulorum inviS:acon...

fiantia defendit . Cantilena, quam, recantas de Scythis

a p1·opriif Epifcopis

Patriarcba,

Legatis S. Sedif &c. inter Eutycbi.mos recenfitis,

jam Leétoribus de–

licias dudum faétas , infburat.

I V.

Hormifdas Pontifex nullius bterefts Monacho1 Scytfw damnavit

•

A N O N Y M U S.

,, REUat

au~ire

Hori:ni~dam

foo ac totius Ecclefi:? nomine

loqu~nte~

•

( Et remata parte epdlolz ejufdern

70.

ad Poffeíforem , ha:c add1.t)

,, Vos appeUo , Reverendiffimi Cenfores , ex vobis fcire cupio , Cathohc1- -

ne , ac Fidei vindices habid olim ab Ecclefia fuerint, quos (

tertio eaderti

Ciln·