Table of Contents Table of Contents
Previous Page  289 / 840 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 289 / 840 Next Page
Page Background

O P U S C U L U M 1

V.

"!'~

doc:ere.

Interroga igitur

,

inquit , Yir

prudentiffime

,

fi

quid

v1rita1i1 cupis

4Udir1

,

frincip11lit1r .

.tlpofioli~ai.

J'edis

An~ifiilem

.=

cujus

.f

ana doélrina .conflat

_ju~icio ~e!ita

...

sis,

&

fulcitur mummme veritat11

Qmppe

fcicbat

Apoíl:ohc~

Sed1s mfalhb1lem

it1

definiendis controverfiis de rebus

ad

Fidem fpeétantibus auétoritatem. Hinc

· i[)

altera Epifiola ad Romanz

Ecclefi~

Diaconos, Pelagium , qui poíl:ea Sum..

mus Pootifex fuit ,

&

Anacolimn cap.

7.

fcribit :

rvniverfalia Concilia

,

pr4!ci–

pue illa q11ibus Eccle/iie

Roman~

confenfus ace1ffi1

,

fec.undie,

a~éto~itatis

locum poli

c~nonicos libros tenent

Et cap.

9.

loquens

de fracut1s

puohcat1s

a

Synod1s un1-

verfalibus :

su/fictrt enim,

inquit,

Judicatur

ad

plenam confirmationtm,

fi

perduéla

in notiti<1m

totius

Ecclefiit

,

nullum olf1ni.ic11lum moveant

,

vel fcandalum fratribus

1

f1d Apo/lalicii

~idti

con.v.enirt

ftrment~r

,

.Apoflolici1 Sedis !ºbo!ata confenfu.

Quibus

manifefre trad1t Conc1ha

m11

vcrfaha fecundum auétomat1s locum poíl: cano–

nicos libros ex accedence Apoíl:olicz Roman;r Sedis confenfu obtinere, ut

fu.

prema in definiendo

auél:orit~s

arque

infallibi~i~as

ex

A~oíl:.olica

Sede

.der}v~t,

arque in

ea fola

refideat • lb1dem

c~p.

6.

f~r~b1t

,

fi

qu1Cp1am

a

jud1cat1s

m

Synodo Chalcedoneníi , tune

ad

ma1ora 1udma provocarct :

.AppellationiJ forfo–

tan

fecundurn confuetudinem loc11s pattret

;

fed quo iret

?

a11t ubi majares reperiret

i11

Eccle/ia judices? ante fe babens in Legatis fuis Apoflolicam Sedem

,

c¡11a

con(entien–

te

,

quicq11id illa dt/ini uit Sy11odus

,

accepit robur infliélum.

Nempe a Synodo Chal–

cedonen!i nullus {'loterat

app~arc,

quia Apoíl:olica Sedes,

ad

quam folam

ab

Synodis poteíl: pro ocari , per

fuos

Lcgatos Synodalibus dccretis confenferat,

quo plane confeníu Synodus inviétum robur accepi!fe Ferrando dicitur, ut

fi–

ne

eodem magnam qu¡dem auétoritarem alias habuiífet , at non inviétam ,

a

qua non potuiffet appellari. Hzc cum in eximiam Ferran

i

Jaudem v niant,

ac ad Anonymi accufationem mihi

in~

rius refellendam plurimum conducant,

confulco infercnda putavi • Jam vero Fcrrandus in llud:ita Epiltola fufpenfo

calamo fcribit, utramque fententiam potius componens , quam alterutram dam–

nans •

In

cap.

9.

ait:

Yidendum potius

reor,

&

confiderand11m diligentius, cur Do.

minru Jefus Cbrifl11.r

unru

de Sanéla

&

inditJidua Trinitate nimis caute a <¡uibufdam

neg1tur

Et recitatis tribus difficultatibus, quz contra thefün illaro vulgo pr0-

ponebantur , ait:

Ceterum ego

nlC

volentibus, nec nolentibus dicere contradixi, qui.i

nihil a

m1

certum pofse definiri

,

in bujus Epi{lolie capite jam prttdixi.

Dí!nique no–

t anda funt

qu~

prope fincm fcribit :

'Vnde

,

inquir,

d1fiflend11m a eontentionibur

reor ; expetiandurn poiius perfuadens

,

patienterque hanc dubit1tion1m ferendam

,

d

-

nec univtrfaliI EcclefitJJ au8oritatt, vel pronunti8tltr fufcipienda

,

vd

prodatur ab

·¡ ·

ciend.z.

Annus , quo !Judata Epiílola fcri pra efl , ignoratur.

At

cum Epifi ·opi

Africani Arr.

s

21.

ab exilio Carthaginem rcdierint , poíl obitum Hormifd7

el

Epiftola. fcripta :ipp.iret, Ferrando

jam

tum Diacono Carthaginenfis Eccle·

Jire

Itaque conílat Hormifdam nihil ea in controvedia dcffoiviffe ;

un

e

ca

propofitio de Chrillo uno ex Trinitate a Ferrando

Hormifd~

fimilirer , fub

lite dimiffa

cft,

quam diJudicare

principJ

1

iter Apo{lolictt SediJ A11ti{litem

dec

b

~t ~

Enimvero cum eadem qu?:fiio poíl: Hormifda: mortem lirigiofas inter

dott~

difputationes Roma: fubinde cxirarcr, Anatolius Romana:

Ecclcfi~

Diaconus ea

de

controverfia. Ferrandum confuluit , qui

proli~am

Epiflol.im

refcri!Jens,

uni–

verfam

qnzfüone~

fumma eruditione penims profligavit, pr;rcipue difcutiens

quod

veluti

abfurcium.

df:

uno ex Trinitate carne paílo principali propofirio–

n~

validiori .impetu·:pbjiciebatur : quodve etiam graviorem Anatolio dub.ita–

t1onem

affer~bat

,

ac

proinde

de

illa folmnmodo confulrablt .

Idem

eriam

alter:lm

qu~fü9nem

folvendant •.¡¡>ropofuir,

pempe

num beata

Virgo

vere,

ac

- proprie

Dei

genitri" dici potfet , quod foerat altcrnm

MonachorumScytha~um

capitulnm,

ut

c~p. ~·

otlendi,

de

quo

eciam diutius in

Ot

1

icntc i11 rcr Caehohcos

difceptatum.fuit, ut

e~

facundo Hermianen!i pr;rnotavi.

s

s

Fer~