o
P
u s e u
t
u
M
t
v;
i11
11iamfi ego
non addam.
Egregia ad hoc perfuadcndum tefümonia ex AP.oílolo ap.
pellat cap.
14.
quorum unum ex Aét. Apoíl. cap.
10,
ubi dicitur Spiritus San–
étus conltituiffe
.Epifcopos ngere licclefiam Dei, quam adquifivit fanguine fuo.
Tum
in fpccicm dubitabundus Apoftolum interrogat ,
ClJr
non diceres
quomodo
b,i..
·
beat fangNinem Deus
,
&
adderes
fecundum carnem ;
ne quil putet, quia eti4m
Di–
ivinitas babere, aul effundere fanguin1m potefi
•
Scio quid buic percontalionis Ya1
ele~
8ioni1 fine mora rtfpondeat. No/ti, o Fili
,
pritdicationem meam ; quare dubiam pu.
tafii fmtentiam meam
?
Cum autem Catholici duas in Chriílo naturas
inconfufe,
incommutahiliter, indivife, infeparabiliter,
uti loquitur Maxentius in libello Fidei,
confiterentur, tlntum abeíl ,
ut
dicentes, unum e Trinitate paífum , nec
ad–
dentes
fmmdum carnem_;
ipfam Verbi divini effentiam in feipfa paffam aíferue–
rint,
ut
f
ufpie.tri hoc
,
mqu1t cap.
1
~· .maliti~
potius quam caute/4
fie.
EtenimCa.
tltolici non aíferebant , unum
e
Trnutate paffum
,
ut humanitatem ab eodcm
fecluderent, fed
uoum e
Trinitate
in~rnat!-lm,
eumdem pollea pafium przdi–
c1bant.
Sanétus Proclus apnd Maxennum c1tato loco ,
ait :
Si autem quod in·
cr1rnatum efl
,
crucifixum efl
,
Pater autem
(?'
Spiritus non efl crucifixur
,
unU1
.ngs
de
Trinitate efi
cruciftxu1
•
In
Symbolo Ntc:rno dicitur unigenicus
Filius
oei de
czlis
defcend~{fo
:
E~ inc~rnatu1
efl
,
&
ho"!o
fi1Et111
, .
palfu1 efl
•
At Augníl:inus
laudato fuperms cap1te
lib.
1.
contra Max1mrnum a1t :
'Uni~enitum
'fl1ro PiliNffl
Dei crucifixum
&
fepult11m, omnes etiam in symbolo confitemur ;
ubi vocem
incar-
.na1um
omittic, qnam tamen omnes licet cacitam , fubintelligimas . Theodorus
Mopfuellenus ac Nefl:orius duas in Chriílo perfonas adllruenres, dicebanc eum
qui palfus efr, fuilfe altérum
a
Filio
Dei ,
qui non eft paffus •
H:rc 'fheodori
verba ex ejufdem libro ad Catechumenos recirancur in Co1lac. 5.
Syno.diV.
&
in
C~nfütuco
Vjgilü
P~p:r,
utrobique
num~o ?CXXV~H.
Q_uod
D
e!t~s ffpara·
t~
qu1dem erat
ab
eo,
'fU•
paffur efl
;
nempe mqu1t Pont1fex ,
quia di{)ina
na1m11
feparata
,
ipfe per fe
,
vel 111 purus bomo pro omnium utilitate guflaver# morttm
;
quam h:rreticam fententiam ibidein condemnat. Ferrandus cap.
10.
traditTheo–
dori errorem illo enuntiaro de uno ex Trinicace paífo confotari: ,, Nihil quip–
,, pe aliud fententia ha:c infinuare cognofcitur, nifi ipfum patfum efle in
-car–
,, ne, qui de Pacre Deo nams efr ,
id
eft , Chrifium , ne putetur homo
pu,..
,, rus roleraffe paffionis injurias. Hoc ergo dicit, qui unum de Trinitate paf–
,, fum
dicit : Non eíl: quarca perfona , qui paífus eft, fed
ad
.numerum
per–
,, tinet Trinitatis
lle.
Idcm toto cap. 17. probat
B.
Virginem effe vtre
e
proprieDci genitricem,
quod erat alternm capiculum priori , ac priocipali de Chrino uno ex Trinita–
te co11fentaneum ac confeqnens, quod utrumque adverfus Neílorianos Catholi–
ci
propugnabanc . NuHa cbronologica nota
in
laudara haétenus Epillola appa–
ret, ex qua annus, quo fcripca fuerit ,
innote~cat.
Arbitror.
tatne~ ~ura~~
fuiífe priufquam anno
HS'·
Joannes
11.
Apollolico decreto d1unirmonbus
1~hs
controverfiis fincm impofuit. Nam •neque de propofitionib
us :i fummo
Pon~iñ
ce in Fideidogmata adícriptis, Anatolius Romana: Ecdeíiz
Diacon.us~eluu
de
rebus dubiis cum Ferrando confulraífet ; neque hic refcribe
ns Pont1fic1am
fa~·
aionem ,
qua: nullum
dcinceps dubitationi locum dabat , filentio przternu•
füfet •
Tbefaur.
Theol.
Tom. lX.
s
3