~z.S
e o
N
., ll
o
V E R
s
I A
r
II.
Patres
eti-am ,
cum. reprehendit , minorem
&
agnofcun
t,
&
ore uno
p1·oclam:int;
Gregorius Magnu_s Dialog. lib.
2.
e=
12.
A m!nore,
iriquit,
fuo reprehenditJtr,
&
reprehendi
non
dedignatur-
Auguft. Ep1ít.
82.
abas
19.
ad Heronymum-:
Ip[eve–
.,0
Petrus, quod
a
Paulo
fiebat utiliter libertat.e caritatfr fanElte ac benigná? pietate
bu–
militatis accepit, atque ita rarius-,
&
fanéfotr exemplum ·pofieris prá!buit
,
qui non de–
dignarentur, ficubi {orle reEli tramitem reliquiffent, etiam
a
po/lerioribus corrigi; qual'(I;
Paulus
,
quo confidenter auderent etiam minores majoribus pro defendenda Evangelica
veritate, fal·va fraterna caritate, refi/lere
•
Nam cum fatius
fit
a
tenendo
itinere
in ··
nullo quam
i~
aliquo deplinare; multo
~fi
tamen mirabilius
,
&
laudabilius
libenter
accipere corrigentem
,
quam audafler corrigere deviantem
•
Eft
laus itaque
jufi~
liber–
tittis
in
Paulo,
&
fanéf12 humilitatis in Petro.
GR
JE
e u
s. Mirum quam
tu
mihi apte ex Patribus ubique occurras obviam;
quam occupes omnia;
&
argumentis undique viam prreíl::ruas. Sed enim ft Pri--:
matum Petrus habuit: cur non denique hoc fe tuetur fcuto? Ut enim Cypria–
nus EpiH:.
7
I.
ad Quintum ait:
Non vindica'l.1it
fibi
aliquid infolenter
~
aut arro–
ganter a/Jump[it, ut diceret
J~
Primatum tenere,
&
oht.emperari a novellis,
&
pofie-
ris
fibi
potius &portere, _nec defpexit Paulum.
.
.
LA
T
r
N
u s . Me et1am tacente, refiJ011deb1t eiregorms Hom.
18.
fuper. Eze_:
-chielem :
Amicus veritatis laudavit etiam quod reprebenfus efi
,
feque etiam minori
-
fratri ad confenfum dedit
,
atque in eadem re faElus efi feélator minoris fui, ut etiam:
in
hoc prteiret
;
quatenus
qui
primus erat
in
Apofiolatus culmine
,
e/Jet etiam primus
in
.bumilitate~
Ex
parí cauífa neque Judads
AB:. r
r.
conviétum familiarem Gen–
tium
oppugnantibus, dignitatem oppofuit, ut ídem ait Greg. lib.
2.
Ep.
4) •
~lias
l.
9.
Ep.
39 •
.Si in querela fid.elium aliquid de fua poteflat.e d.iceret
,
profeélo
Doélo"I!
manfuetudinis non fuiffet.
§.
VII ..
-a
R
.JE·c u s.
Ut
argumentum, quod
a
correptione Pauli duxeram,
nondun.,,
Principe loco Petrum dejicit, ftc fatendum tibi eíl:, nondum te confecif–
fe Patrum fententiis, quas adhu
e
at:tuleras, ut Paulum fob Primatum Petd fie–
-riífe confiteri oporteat. Qaod enim
minorem
dixerit Augníl:inus, quod
pofierio–
rem,
ac
juniorem
alii,
id
fortaífe ad reta.tem, aut Apoilolatus fufcepti tempo–
ra retulere . Cyprianus hanc mihi fufpicionem auget ,
&
confirmat , quando.
novellum,
&
po{leriorem
vocat : quin
&
idem
a
Petro utcumque removiífe vide–
tur Primatum , ft Epiíl:.
71.
verb3.
paullo
attentius expender
is. Si
enim ex men–
te Cypriani Primatam tenebat, fieri ne potuit, ut eo
fe tueretur infolenter
,
quid
tibi ideo
infolenter vindicaffet, artt arroganter affumpfiflet?
LA
T
:i:
N
u
s.
Cavillarisopinor: Aogufün. a nobis íl:are, res in confe{{oefi;,
ve~
rum hoc in alium tibi locum refervo. De Cypriani mente,
fi
qu::r ti
bi fnperfü du...bitatio, ex limpidiffimis verbis e)'1fdem diífolve. Ait is
L~
de unit.
Eccl.P-rimatu.siPetro datur , ut una Cbrifii Eccle/ia,
&
Cathedra
una
monflretur.
Gre
gorius et1amHom.
1
S.
foper Ezechielem, cum Paulum
minorem
dixit, non ad éFtatem,
noni
ad vocationis tempus refpexit. Etenim qua ratione Petrus ptimus effet in Apo–
fiolatus culmine,
fi
Paulus
minar
effet dumtaxat retate? Primus ad Apof.l:o1aturB
Andreas vocatus eO: , is igitur primus eífet e.x Pattum mente, ft ini eodem, quo–
tn ;refpexiífent. Audet -tamen dicere Ambrofius in
2.
Cor.
12.•
Pr:ior .Andreatfecu–
tHs efl .Salvatorem, fed Primatum non accepit Andreas, fed Petrus.
Ut fcilket noveris,,
cum de Primatu loquuntur, nec vocat.ionis, nec
~tatis
erdinem fecutos.fuiffe.
GR
JE
e
u s . D.ibis ergo ut minirr:ium, Patres in aíferendo Petri fopra Pau..:·
lum.
Pr~matu
aliquanto obfcurius verfatos effe ,
&
fortaífe ueque unanimi fen–
tent1a
id
comple:xos. Mihi enim tot in mentem veniunt , qui hos
ex
omni
parte ex::rquenr, ut nnde princip-ium fumam, incertus. fim: . quamquam nec
de–
fint, qui Paulurn pra:ferant:
ordiar
a primis •