O
P U
S
C
U
L U M
I II.
.
~31
iceu
oportuerat, non
unus de Presb7teris,
verum ut
unus de .Apoflolis eleélu.s[U.:.
perponeretur eeterís.
/\t probe noverat , a Servatore ante afcenfionem inftitu–
tum, vetufüorem effe, quam ut ejus initia ex occaúone Codnthiaci fchifma.–
tis duci poffint. Sed neque iifdem Romanorum Pontificum Petri Succeíforum
fupremam in Ecclefia dignitatem oppugnabat ; id enim
fi
voluerat , dixiífe
oportuit:
Decretum e/l, ut unus de Presb')lteris eleélus f uperponeretur ceteris
,
ad quem
11
in toto orbe, omnium kccleíiarum ,,
cura pertineret.
At alia verba, mens alfa
fuit Hieronymo : verba
fi
attentius expendas, non de univerfali -'Ecclefiam
totam gubernandi forma , fed de modo ,
&
difciplina regiminis, qure tum in
.fingulari.bus Eccldiis viguit, fermonem habuiíre perfpicies .
G
R.
JE
e u s . Quid igitur Hieronymo dicis fuiíle propofitum? mihi fane
h~
quatuor tra<lidiHe videtur: Presbyterum ,
&
Epifcopum eun<lem effe: Epifco–
porum a Presbyteris difcrimen in remedium fchifmatis iníl:itutum, primis tem–
podbus communi Epifcoporum . atque Presbyterorum confilio Ecclefias guber–
natas fuiffe: demum occafione Corinthiaci fchifmatis , hoc eft confüetudine
magis , quam Divina difpofitione,
Pre~byter~s_
fuperiores evafüfe Epifcopos •
LA
T 1 N
u
s
•
Procul ab ea mente abfmífe H1eronymum , ut Presbyteros nihi-
lo
inf~riores
,
pa~es , ~
eofdem charaa:ere '· _ordine, jurifdiéHone, ac radice po–
tefiat1s, cum Ep1fcop1s faceret. Hanc Aet11 labe.m , quemadmodum nonnulli
audaciores ante nos egerunt, no11 audemus S. Doétori inurere ; a qua -ille in–
juria fatis feipfum defendit , atque a nobis vindicari poffet,
íi
hic locus ef–
fet
>
ifiud Hieronymi teíl:imoniis peragere. ltaque duo tantum funt,
qu~
af–
firmat: primum Epifcop0s, atque Presbyteros , nomine,
&
appellatione, quin
&
ufu aliquo ,
&
exercitio j
urifdi8:ionisextern~
pares initio , arque eofdem
fuiffe.
V~rum
exorto fubinde
fchifma.te, illum jurifdittionis exercendz mo–
dum, normam, ac difciplinam antiquatam eífe fie , ut cum antea
follicitu–
do,
&
cura Fcclefiarum apud plures ,
&
divi
fa
exii1eret, deinceps omnis, ac
tota prope ad unum de Presbyteris eleB:um, hoc efi Epifcopum devoluta
-fit:
quare non íimpliciter dixit decreto faétum,
ut unus [uperponeretur ceteris :
hoc
enim Divina infütutione Epifcopis demandatum noverat :
.dttendite V<Jbis
,
&
uni~erfo
gregi
,
in qi.o vos Sp fritus Sanflus pofuit Epi[copos regere Ecclefiam DEI.
Aét.
20.
Vernm caute ad ipfam
foperioritatis exercend;e rationem refpiciens
dixit:
'Vt unus fuperponeretur ceteris
,
fic nempe, eaque diíciplina , ut ad eum
omnis Ecclefi.13 cura pertineret
.
Exercebant nempe primitus Epifcopi, quanquam
fu–
premum a Servatore potefiatem naél:i, ha.e peculiari methodo jus fuum , ut
nihil prope, nifi de communi Presbyterorum confilio, confenfuque agerent •
judicarent , decernerent :
&
viguiffe
f~culo
adhuc ante Hieronymum in non–
nullis F.cclefüs eam difciplinam, ex Cyptiano difcimus :
verurn
&
eandetn in
Epifcoporum fuiífe arbitrio, eodem auaore pro comperto habemus. Sic enim
piíl:.
6.
utrumque expreffit:
At id , quod fcrtpferunt Conpresbyteri no{lri
.•
• folusrefcribere nihil potui, quando a primordio Epifcopatus mei flatuerim
•
nihil fine
con.fi–lio ve
/lro,&
(me
confenfu plebis, mea priv ata {ententia gerere.
Hunc igitur mo–
r m,
ha.nevetuíliffimam difciplinam , fchifmatis Corinthiaci occaftone muta–
tam dixit, in novam, amproremque juris dicendi formam: hac nova forma,
Epifcopos Prtsbyteris ma ·ores evafifle confuetudine magis, quam difpojitfonis Dominicte
cv ritar
,
reél:e affirmavit Hieronymus. Et vero ad hanc tantum pleniorem ,
m
is
liberam
, minufque Pl)esbyteris obnox:iam jurifdiB:ionem , qua fua
. tate
ruebantur Epifcopi, advertiífe anB:um Doétorem liquet plane ex con-
u nt'bus ; et nim ad h:mc rurfus antiquis cancellis fponte confiringendaM
ma no on.atu honatur
pifcopos ,
&
quanquam foli habeant prreeífe _,
in
com
"
e,
lt,
Ecclefiam deb
e regere
,
imitttntes Moy(en
,
qui cum haberet folm
r
ffi
rop
/"
Ifr.l
,,
el
it feptuagint.z) et1m quibus popu um judicaret
•
Quare
?OB
R
r
4.
egi,t