1000000209

61-6

e o•.

N T

I II.

neque fuit, neque foturus erat quifquam major

frnflra,

ínutiHa

hcré

eratir ...

. G

JF.

e u

Si non

quoo

ante voluit; at dabis certe Petri

Pri

-trum adhuc

noh agnÓviíl.e Apo.fro1os , quem

collatus erat , nec obniti p ..:erant ,

ipfo

fuprema: dignitatis auétore pra::fente , nec ignorare deLu ....rant.

~T.

$" • .

Si_ergo tune adhuc in multis ca::cutiffe dicam

v ·

fcip1los' ihju–

riu$

tlhs non (um; fed neque .Petro,

promifüun ipfi , at no um adhuc col.:

latum id temporis Primatum dixero. Non te morabor , utrum n

is,

pro rn-·

fponfo accipe •.

§•.

VI.

R·JF. e u

Q!tod dixifr1 alfequor , ajebas nempe, Apofrolos aut ad f}rO–

miffionem a .Chrifro faétam, nondum tune a<lverti ífe animum·, aut quod

nondum penitus frabilitum in Petrn Primatum cenferent, non inutiliter eam

inter ipfos qureftionem agitari potuiffe • Ha::c vero

íi

ita fint, igitur ubi poíl:

~Uapfüm

Diviniffimum .Spiritum a mente eorum ablata efr onmis ca::citas, ubi

fiabilitus a refurreétione Primatus , modeftiores fe ger re debuerant, "luam ut

fibi

miniftr.os

Ecclefia:: pro voluntate creandos fumerent,

nefcio quid

auao~

ritatis

ipfum Petrum arrogarent: creant tamen fuo arbitratu Diaconos ,

Aét:or.

Et Petrum ipfum in Samariam defrinant • Aél:. 8.

. LA

T 1 N

s •

.Nihil dubita, poíl: refurreétionem agnoviífe Apoíl:olos, reveri–

tofque eífe femper in Petro Prima:tmn, de quo olim cum ipfo in contentio–

nem venerant. · Nondum tibi llamen probationes in hanc rem affero: illud con–

tendo, nihil eorum, qu<l!

protuleras, offeciffe Petri Primatui . Q!lid enim ei

deroget eleéi:io illa feptem Diaconorum non s.ífequor: quando diferte Aél:.

dicitur

multitudo Difcipúlorum, nutu ac voluntate duodecim, in eam con–

vocata;

qui conftituerant Diaconos, quique impofüerant manus, erant iidem

duodecim; ·h9c fi repqgnet Primatui Petri, neceífe. foerit. illum omnia fuo du–

étu, fuo fuffragio in Ecclefia peragere, nihil con;ummi confüio deferre. Abfit

vero . ut talein Petri Pr.imatum fiatuamus.

Pr~ipuam

nos Petro , non

foli

uní providendi Ecclefüe, gubernandique potefratem tribuimus.

U.t

enim S. Leo

Papa Senb.

in anniverf. füa:: ad Pontificatum .atfumptionis dudum atite nos

obfervavit, illa Chrifri verba:

Tibi dabo claves,

Petro quamquam foli <litta ,

fic tarnen, ut vis potefiatis illius in alios quoque Apofrolos derivara

ftt.

Vel:'–

ba fanéli Poncificis funt, qua! rem ornnem in luce collocant :

Tranfivit quidem

etiam in alios Apofiolos vis poteflatis illius,

ad omnes

Ecclefi~

Pri'llt:ipes decreti

hujus

con/titutio commeavit: fed non ftuflra

uní

cemmendatur-, quod omnibus intima–

tur; Petro enim ideo hoc fmgulariter creditur

quia cunélis Ecclefoce Reftoribus Petrí

form,a proponitur. Monet ergo Petri privilegium, ubicumque ex ·ipfius fertur tequitate

ju4icium

Nec nimia e(t vel feveritas

vel

remiffio,

ubi nihil

erit ligatum, nihil

foJ..

lutum, nifi quod S. Petrus aut folverit, aut ligaverit

•

_GR.

JF.

e u s . Quod ergo non invito , nec infcio, immo-

Petro agente ele-·

ého

·ina

Diaconorum peraéta

fit,

nihil de Primatus excellentia detrahit. An vero

nullum tibi in Petrum exercuiffe jus videntur

illi,

qui audito,

quod Samaria recepi:ffet

Yerbum Dei, mifere ad eos Petrum,

:Joannem.

A~.

8.Superiorem fane hrec fapiunt.

~A_

Mfra:

res_, ut ego Pri_matum a ?etro abdicem, tu, qui ante

~qu~les

ilh

ftatuebas .A,.poíl:olos, nunc et1am fupenores vis efficere? quorfum te dem-

9ue con tentio non abripiet? Ne penitus a vero devies; inter miffionem, quadit

trnpedo, qua::que rogatu aut confilio perficitur, probe difringue. Mifit

Her~des. Magos _in Bethlehem

at quis propterea fuperiorem dixerit

id ne tu f

i:ifp1-

C€ns,

cog1~a

quod E.vangelifl:a dixit:

Per aliam <Biam· rever{i {unt in

Region~m

fuam.

Nec Magis ergo Herodes, nec mittentium Apofrolorum ch0rus,

maJO~

Petro ac Joanne

fuit.

Qiis enim adeo . rerum rudis

Gt,

ut ignoi::et ex Pauh

fen-