Table of Contents Table of Contents
Previous Page  406 / 648 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 406 / 648 Next Page
Page Background

b

E

e

A R 1 T ATE.

timum

t

quam

Jacit

caritas:

videtur ergo) ' péccatum illud

a.

b ultimo fine aveytere.

Opt i.

m;r,

[o\id.rque

prdlo

funt folmiones apud Carrnehtas Salmlmicen[es Theolo–

gos Difpm.6.

de carita

te ,

Dubio

unico

§.

l.

numo

z.

,,.

Ad

l.

cum de ratro.

'" ne

peccati

fit voluntarium; illud qU0d nOA' eft,

~mpti()iter.

voluntarium,

ne.

" qllit elTe fimplicirer

pecc~tu"?,

t:lec

a

~~o. fl~plJcteer ave~teye

w

HO}liIfcemodi

" . autero

dl:.

mocos ille Cemtdeh.beratu:s

oda

D.el

. Ad.

2..

Ll'cet:

peccatum venia.

~

".

le- non avertat ab ultimo fine,

1"D'ped1t camen

[er'l!0¡'em

(.

&

exercitium )

cati:.,

tatis.

cifca

talem finem.

Unde tolh non pot€fl:"

H~fi,

per .Jpfum

JerVOl"em :

at.

:: que

idéo

ni(z p'er. aélum.

·c:aritatis

~ ~lJ.t formali~eif

,:

au.t

virPualiter.

"

Solutionucn

foliditas ex hls mnotdcet fplendtdlus, qua::

mfr..l '

dlcendél Ümt.

'

" 5imiliter

efiam

veniale. peccatum,

(verba runt

Sanai

Thoma: loco

f~pil1s;

" citato

3.2. (JU.

24-

.art.

10•. ).

non meretur.,

diminutianem. · caritatir.

Cum.

enim

éiliquis. delinquir

in minori,

non meretur ·detrirnentum pati

in majod:.

D~ms

,,. ,wim

non. plus. ftt avertit

ab homine ,

qua.m

horno

aV8~tat

fe ah-

ipro-

",

Unde

l'

qu~

inordinare fe habel!

circtr ea qut€

funt

aa

finem',

non meretur derrimenrum

>).

pa:ti

in caritate,

per- quam ordinatur a& ultim!lm

finem

Unde confequefls

efr

~

,., quod

carítas:

rmUo. modo,

diminui'

poffit,.

direae

loquendo. "

Qwomodo

indire–

Be.

contingere cariratis

non.

tam

diminutio). quam

defi.ruéti.o poffic" dicell-

dum infra .

:

.

At

vcniale. peccatum

(

inql1ies ) eft

offelil{a

Dei:

cu¡U! meritum' 'non

exceqit

di .

minutio. caritatis.

Ac

deinde

eligi' potiu! caritatis diminutio deberet

"

quam peccatum ve–

niale.

Laudati

Theolo~i

loco Eitaro

numo

5. reponunE ·: "

Peccatum

venia~e

" folum fecumlum quid.

offendere

Deum,

&

e(fe rnalum

ipflus

Dei :. quia

nec

er·

" fe

{tj.ve

collie

ab. ipro.

rationem

ultimi finis,

v~~

aliam perfe8:ionem intrinfe.,.

", cam;

red omnr intrinfeca perfeaione [ervata,

impedít.

oe Deus ( quatenus.

n

ultimus. finis ) fe

aEtu extendat

ad illud

detenninatull'l>

opus, (

quou

edam

:n

ea .

in ma·reria levi. ). Unde

peccamffi

ven.i.ale

11011

mer'et:ur-

ptnam

{¡mplici–

,,,

ter

: '

qualis

e(fet

corruptio

carita

tis , allt diminurio in· aliquo gradl1 ;.

CMm

,,. caritas)

&

quilibet

grad~s

eJUs.

habeant rationeAll

60ni [i.mplidter·.

H

Finis

u]..

!imi rationem relinquit intaétam in Deo veniaJe pecrea,mm: ipfamqlle

jufius:

homo

pergit

fuper

omnia;

ám.1re,. idert

clI.m exceffu. refpeélivo

fuper alias omnes:'

eréaturarum

libe~o~

arriares. " Peceatum

(eti.lm

veniale)

nul1o.

[Ji10~'o

eífe'.ra·.

" tionabUitei elJglbiJe: implicat· enim , quod peccatum

ftt:

[e'Ct:mdllm

ratio:",

" . '1lem.

Un

de quod

potius

oporteret

eligi diminutionem pby.fícam caritatis,

quam

"

pecr;arc-

venialite-r,

non ,

evincit,

quod tale

pecca.tum

fit

majlils

quid

in-

ra.'ia.–

n

líe culpt2,

quam ílla diminmia

in

ratione

pam~;

fed

pro"enic

ex

ea ,. q,uoct

,,,

peccatum

nequii

rationabiliter

elig~.

Et

ex

oppoGtp

fierer ,. peceatum veniale

),. meteri non

fal~m

dimiltutionem carita/ir

"

red

eriam

ejur

&

grati..e coyruptionem

~;

" nam potillS deberet quis admittere

abfentiam' ,

(fU

fepar,atiunem p¡'yficam

gl'á.tid!

" abfque

Cua

culpa

contingentem ) quam

ullum vel leviffimum peccatum.

Hoe'

" autem

eO: omnino abCurdum,

&

omne

peccatum

reddi.c.

mortale "

vira:

pri....

" vans

qGaffi

per grariam

habemus. ,,,

.nI.

Difficultacem ingerunt yerba ¡lla

Thom~ ~

Peccatum

veniare

(

inquientis )

t/l

qud!aam

inordinatio

circa ea qut€·

flmt ad fitlem

~

ac

fi

circa

ea

qut€

fune ad finem

~

non darentur

Ierhatia peccata"

ut

furca, homkidia,

ma:chi~

&c:

SanB:i

Tlto.–

mz doétrinam vindicantt, ac

illuO:rant

Theologi.

Sltis

hoc

loco. fueri

t

$cú·

pt:Ort.I>m, qtlOS

Faudavimus, doarina

ud ,.

Traétatu 13. de

viciis,

&

peccJtis,

Di.f¡·HJt.

19~

Dubio r.

§.

~.

numo

19. "

IlIa

C¡Ud!'

[unt. ad finem

,

aliquanda

habent

"

nece(Ja}'iam connexionem

cum

mI)"

eo quod 3d

ejus

a(fecutionem

indifpenfabilinc,C"

" requinmtur •

.dliquúndo

ve~o

non ita;

fed

'poteO:

finis fine

iltis

haberi, In pr:¡'"

" mo

ca[u

non

ponunt

in

numero

wm

¡pro

fine,

(ed pro eodem r('pura.nmr:·

qU!:I

n

defeétus aut.

inordinatio, cominge¡,s

,irea

media omnino necefJ,rri.1

1

non

(¡{l It

Ibl

*

[ed