1000000208

405 / 648

e o N T R o V E R S 1 A IV. 4H
qu~ Cu~ perpetrarur, totam. deflrui~ caritatef!'J. Carita~em jufiificanrem intaétam
reJmqult veniale pecatum : fJufque mtenfioms perfeétlOnem non diminui, mox
drcendum • Cum cefJatione denique Ab aélu non luor per fe connexi con–
cuPifcenlii€ motus ; cum pugnam fuam CUIll homine juno, diJeétionis aétus etiam
ferventes exercente, pugnare poffint • Nocumentum jpfi infertmt nullut11 , nifi
liber accedat voluntatis confen[us: ac in pugna contra eos manere .potefl in fUQ
augmento caritas, immo etiam crefcere magis. Ad agonem relié1:am e{fe concu–
piCcentiam, neque no,,~re non confentientibus, Tridentin~ Synodi definitio eft Sef4
fione V. in Decreto de peccato origindli. Late difTeruimus in nofiro Traétacu theo–
logico de eodem original; peccato &c. · .
" Relinquitur ergo (ad alias cau!Tas convertitur Thomre difputatio citato
" l.1-. qu. 24. arre 10. ) quod diminutio caritatis non poffit cau(fari , niG vel a
" Deo, vel ab aliquo peccato. Sed a Deo non call(fatur aliquis de[efius in nobis :t
)) nift per modum patn.:€, fecundum quod fubtrabit gratiam in pamam peetati. Unde.
;" nee ei competir diminuel'e cariratem, ( quod effet defeétus -in l10bis ) nilt
" per modum p~ni€: pa:na autem peceato debetur. " Qua:nam enim alia ratio
foree, ob.quam Deus caritatem habicualem, qua:cumque ea fit, au&am & in~:
tenfam mmuere 've1Iet ?
'! Unde relinquitur quod ji caritas diminuatur, quod cauffa diminutionis ejl1~
" he peccatum, vel effeéiive, vel meritorie. ( Atqui ) neutro modo diminuit clrita-'
" tem peccatum mortale, {ed totalíter corrumPit ipfam • Et effeBive: quia omne
" peceatum mortale contrariatur caritati ; ( utpote quod ultimi fioís rationem:t
" q~am in Deo diligit caricas, collocat in creatura; ac per fefe infert pri va-o
" tlonem torius grari~ fanétificanris, ac jufiifieancis caritatis. ) Et etiam me_O
" ritorie: quia cum peccando mortaliter aliquis contra carit4tem agit , dignus
» en: ut Deus e'i fubtrabat caritatem. " lnconcutfa manee Aquinatis ratio, tametli
cum peccato mortali compon i aliquem poRe dileélionis aélum, nomine etiam ca-:
ritatis infignitum, jam frequentius adnoratum fuerit fuperioribus in Capitibus.
~atjs efi, caritatem juflificantem , quam fumi docuimus ex gradu intmfoonis refpe-..
fliv8 majore fuper alios liberQs amores creaturarum, totam expelli peccato
mortaJi •
" Similiter etiam n~e per peccatum veniale caritas dimi!,ui po~efi : nequt! effe-'
» éiíve, neque meritorie. Et effeétive quidem non: qUla .ad lpfam caritatem
,., non attingir. Caritas enim en: circa ultimtlm finem: venlale aucem peccatum
" ell: qu~dam inordinario circa ea, qUi€ [unt ad finem. Non aut~~ di"!inuitur amor
" /inis ex hac, quod aliquis inordinationem aliqul.m ~?mmlt.tlt Clrca ea qu~
" funt ad finem. Sicut aliquando contingit, quod ~llqUl .1l1firml multu.m aman-
~ " tes fanitatem , inordinare tamen fe habenr (IrCa dla:rz cbfervauonem. n
Aie Thomas, pe"atum veniale aJ iP[am taritatetn non attingere.. ~empe caritas:t
qu~ bominem juflificat, eo gradu inrenGonis potiri debet, qU.l ltbero~ cr~atura­
rum atuQres excedat eifque dominetur. Hunc vero CUal lpfa atclgent gra–
d~m, h0':Tline~ facit' conver[um ad Deum, tamquam fil1em ulti"!,,um fimpliciter, ut
3Junt. Hmc etlam gradibus inrenfionis , qui accedunt , ad l(?fum Deum finem
,¡ltimum /lmpliciter convertitur homo immo perfeéUus convertltur. AverGonem
a Deo fine ultimo fimpliciter affert a~ infert lelbale peccaturtl; unde totam diruie:
carítatem, quama quanca efi. Hu;ufcemodi averftonem non habet petcatum ve·
niale: unde caritatem non corrumpic, nec eam io g~ad~bus intenftonis diminuir.
Quonam [enfu peceatum veniaJ,! cirea ea verCan dJcarur, quz fune ad finem.,
d.icendum infra. DllO pono ob jeaa, qua: exp~Gt;e S. Thom.~ ra: ioo5. adverfari
vldentur. Ac l. Dari potefl femideliberatus, tl t a/unt , motus odu D,el, dtctturque ve4
nialis culpa; ¡pfeque tamen caritatem 4ttingit, & ab "ltimo fine avert!t. ~. Peccattl ve.
vialia non remiltuntur e:Hra [acramentllm, nifi mediante converfione in Qeum f!nem ul--:
. 'lmum,