1000000208

fOO

B ' E

A ' R 1 T A

E .

~" 'i~m, pra!c~ptum

hoc homintlm perClrin.gere , ut

~uoties

n0!t'en-' !Jei

bl.t{pb!

mari

viderlt ejufque

honorem pe/Jumdan

laceran,

a partlbus Jprius

!tet

dilenionü afl;

ejus meri inaccetfam Majefiatem ". Sufiinent alii,

Argentina ,

Pll.lutlanus, 41enfis, Sanélus Anto.ninus,

& .

San{i~s ~onav~nt~ra:

peccatorem ho.

minem tened,

non diu

pon: peccatllm

differre

Ju(bficatloms,

reconciliario.

nis cum Deo medium per aétum caritatis. Tenent alii, prodire in amorem

Dei debere, qui

ad facrofané}am.

Eu~bar!ftiam

accedunt:

cum fit Slcramentum

caritatis

pignus fingularJs dlleéhoms , qua Servator noller , cum dilexif–

fet fuos: qui erant in mundo, in

fi~em

dilexic eos.

Alía (unt demom

tem~ora.,

aliique •

car~s

, ,quibus nos urget

przcept~m

di–

leaionis

per accidens,

ut mqulUn.t: cum

fulfamur

gra~i

tentatione:

cum ·

peri–

culum adefi

ne [eparemur

cantate Del: cum max,me

de odio Dei

t~nt4.

mur:

cum etiam lethali peccato quis inqtiinatus , adminifrrare debeat, vel re–

cipere Sacramenta.

Veriffil11um

e~o

arbitror :

differri multo tempore tlileélionis aélum non poffe fine

reatu

culp~

lethalis.

Ha!c dileétiol1lis aétuum

frequentia

immerico traducerecur ni–

mium gravis. Homini jufio, qui habitu

vinute Deum diligit

ut par

e~ ',

tota mente , ex toto corde, . ex tota anima,

omnibus viribus,

qlJ'Íd–

ni pr.oclive fuerit, in expre(fam aétualem dileétionem prorumpere, gratia

Dei

arpirante, vel fi proferac, aot audiac nomen Jefu,

ac Dei:

ve! fi

co,

gitet Fidei myCleria, aut eadem videat

tabellis

depiéb:

vel fi confuetas

ferio preces effundat?

Ita [cBícer

praeceptQ caritatis, qua parte

affirmativum

efr, fentiendum

cenreo.

NegatiVllm

etiam dicitur, qlJatelll1S indicit,

ut nihil contra Deum fa–

damus,

(ut ait

Thom'as in ;. difiint.

40.

qUa!fr.

1,'

arto

7.)

pl'ohibec~

que tu01

pe.u¡Jtum mortale, quod contra

Deu~

eft

tum

peccatum veniale, quod

pr~ter

Deum fit.

Qtla [ub ratione obligar idem przceptum

femper

pro fem.

per,

ut ,inquilloc. Specimina hzc funt doarinz, qUa! ampliore fermone infe–

l'.ius pr.o dignitate reí novo inUituto examine iIIuftranda

.cap. 49. ·

A P U T VII l.

Caritati virtut,m

.aut potefiatem fa.nflificandi,

jufiificanái h,minem, ipfiufqtte

f4nélitatis

jufiiti~ effeél~s,

tribuunt Sacrte Scripturte. · Ampliore

fermone argumentum ifiud illufiratur.

pR~rogativas

eximias, quibus caritas reliquis virtutibus pra!cellit ,

:le

e–

molumenta maxima, quz nobis ex ea promanant, indicavimus,

ex–

'pofuimus quamplura.

In~er

h<rc accedic illud, quod eil:

hominis jufiificatio,

lanftific4tio

•

SyAodus Tridentina

juflificatior¡em

defcribic [effione 6. cap. 4.

tYJns–

lationem ah eo fiatu, in quo homo nafcitur filius primi Adte, in flatum gratite

,4Idoptionis filiorum Dei per fecundum Adam, Jefum Chrifium Servatorem nofirum •

Uberiora fune , quz legiOlus yerba cap. 7.

Non efi fola peccatorum remiJJio, fed

fanélificatio,

renovatío interioris hominis per voluntariam fufceptionem

grati~

donorum: unde homo

injufio fit juflus

ex inimico amicur, ut jit heres fe–

cundum fpem vit.e tetC'ft!€e.

Ha:c omnia homini

oo-nkrt

caritas, aut dileélio Dei •

Remiffionem pecc4to–

rum

tri~uit

illi

Magifier divinus apud Lucam cap.

verf. 47. ubi mulieri

llleccatnci

remitti peccata multa

tefratur,

quoniam dilexit multum.

Sine diJeétio–

ne manere homines in mOÍ'te, fcilicet peccati :

per dileétionem transferri

de Olorte ad vitam, fcribje Joannes in Epifiola 1.

,cap.

3. verf.

Nos fci-

mus,