1000000208

256 / 648

D E e A ' Jt 1 T A T 'E,'¡
e A P U T VII.
/I1agnum efl in lege mandatum, quo prtteipitur cer'is vitd1 no/lttt temporibus intmlYJ
aéJualis affeélus caritatis, expreffaque pperum relatío in Dellm. Status qu~fiionis eX'–
ponitur. Inurnus pr~diélus aaualis~alfeélus neceffarius efl utraque neceffitat.e, pl'tfce–
pt;, & medí;. Prtteepti urgentis.duo 'defini,untur tempora illa, qu~ [unt initium vit~
rationalis, ae finis. De aliis temporibus Tbeologorum fententid1: eaque feUgitur, qu.e
mandati dignitati I & gravitati con[ormifJr efl.
J. STarum qurelHonis, qui vocar ad examen t num fufficiat femel votuntatem pro';
diiffc in aétum amoris Dei, Ht ce19featur virtualis operum relatio in Deum perma~
nere, an ipfum opor~eae aélum certis aliquibus temporibus innov.tri, ltlcidiffime pro tn()~
re S. Thom. exponit in z. dicto 40. qu. I. arr. 5. ad 6. " Non eportet (inqutel'ls)
" quod intenlio aElllalis ordinans in finem ultimum, fit· femperfonjunfla cuilibet aéli(J>.
H ni ; fed fuffiót, quod aliquando aélualite·r omAes il1~_ , ea-rumque fines ( au~
,~ objeél:a .bona· ) in finem. ultimllm referantur. Sicut fit, quan'do aliquis (ogi..
" tat', fe totum ad Dei dilea·ionem dirigere, ( feque dirigir amando Deum: )
" tune enim quidq.uid ad feipfum ordioat, ín Deum ordinatum efi. Et fi qUéE–
" ratur, quan~o oportet aélum referre in ultimum finem; hoc nifuil' al.iyd eH, qU3m,
" ( qlJ~r.. , tjuando oportet haMtum caritatis in aélum e-xireo: qllia ~ual'ldocumque' ha-
) bitus caritaris in aétum tf>xit, Me ordinatio·IOt"¡U5 hominis ion Deum finem ultimum; . ae
:, per eOl'lfequel'ls omnium eorum, qure in ipfum ordinantur. « o
. Primo afp€étu fads e{fe minus attel'lt0 videri polree vel femeJ in aétum ca..
ritatÍ-s prodiilfe qllempiam, ur reliquo vita: fuer tempore dica~ur opetra in Deum
'Virt~4liter referre, dummodo lethalia peCCóltl vitando in ejufdeO'l caritatis ha–
bitu perl'l1anear. Quandoquidem quandocumque b.tbitus caritatis in ,.dt1um, exie , fit–
ordi,natio totius bominis in ftnem ultimum, & per conJequem omnium eorum qUa? in ipfum
bo.mj.nem ordinantur • Non iu fe res habe·t: quirtimmo inquiritur, q.uand.o oportee ha.–
bitum caritatis in aétum exire. Quod perinde ea ac movere qu~aiollem . , num di.–
lea'¡onis-, & relationis prtfceptum infiet, ac hominem urgeat aliquibus d~te.rmjnatjs tempo–
ribus-: quibus njCi exprpffe ametuy.- Deus, & nifi expreífe opera nofi:ra in DeUln
. referaotur " fiu lpabiliSt contingat ¡etbaZis: omiffio, qua: cum habi~um car,j.tatis pel–
lat e corde, tum rda·tionem. virtualem operurn in, Deum omnil1()' roHa.r.
lI. Qureftio pro d'ignitate dirimi non po~e(l-, ni.(i piures in ' partes. tllibura.
Ac prime . In'temus explicitus cayitatiS atlus necejJarius efo hominibu$ ratione uten~ibus~,
fum ad jufiiliam confequendam, & ccm[ervandam, tum ad [alutem ~ttrnam adiPifcen–
dam. Ea verba, ad jufoitiam €onJervandam, exprimere J.icuit; tum propter eos,o
qui ad' ufum'~rátionis, jam baptifmate in infamia' [anét"ificati , perveni~m~ ' : tum
etiam 00 TheoJogerum 0pir.lionem" qui ex. " juLtitiam obtineri. ftJla. at...
,y,itione- fer'l:Jili polle in facr4mento·. _
Pr~fto fune ScripruranuJl documenta, qtla: priorIm partem evincunr. I<nterro–
ganti ·iftru~ divinum adoIefcenti apud Marth. cap. 19. verf. 17. Q.uid honi
2gendum iUi effet, ut h.aheret vitam ~tet:nam; refpondic ·ille: ·.s!i wis itd vitam in–
gredi , ferva mandata •. Ingreífuso porro ad v·itarn a:tern·a..n inteJhgi potea ipfa
bominum juftitia· ,. aut jufiiftcatio:,. & [anéti·tas in hac. vira mortali • lnterroganti
"fro ~egifperito. apu~ eurn.dem ~a[th. €a~. 22.• verf. 37;. Q..uod:e{l mandatum,ma·
gnum m· l-ege?· refpondlt Jefus;: Dthges Dom.mum Deum tuum ex ·teto cord~ tUQ-., ex'
~t~ anima tu~, ex tota mente tua· . Hoe. eft m.~ximum" &- primum mandatum••. Di- . \
gnlffima Cune animadverCione Deuteronomu verba, quibus, idem pr~ceptum
fertB.r ,. urgeturque cap. 6. verr. 5. " Audi Ifrael : Domi'll UIi Deus noaer Do,..
u mll)Jl~ unus d\:.. Daminum Deum tllum fX carde tuv· , r!$:
",. e",¡¡;