264 / 648
¡',
D E
e
A R 1 T ATE.
e
A P
U
T ÍX.
'scripturarum fenfum ita exponit Aquinas, ut
ca~itas 4él~alis
difponat ad
jufiificatio~
nem
j
hanc perficiat gratia
fané1ific~s,'
&
caYltas
babJtu~lis
:
quar ínter fe diflin–
guie
•
Thomdt doflrina in partes
tl'lb~¡tur
:
ac
jin.~ul~ 'V¡~dicantur.
dliorum Theo.
logorum
p~acita
.
Fidei
~og,ma
propontt
SY,nodu~
Trtdent!nli: C:lementis Papte
r.
mens aperttuy. Idem
FI~et
dogma, a, Trtdentmle J'ynvdJ doélrmam diligentills ex–
ponit Bartholo1Yltfus Medma.
l.
Q'
U&
fuperioLTe capice colleéta funt divinorum eloquiorum documenta '
veri~ma
funt,.& jnconcu(fa. Sed alio,.
&
a1io. ea fen(u intelligunt
i~
Scholls Theologl :. proprerea qlJod vel lpfa: dlVInZ Smptura:
caritatem
modo exhibent
aElualem,
modo latentem iri habitu ac
permanenti modo
afficien–
tel11
animum, ac demum
gratite
vocem ufurpant frequenti ffime, cui hominum
jtlHificationem , ac jullificationis effeétus vendicant. Sanéti Thoma: fententia
efi: r.
Aélum dileGlionil a caritatis babitu difiingui
,
&
hune a grlteia fanElificantq •
,.
Gratiam fanélificantem refidere in animd? effentia
,
&
hanc eIJé propriam jufli(ie.J.
tionis,
&
fanétificationis bominum formam.
3.
Hane formam ordin,aria vía infundí
a '
Deo pofi prd?vias aliquas di(pojitiones
;
fed ultimam difpofit.ionem
ad
infufionem gra–
lid'
,
cum ea connexam, effe dileélionem Dei.
4.
Eofdem propterea jufiijieationis
,
& ,
fanélijicationis hominum effeélus
,
Capite [uperiore expofitos,
tum
grati~
fanélijicanti
molxime attri!,u;, tamquam formte, tum etiam dileflioni Dei tamc¡uam
ulti~
difpofi.
lion;, cum forma
eonjuna~.
n.
Príorem pal'tem,
irumo etiam
quartolm
pluribus locis Iuculenriffime
ill17':
flrJ.t, ac valide probat
S.
Thomas.
Artic.2.
[e1igo
qUIt/l.27. de rerítate:
ubi
'inquirir,
utrum gratia gratum faciens jit ídem quod caritas?
Argumenta, qua: pro
caritare militant, primo loco proponit.
l. "
Gratía gratum faeiens
in nobill eft
" i1Iud donum Dei, per quod
aecepti
fumus ei • Hoc autem e
ft
per caritatem
•
~,
Proverb.
8.
(verf.
17.)
Ego diligentes me diligo
:
'ergo gratia grJtum . faciens
"eft
idem , quod caritas.
z.
Augufiinus dicit (Libro de bono, feu donó
~,
perfeveramil! cap.
16.
numo
4J'~)
quod il/ud
beneficium, quo volunt¡Js hominis
"pr<f.paratuy
1
& .
prd?venitur,
(fenfus redditur, yerba ipía non apponuncur,)
" -efi fides:
non autem informis, fed formata
per caritatem.
Cum
ergo ¡lIud
" 'beneficium ftt
gratia gratum faciens,
videtur quod
c~ritas
fit ipfa gracia.
3.
" Ad hoc
Spirit.usSanBus mittitur invifibiliter ad ahquem, ut ipfum inhabi..
" tet : ergo (ecundum ídem donnm
mittitur,
&
inbabitat.
Dicitur autem mic–
" ti
fecundum dcmum caritatis,
Ñcut filius fecundum donum fapientia:, prorter
" fimilitudinem horum donorum ad perfonas : dicitur vero
inh,;¡bitare
animam
" Spíritus Saoétus
per gratiam
:
ergo gratia
dl:
¡dem , quod cariras.
4..
IlIud
~,
donum
eft
gracia, per qUOG
Jigni reddimut" ad vitam ttternam habend'am
:
red
"PEY
earitate·m
redditur quis dignus vita aterna, ut patet Joan.
14.
verf.21.
'"
Si
quis diligit me, diligetur
a
Patre meo:
&
ego díligam eum,
&
manifefiabo
ei
"
me
¡pfum;
in -qua manifellatione vira :rterna confittet : ergo caritas eft
" idem, quod gracia. )'. De
ratione caritatis
duo poffunt iotelligi: fcilicec
), quod per eam
homo
jit
Deo carus,
&
quod per eam
bomo habeat Deum ca–
."
Yum.
Proprius autem
ect
de racione cariutis, quod horno fic Deo carus ,
" quam quod habear Deum carum) uc patet
l.
JOJo.
cap.
4.
verf.
le.
Non
"
quafi
nos
dilexerimus Deum, fed quoniam ¡pfe prior dilexit nos.
Sed ha:c
tct
ra–
" tlo gratiz, uc per eam fit aJiquis
babitu Deo gratus
:
ergo cum idem lit
efJe
"
Deo carum
,
quod
Deo gratum;
videcur, quod ideOl lit gracia quod caritas.
" 6.
~uguninus
dicic ( Libro'xv. de Trinicate cap.
18.
numo
p. )
quod
(fola
" cantas en,)
'lu~
dividit inter filios
regni,
&
filias perditionis:
cecera enim dona
'" funt