500 / 1328
4S6
L
I
:l.
Ir. e o N T
R.
o V
l
~
s I A I.
veritatis inquifitionem citra paffionem
&
culpam illa opihi·o prop
.atur ur
M;
tabiliter
verifimilior ,
&
ab ipfo judicemr vera : unde
nu
<
1
1.
,,.,
1ic1
:Jm
ali<:tti
adhre.rere
in
operan~o
opinioni
_mi~us.
rntre ,
quando agn
fi
i
opinionern
tut1orem eífe :?que pr9bab1lem,
&
a fort1on G}uando
agno~
ir,
.
probabilio–
rem; quia tune vel judicare debet eífe illicitam rem , de qua font opiniones
contraria: ; vel dubius manere ,
an
fit
illicita :
&
in neutr0
cafu
potefr
fine
peccat0
illam
exercere •
LXXV. Sed maJor
eíl:
difficultas, quando pcenitens poíl: diligentem veritatis
inquifitienem
dtra
omnem culpam judicat
elfe
veram fenrentiam minus rntam,
quia illa apparuit clare verifimilior quam
oppGfita:
ac proinde judicar contra–
étum effe licitum ;
&
ideo non vult ab illius celebratione abílinere. Pot rit ne
Confeífarius, qui tenet fenre11tiam contrariam,
&
cenfet contraétum illum eífe
illiciturn; abfol vere talem
p~nitentem
contra propriam opinionem rnagis pro•
. babilem
&
magis rutam
?
P. Generalis diff.
q..
a
num.
114.
traétat copiofe hoc
punB:urn. Et in prirnis reB:e docet,
e~
eo 9uod Confefsarius contra propriam
opinionem poffit ac debeat abfolvere
p~nitentem
utentem opinione contraria,
quam probabiliter putat efse veram, non fequi, quod
poffit
quis in operando
feqL:Ji opinionern rninus tutam in occurfu
tutiori~
íibi
verifimilioris ; quia
in
hoc caíu
p~nitens
accedit bene difpofitus
;
&
Con~
ífarius
p~r:iitenti
accedenti
cum bona difpofitione nequit, negare abfolutionern.
LXXVI. Deinde dicit, quod quando opinio Confefsarii e.íl: pauc0rum; opi–
nio
autem
p~nitentis
eíl:
multorum graviurnque Doét:orum , comrnuniter lo–
quendo pofse Confefsarium proprium judicium deponere ,
&
fe conformarn
curo judicio communi Do'9;orum, quos feE¡UÍtl:lr
p~nitens,
iJlurnque abfol vere.
Quando autem 0pinio Confefsarii
eíl:
in fe probabiJior,
feu
communior inter
.f.aétores dafficos,
&
aiiunde poíl: diligentem veritatis inquilitionem, citra paf–
fionern
&
culparn , ille Judicar efse veram ob fundamenta rarionis ·,
qua:
ipíi
videntur rnanjfefie urgentiora omnibus rationibus , quibus nititur
p~nitenti s
opinio; , tune non potefl abfolvere
p~nitente.m
, quamvis ille bona fide am–
plexus fuerit fententiam contrariam : fed debet
p~nitentem
illurriinare , ape–
riendo illi falfüatem
fen~entire
benigna: , quam fequitur ;
&
veritatem fenten–
tire
feverioris, quam feétatur Confefsarius.
Q-1od
fi
Vinitens nolit acquiefcere,
dicens fe habere epinionern probabilern de comtrario , non poreft
illi
irnp€r–
tiri abfolucionem ; quia hoc ipfo cognofcit , non efse reéte dífpolitum .
Q!li
enim ita
adha:r~t
opinioni faventi libertati contra legem, ut licet Cot?fefsarius
doétus,
&
prudens , illurn certioreµl faciat de majore probabilicate fen tentia:
feverre ,
&
debilitate fundamentorurn, quíbus fententia benigna innititur, ni–
hilominus nolit hanc deferere , non hJona fide fequitur opinienem 'faventem
liberta
ti.
Nam qui bona fide eam fequitur.; qwia judicar veram, ita fequitur,
ut
G
judicaret eífe falfam, vel
fi
prudenter judicare poífet
faJ{am
c:ffe ,
ill~m
dcfereret • Ut enim o!lendit
P.
Generalis diíf.
3.
&
6.
non
poteíl: excufari
a
culpa forrnali, q1:2i fequitur opiaionem fayentem
foz
liberta
ti
adverfos legem,
quando habet majus fundamentum auétoritatis,
&
rationis
ad
judicandum
eífa
falfam; quarn
ad
judicandum eífe verarn; pra¡fortim quando me exceífus pro–
~abilitatis
dl:
rnanifefius
&
evidens quia
dl:
notabilis •
LXXVII. Ratio autem quafi
a
priori , cur Confeffarius nequeat contra
pro–
priam
opinionem rnagi¡ tutaiu, magifque probabilcm,
p~niten.tem
abfolvere,
fomitur
ex
natura Sacramenti P<initentiér: nam ut coníl:at ex
Tnd.
feff.
14.
ca19.
6.
abfolutio
e!\
ad inflar
aétus
j1:1dicialis,
quf
_a Sacerdote, veluti
a
Judice
fen..
ten
tia
pronuntia'tur. Et quamvis
hoc
judicium non
t1t.
infütutum ad condem–
nat:idum, fed ad abfolvendum reum
l eg i~ime
fe accufantem de fois peccatis ;
tam n ibi
Sacerdos
fe
gerit, ut
Jude~,
&
ut
Superior: Judex
autem' non po.,
tdl: