Table of Contents Table of Contents
Previous Page  402 / 714 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 402 / 714 Next Page
Page Background

3!4

Phylica Difp. X.

De Potentia obedientiali.

1né íint caufa: diue1íi generis poílunt naturalicer pro–

ducere eu11dcn1 dfeél:um, lcd caula principalis, & in–

lhumemalis fum diucrli gcneris vt de fe patee: ergo

poífont concurrere ad prodnél:ionem eiu(dcm effcél:us:

ergo calor,

&

ignis poi!Um concurrcrc ad produél:io–

nem altcrius ignis ,

&

íic calori r.e(poudebunt omnés

formalitates ignis produél:i, tanquat., iníl:rumento, íi–

cut etiá cótinecur in illo canquam in iníl:rumento ig–

nis : ergo ex eoquod alicui caufa: refpondcant forma–

litates in dfeél:unon fequicur quod

íic

caufa principalis

&

e contra quod

íic

iníl:rumenralis.

naturales,

&

rniraculofas,vt tu aíleris de Sacramentis,

quod cotum patet ex Bullís Canonizationis Sanél:o–

rum ; in Bulla enim Canonizationis Xauerij abfolute

tribuirur huic Sanél:o refurreél:io 24.moLtuorum;aíle–

rit enirn Summus Pontifcx Sanél:um Xaueriurn fine

addito íimplicicer,

&

abfolule eos morruos ad vicam

rcuocalfc, vbi Cine dubio loquicur Eccleíia de Xauerio

vt iníl:rumento,qnia folus

Drns

dl:

caufa principalis ad

rcCurrcél:ionem mortnorum: ergo auchoricare inre–

fragibili Eccleíic¡ coníl:at opera miIaculofa iníl:rumen–

cis veri: amibui; pra:cerea quia ratio coníl:iuui\la in–

fl:rnmenti eíl: poíinua,vti_eíl: ipfnm in.ílrumrntumJcd

non tribuí eíl negatio:ergo non cribui non

dl:

ratio có–

fl:itutiua iníl:rumemi;alia eigo ailignanda eíl ratio

for–

malis confl:itutiua illius.

41

Tercio argumentor contra eundem Hurtado in

cu-

'

illsfentcntia vcconítat ex dif!r."9. pby(. feél:. 1.&

14.

Sacramenta font caufa: phyíica: inflrumenralcs

graci~:

ergo,& inrelleél:us dl: iníl:rnmenmm aél:us fupernatu–

ralis : Patee confequemia , virtus obedientialis ineíl:

omnibus rebus crcacis;

r~d

virmsaél:iua obedieotialis,

qua: in cua (entemia eíl: 7iufdern rationis non poteíl:

modo exerceriveinflrnmcncum,& modo vt cau(a

pr~cipua, quia ratio iníl rnmcmi,

&

ratio caufre pra:cipuc;

coníl:icuunt fpecie dmerfa genera caufarum:ergo íi vis

aél:iua,qua: eíl: io Sacra1t1entis ad gratiam,& etiam ip–

fa

vis aél:iua,qua: ellin intclleéh1 ad iplarn gmiam eíl:

iníl:rumentaria,etiam vis,qu<E

cll:

io iplointellcél:u ad

aél:us fupcrnamrales crit iníl:rumencaria : ergo caufa

iníl:n11nenralis non diíl:inguirur

a

principali,ex eo quod

principali corrcfpondeat formalicas ,

&

iníl:rumemJli

non refpondeac.

41

Tandern, quia bic Author alferit inílrumehto nul–

lam elfe&us formalitatem amibui ex modo producen–

di,atqui ex ipfo P.Hurt. effeél:us depender ab ipfo in–

íl:rumenro : ergo vere producitur ab eo,& íic cric

pt.0-

duél:us vere a tali principio (ecundum Cuas formalica- .

tes' fed dfeél:us vcri: produél:us ' vcre atrribuimr Íuo

principio producenti;'ergo

cff~él:us

Cecundurn foas om–

nes formalitatcsamibuirur míl:rumcnco tanquam prin–

cipio aquo fluir in genere caufa: iníl:rnmentalis;parer

ha:cconfcquemia.quia ideo cau1re principali vt rali at–

tribuitur dfeél:ns, qma vt caufa principalis illum pro–

ducir, fed iníl:rumentum ve iníl:rumencum ved: influit

in effcél:um principalcm.

&

verc illum producir; ergo

vercanribuimr illi ve iníl:rumento '

&

non ve caufa:

principali fccundum ornnesforrnalitarcs in quibus

pro–

ducicur;vnde ex vi produél:ionis,& ex modo producé–

di effeél:um, cribuitor iníl:rumento talis effeél:us Íecun–

dum omnes Cuas formalitates,

4

J

Qt!is enim poterit negare quod refurreél:io Lazari

tribuatur veri:,& proprie tanquam inílrumentohuma–

nicati Chrifü. Vbi humanitas rcfurgenscorrcfpontlet

humanitari refurgere facienti , ac proindc producenti

illam eiuídem fpeciei cum ipfa,ideoque continenri for–

malicer ornnia pra:dicata dlcntialia humanitatisLaza–

ri,Deo autem cribuitur tanquam

cauf~

principali:ergo

iníl:rumenco vt tali verc tribuitur effeél:us in fuo gene–

re;itcm horno dicitur confccrarc veri:,& proprie abfol–

uere,& omnia Sacramenta vere,& phyíice producere

gratiam,quarnuis folum iníl:rumentaliter homo,&Sa–

cramen:a producant , item potentia

nu~ritiua

pro¡¡ric

dicitur corauertcre alimenmm in carncm,

&

fanguiné

aliti, & ratio elfc videtur,quia liladenominatio proprii:

trib~itur

fuppoíiro

v~ri:

operanti, & entirati veri: pro·

ducenti,

&

ideo qL1ando contingit inlhumenrum

e(fe

opcratinum phyficc pcr

fo ,

illi etiam poteíl: attribui

aél:io, ecenim íi aqua·proprie,& fimplicirer dicitur ca–

lefacerc,ctiamíi tantum

íic

cauía pcr accidens, folum

quia Cuaencat principium calefaciendi

?

~id

mi–

rum

quod h

omini, vd alreri entitati tribuatur aétio

non

fol.um

, quia fuílentet potentiam obediential12n;

fed patius,quia idemificarur cum illa identificando

fe

cum ipfa, & vere, ac phyficc producendo res foper-

Vrgemr,quia multa! sút aél:iones,qure nó tribuunrur 44

caufo: principali dEcicnti : ergo non diíl:inguirur in

hoc cauía inllrumentalis

a

principali in tua lcn\entia,

cuius ea ameceolens;quod íic probatur.Anima

ca

cau-

Ca

principalis operacionum vitalium, frd illi non tri–

buuntur omnes operaciones vitales , vt ru al!Cris ex

Ariíl:. quia anima ex te,

&

ex ipfo neque nec, ncqne

flet : ergo caufa principalis, &c. Pra:tcrea, íi caufa in–

íl:rurnemalis dfet illa cui firnplicicer non atcribuirnr

aél:io, aut qua: ab acfüone non dcnominatur Dem,eí-

Íer canfa iníl:rumentalis plurium operationu1nJed boc

cíl: abfurdum: ergo, &c. Probatur Maior.

A

plunbus

operationibus Deus non denominamr, liccc illas opc–

remr, [ed per vos illa eíl: cauía inílrnmcntalis,

qure

dc–

nominamr áb aél:ionc : ergo Dcus eíl: cauía iníl:ru–

mcntalis il\amm operationurn. Probatur maior, Dens

concurrit"ad morum localcm progreiliuum,a'él.auditio–

nern,viíionem,manducationern,&c Jed Dcus

11011

de–

nominatur vidcns,audiens,manducans,&c. ergo Dcus

non drnominatur

a

pluribus aél:ionibus quasoperarnr.

Prn:terá ha:c [ententia non declarac,qua: íic illa caufa,

cui attribuitur effcél:us; hoc enim qua:rimus, quia ve!

quando dicimr quod cauía principalis cíl: illa cuí at–

cribuitur aél:io, loquitur de attributionc per noíl:rum

incelleél:um, & huius petimus lignum , vt cogno–

Ccamus illam cauíam cui

limpliciter amibuamus

aél:ionem.

SVBSECTIO

II.

Alia folutio Aduerfariorum implf–

gnatur.

R

E(pondent alij,caufam principalem elfe illam,cui

4

5

debecurconcurfus ad operandum;caufam auré in–

fl:rumencalem elfc,qua: operatur

P9'

concursú fibi in–

debimrn,cx quo vlccriusalfcnmt Authores buius opi–

nionis,elfentias rerum clfe iníl:rumema generantis in

produél:ioneCuarum paffionum,quia ralis concurfu,s efl:

dcbirus generanti.

~

Sed contra, quia ha:cfolmio vix explicatur

a

fois

~6

Doél:oribus;quarn íic impugr¡o primo.

G.!:!ia etiam lníl:rumencum concurrit per coocursú

íibi debicú(

&

loquor de cauíis iníl:rumentalibus natu–

ralibus)ergo nulla eíl: folutio. Probamc

an~eccdens :

in

hoc diíl:inguimr infhumentú Dei ad opera rupernarn–

ralia ab iníl:rumento nacnrali ,naturaliter agemis,quod

illud coucurrit per coucursú íibi indebimm, narnrale

vero per concursú íibi debirurn:ergo ctiarn inlhumcn–

turn narurale concunit per concurmrn íibi debit

ti ;

&

ratio efl:

euid~ns.quia ill~

concurfus dicimr debirus ali-

cui caufo:, qué ex fna natura

rnl's

cauía ncceffario po-

,

fl:ular,& ad quem necdT'ario ordinatur,& ideo nacura–

liter fine miracu1'> nó poteft cauía illa nli

co~cur'.u

penan;