99 / 450
Seflio
17.
Pr0Me'1n1t
1.
Troce!Jio ut nece!Jnrin.
7}
ta~cum
vice effe trinum
:
cum tamen vices in
&
faifa:
dfe po!func. Efi enim ídem quod
Plan;
iis,
qu~
ad Dcum ut omnioo necdTaria fpe-
&
Eri4111,quod etiam adverbio
PmfllS
convenir:
ébnc
locum habere non poflinc, Nibilominus,
&
ira de earum veritace conlhc.
El\
etiam idem
quia fignificacio hujus vocis porefi
no~
penitus
quod
Penir)1J,
quod nos dicimus
de r.dopunto.
Et ·
incongruenter
e~tédi,ut
per eam Gngulariras de-
lic cum dicirur Deus omnino unus , congruum
fignen1r, admicti eo palto polfct,
ut
dlet
fenli.ishabere fenti1m pordl ,quia omnímoda ·un
ita~
Dcum uno 1an1um mododle1rinum. Sic
Parerelfmcixdetignarur. Cl\m vero
dicitu~omnino
dici pordl temel a:rcrnum Verbum.dixiífe,juxta
aut prorlus crinus, non ira fcnfos videtur ex
pe~
PfaL
61,
illud Pfom. 6
1.
v. 12.
Semd lot11tuiefl
Deu;.
Ubi
dims , quia Ggnificari videtur ita elle tri.'.
... "·
D.Augufiiilus ira fcribic:
Seme/
4p11d
{e
Detulo·
num,
ut
nullo modo
fic
unus; unde ampliori
·:;,·:,~;;;f·
íllttlJ
ejl, qur•
un11m
Ver~11m
gwuit
De"!.
,Ubi fe-
tfi opuscxplicacione: nam in rigore verumen
¡tmtJ
•{[<
rnel non vrcem, fed umcam,
&
omnmo necef-
Dcum eífe omnino .rrinum in perfonis, i1a ut
""""'·
riam indicat diaionem. Q:o palto eciam ad-
non
lit
unus
in
illis, au1 plufqµam rrinus. Nec
mic¡i ha:c porefi:
Dtm femtl efl
1111m.
Nam abfo-
efi eadem ratio urriulque propoGtionis; quia
luce unus
~fi,
&
cum femel calis dicimr, fupra
cum Dei uniras
Gt
vulgo nora, cum unus omni–
unirare'm nalllr:i: cadí¡ nora illa Gngularirntis'
ninodicirur, nil aliud videcur inrelligi : quod
Unde
&
conftquemcr admittenda propofirio,
non ica evenit in
fecunda. Efi eciam
1mni111
in qua myflerium Triniiatis txprlmitur,
íi
dica-
idem quod
tan111mmod~:
juxca quod parer folfos
mus :
Dm• ftmel efl unuJ
&
rri1111J.
eITe diélas propofiriones
Ge
abfolme prolaras1
;:;:,-:::;
3
1.Potefieciam
&
de iis effe qua:fiio:
Dms
efl
niú fofficiens temptramcnrum adhibeacur, cum
,,;,,.,.,
1111ni11ii
a11~
p10rfus 11nrir,
Deur efl
1mninii
~'
cercum lit Deum e!fe camummodo in dftmia
prorfm tri11t1S.
In
quibus
íi
ad unum
fiat re-
unum,
&
in perronis rrinum.
Ec
de modis lo·
A~>nbi•
dul).io, veriflimum reddum fenfum,
Ge:
Dttl!
quendi ha:c faris in limine verfamibus, de qui–
flf•
.
,p
•mnim 1mm
&
rripus.Q.!;!ia vero hujus adver-
bus in decurfu fermo fufior.
::::;..,~~~
bii
fignificario en mulciplex, juxra illam
&
vera:
SECTIO
XVII.
~¡~-
IJe proceffione ad multiplica:tionem divinarum perfo..
·
narumneceífaria,
&
qualis illa; aut quotriplex.
3L·m
R'ocemonis nomen in my-
nifel\e pronunciac,cujus dudum refiimonia pro·
f:.~:n-;
•
fierio Trinicacis folemne
rulimus;
&
eandem verirarem
uc
irrefragabiiem
fi•f"llo
fatis efi,
&
EccleGa:, Con-
EccleG:c proponic auéloritos, dum in Symbolo
f.:.~:'::
.,
ciliorum, Sanélorum Pa-
Divi A1hanafii Filium dicir genirum,
e!<
S~i~k
,
~
tmm,ac Theologorum ülu
cum Sanélurii procedmrem : non quod F1hus
-
ad culmen auéloricariseve-
non proccdat , cum generario· maxime
pr~p'.i~
élum : quo origo unins pcrfona: ab alía de-
proceflio
tic,
fed quia commune nomen orrg1m
fignatur. O!ra: lignificaciocarenus apud Latinos
Spiriws Sanéli cribuirur, cum nom<:n ira tp;:–
in ufu, quamms apud eos verbum,Prowlo, imer
cia16non fic, quo fignificari illa po/lic,e? qu?d
alia fane mulea , idem
,
quod
i.x,.,
Ggnifi-
in creacis nihil occurrac
ti
mi le , cum camen ira
C•I/••·
cat
ut
apud Celfum lib.7. Cap.36.
~od
aucem
ecíam evoniac,
m
fpecics aliqua nomine ge11eris
ab alío crahic originem, ab eo dicicurtxire,cum
indietrur.
in ejus videarnr produéliva virrure conrincri.
Et
34. C1lm ergo divina: per(on':c úc fe habe-
E1 tfliQd
lic etiá in Scriprnris Cacrisoccurrir.Pfal.88.v.
H ·
anr,
uc
una
no~
procedar, ali.a
pr~c~d~cab· ipfa, ;¡;;~:~
ll_ualis_
.•
Q.u,.p11cedrmt
de
l•biii
mtÍJ11onfacrarn
irrit•.Prov.
&
aha ab utraqae;
to!lls
h1c ong1ms
&
pto–
''::~:·:{;, 4.v.23._Q!1i~
ex ipfa
11ir~
prmdrr.
Manh.1
s ..
v.i
1.
ctflionis ordo omnino nece!farius en in
Deo:
p
qt1odp
merl1r exore&t.1.Cor.14.v.6.A11obu11tr-
quiaeaqua:inDeoad conflicuendam ejus na-
bií Dti
proceflrr.lnquibus
&
ali is origo manifefic
curam,
&
naturales proprierares 'con'veníunr,
defi~nara.Sub
quo Ggnificacionis genere diviuis
non fobjacenc comingenri:i::
&
i<leo proceflio–
pertonis eti:i in Scripruris attributa proceflio re-
nes eITe omnino neccffarias ad mufciplicacionem
perirur.Joan:S.
v.4i.Ego
enim
ex Deo pme(?i.
Sic
divinarum perfonarum, foris efl hoc racione
Chrinus loquirur,'qui
&
de Spiricu Sanéto limi-
córupmum. Nihilominusopomt ulterius in–
'lircrCap.1).v.26.P•raí/irus,qni
;¡
Pazrt
pr.cedrr.
De
quirere curad mulciplicacionem neaellaria lit
hac ergod1fpuca1io nollra procedec , circa quam
proceflio,
&
racionem
a
priori reddere; adduéla
facis graves difficulcaces occurrúc pro quibus fi
1 •
li
quidem camum
a
polleriorividecur, ex eo
(ci-
p
'1l
o
B L E
il-1
~
l.
Iicer quod reipfa ica
tic.
Sicur cum dicimus ali-
.L\,
quid cITe convcniens ica 6eri <¡uia Dcus ita
Curltnc proceflion.e piures elfe inDeo
facit; non ibi fifümus, led ad invelliganda
perfonz ncqueanr,cum
id
non vi-
in¡rinfeca principia progredimur talis conve-
d
· niemia:. Cur igicur fine origine piures e!fe in
~:f'..J.J.~
eaturaperte repugnare.
Deo perfona: nequeuat?
..,,,¡, ,.._
33·p
roceflionem divinaru,m p'erfonarum
~-
;s.
Prima ratio
lit,
quia
G
non incercederet,.Neri¡r ..
«ffi1n•m.
nofcir lides, pro qua Scriprura
faús
ma·
origo ,non c!fet unde dillingui divina: períonre ..,,,,,.,,;.
!1m11s
II.
G
:i.
pollent,