Previous Page  124 / 450 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 124 / 450 Next Page
Page Background

100

Problem11t11

Theologictt~

exempla

!

ex

quibus licet arsuere lic:

Ergo~

divina imellellio & amor pofium .id earndem h–

neom percinere.

StJ

•••

Ad hoc tamen facilisen reíponGo, dil\in–

~f.~',~'-

guendo confequens: Ad unam

1.in~

am

G"'.ilitudi–

"'"'~"'d'"

nis per modum reprrefenta110111s,Juxca

d1~a

S§.

f•nfio••·

przcedentibus,ncgo; per modumc?nvemenn:i:

alcerius generis,concedo.

_S~c.cogmno

&_amor

lunt

íub una linea allus d1v1111, altos pun, con–

fiimti vi forwalis principii produllivi, aliorum-

que,de quibus nihil ad rem. -. .

.

'· ¡;:,,,..

14

2.

Secundo urget,eafdem

mleétatus.l~neas.

Jem,

<l!Jio fub fimilirudine ut fic damur

~m1ht~d.o

intcntionalis

&

phyfica,

comm~nem

11lar11

dtv~dentes racionem:ergo non conflirnunt unam h–

neam.Ttem.Similitudo intemionalisdividi pocen

inGmilitudinem perfrétam, qua\is en Verbi di–

vini;& in imperfeétam, qualis en Verbi crcati.

Ecce jam duas alias lineas.Quod

li

non obflante

hacmembrorum dividentium diverGtate,omnts

fimilicudincs ad unam lineam reducumur: ergo

&reduci poterunt ad unam lineam emis;

&

ita

linearum omnium divei!itas evanefccc.

~~M.;.

Hocetiarn focilem habet

folutionem.Ad

pri–

'"""'P'•·

mumexemplumnego polfe dividí Gmilitudinem

««;~J,.

in intemionalem & phyGcam ada:quata divifio–

~;,::J,:.

ne, quiaen tmium membrum,ejus inquam,qure

m"11""1n;,,

utramque habeat rationem, qua!iStn,qua: Ver-

bo competit.Q!!_emadmoJum anima non potefi

dividí ada:quata diviGone in vegetativam

&

fenfitivam ,quia datur, qua: utramquc claudat

'

rationem.Et

magis ad rem, imago nequit diyidi

in nacuralem

&

intentionalem, quia damr imé–

tionalis, qua: naturalis

Gt,

&

e

converlo :

u

lis

cnim en Verbum.Sed quidquid de hoc

lit,

&de

aliisGmilitudinisdivifionibus, fiullra fatigatur

impugnans, dum non evincit inttlltélionem in

linea limilitudinis abCqucdubio comentarn,non

dicere firnilitudinem phyficam, quando perft•

ltiílirna en, eo modo, qui in amore non rept ri–

tur,juxta datam explicationem.

p:....

143.

Tertio

arguit.Similitud~

intemion•lis

.;,Jfim~

non convenir propric Verbo, fed cognitioni,

t,•

.¡.

"'"

qua: en repra:íentatio intemionalisobj,·éti; Ver–

,.,,,,,na1.

bum autern tantum en illius terminus : ergo li–

:-;,;:;:: nea Gmilitudinis intentionalis non de(cendit ad

Vaho,••

Verbum,

&

ita doll(Ína addulla locum non

'""·

babee.

N•~ar;,.,

Refpondeo negando quod alfumitur, cuG1

f"•"'"·&

connet Verbo communicari lingulari modo di–

;¡¡..,

mod•s

vinam intel!eétionem: ex quo habctur illud fin–

exp/«41••·

gulari modo accipiens imelleltionem, fingubri

modo tlfe repr:rfemarivum , quo non en Spiri–

tus íanltus. Jtaquc linea imemionalis fimilitu–

dinis defcendit ad Verbum quatenus illi com–

municatur intelkétio ex vi proceílionis : unde

noR tantumen terminus, extra quem lit talis fi–

militudo,fed illam e!fentialiter ini:ludeos. Addc

Verburn

ut

tale fimilitudinem intentionalem di–

cere,de quo infr1t.

~·E'"'

144. Quano.Similitudo divin:r incelleétionis

~;•;,::,~

non

irnport~t

unionem five

ide?t~tatem

'phyfi–

•o/ir

idvn

caro cum ob¡eéto ad:rquato , quta tl!arn non ha–

<•mo&;,.

bet curo crearnris,nec Pater

&

Filins idem funt •

g~.:::::, c~m ~pir!tu'

&

gener;liter una perfona non e!l

pafon•

;,,.

aha,hcet 11\am perfeéte

~ognofcat:

ergo doétrl':

"'f•.

na illa non en generaliter

vera~

Reípondetur

fati!~

doéhinam procedcre de

Adm'fl•

o?ieéto,

~ujus imp

~rfell.io

oon

pari~ inc.01.w~- :;;;~;jif-

mens, oc m cre:ituns acc1derer, fccus

10

d1vrn1s,

ftrcni

1..

in quibus cognitio habet unimem phyficarn

cumomnibus mm relativis tum abfolutis, licet

pe1fon:i: ipf:r dif\inétre fim, quia fimilitudo di-

éta

~on

dellruit frccunditatis

perfeftionern.Un

·

denon en evidcntiílima refutatio,ut aullor pre;·

diétus exil\irnat, qure in argumento ino comi-

netur dum fic arguitur: Ve¡bum non trahit fi.

milit~dinem

phyllcarn curo Paternitate: ergo li-

nea cxpre!fa

&

forrnaliílima fimilitudinis imen–

tionalis , non petit idcntitatem phyGcarn cum

objeéto.Non inquarn en evidentiflirna, imrno

nec urgens, qua: IOlvi ex diétis nullo negotio

pord\.:cune enim nat identiras phyGca,quando

non obrlat aliquid, ut in creaturis i01perfillio,

& in divinis rdationes.

14s.

Quinto. Amor

pr~rlat unitat~m: e~go ~~:;·

fummus amor fummam unmnem,

&

1u

unua- Jurr,."''"•

tem noturre,feu phyticam

fimilitudinem.Ex

quo

Jtm,

fitin linta amoris contineri illam,& itaSpiritui

fonlto convenire, qui per íummum procedit

amorem.

Rdpomdeo dininguendo confcquens, juxta

D.¡li.n;,.

doétrinam politam n. 140. dicit illam (ccundum

;:J::;.:;;,.

exprelfum conceptum ,nego

:

íecund11m impli-

m.pl.aJ.

,

ciwm,

concedo.Ex

quo ad id quod addirur,pa-

t<t fo!utio:conceditur enim in linea amoriscon-

tinerj Cimilitudinem,ted implicitc tanrum; quia

•mor divinus non plus exprimit divinam natu–

ram,quam alía qua:vis ptifcétio,excepta imelle–

étione,juxt• probabilcm doé\rinar\l de incluGo-

ne formali, quam P.Ruiz cum aliismultisarn-

plexus.

146.

Concludit acris linearum impugnator, Vlr;,,...,.

earumdem confutatione, quia, ut jam diximus, "'""'"'

¡¡.

a

co

~c.cp

~u.

fi_rnilitu_dinis_ deducuntur duz linea:;;,;,;;.:

firn1htudmu 111tent1onahs &phyGca:: ergo non

debent confundí, &ad unam reduci: ficut duz

familia: ab uno parcnre deduéla: Ínter íe non

confunduntur: & ito

Ci

Verbumutramquefimi–

licudinem habet, id non habttur nifi utriufque

linea: concurfu,dum in unam incurrunt : undc

non tollimrdiverfitas linearum,etiarnli ad unom

reducantur. Alias dici poílet Metaphyfice lo-

quendo non e!fe niG unicam lineam entis, ad

quam omnia reducuntur;

&

unicarn Adami

fa.

miliam,quia omnesabipfo.

Ad h:rc jJm diélum, qmr modum lnquendi

c.;¡;rm1;..

potius ,

q~am

rem ipfam videntur

impugnare.'¡,;[:~;:

Stet ergo kntemiam P.Ruizii,viri profeélo do-

P.R•,,:.ii

ltiílimi, latís elfe verofimilem,& inter alias hoic

<ommrnd.c~

exponendo mynerio fervientes po!fe computa- """'·

ri

:

ut non debuerit prrefatus aultor adeo acri-

ter, &minus quam decem tcmperate, in illius

everGonemomnimodam infudalfe..Nos ad alia.

§.

VI.

Congrua /Joflorum q11ommd11m ex–

plicatio.

E.xr

.:f'Nne

147.D

lcunt

i~i produ0ione~ _Verb~ ~!fe:~;~~;;;,,,,

generauonem,quta tend1t mfim1htu·

¡r,,b, d•·

dinem natura:, non utcumque , fed ut in ima-

JNlla,

gincm,