747661

1!roblemttttt Theologíca.

habendi

illam;

ali~s

Spiritus Sanélus ima–

dfet

cum eadem proprietate. Ergo ex modo

habendi fpecialisfimilimdinitt rationem babee,

quia fcilicec per cognirionem procedít.

r:,':;7;¡_

ltcm.

~pccies

i.mpreífa:

fm~r

aliquales obje–

fis,m

~.,.

élorum hmilttudmes: & qu1Jem.n?n folum

bws forma·

virtualircr, fed formalit<r: uc probav1,Tomo r.

lis

fim•I~

n. 507. ergo lptcies exprdla id porius habebit,

l•do,

ut nomen ipfum fatis ollcndir: major enim ex-

preílio non ílat, niti obfimilitudinem amplio–

rcm.

q•i•fi·

35.

fuper communis ha:c .fententia

fine

mf•ullu

fruélu & fundamento defrrirnr. Sme fruélu in–

(unú-

quam, quia ad proprieratem grnrrationis

tuen–

::::.;',¡;·

dam in Verbo nihil oflicir:

~um

enim ad illam

flm••

dtft·

!imilirndo necefíaria iu delinirionc ponacur;

etii

"'"'·

aliunde illa

fit,

quid obeíl inrenrionalis, pet

quam pmius !imilirndinis ratio vid tur am•

pliaril Sme fundamento i¡em: quia nullum ad–

ducirur nifi leve illud ex eo quód cognitio

obje–

éli, quó perfrltior,

minus eidcm !imilis,

mareriale fü, aut accidens: quod facili 11ego–

tio diluitur;

dicamus

dfe

minus limilem in

elfcndo, non ramen in repra:fentando. Cl!!od

Simibt•do

quidem in fimilirndine aniliciali evidenter ap–

;;.;'!:,~;

parce

n~m vil~ílimaru1n rtr~lln

figura: in ?iver–

wndt (/"·

fis

mecalltsexpnmuntur;

hcet exprelfre 1n au–

ll••J•.

ro magis relpfa diílrnc, ob mecalli excelltntiam;

funr tamen !imiltorcs,

materia: arrificium ref–

pondear, in rarione repra:femandi.

::::;~,;,,,

T andcm. Amori

rati~nem

limilir.udinis tri-

butre, paradoxum cfi ,

fic

ramum pandus

voluntatis in bouum:

& ex

eo fiertt Spiricum

Sanélum cum.caJcm proprictare effe imagi11em

:ic Vcrbum

imago , quod dt in Tbeologia

pontntum.

§.

III.

Aliomm

Se11te11ti11

declnrlltione,

rl.7'

J¡rop11g1111tio11e.

lnttl/tilio;

136.A

ill.i racionem generacionis in V

tr–

'"'f"'"

bo explicari mehus

dicamus ren–

fim•Ltw/,.

dere illius produélionem

for~aliter

in natura:

;.';'.;.'~""·

!imilirudinem, quia tmdic ad

communic~ti~"'d'

ixrb·

nem incdltélionis, ad cujus perfeaiílimam hm1-

~:;:~;&;. licudine~

fp<élat ur cum

o~i~llo

habeat fum-

mam umrarem, quod non acc1d11 m

amore.~:i:

¡r

,d'I'·

diver!icas exphcarnr

D. Thoma q.

27.

arti. r.

¡h«•

ubi aicquod

qtt•nro

•liq11id m•gu

mull~i·

Tbom.u.!

111r,

t•llf•

cmreprio mreUef/111/is efl m•gÚ m11ma

inreU1gwri,

m•giJ 1m11m. Nam imelleélm

(e–

u111d11m

h1t

q11od af/11 i11uUigi1, fw111d11m

fit

1111gis 11n11m tttm inrelleé/11 : 1111de mm

d1~m11m

in-

11D1gm fi1 in fine perfaFlmw

nmjfi

•ft

q11od Ver–

b11m dh•in11m

{¡t

ptrfeél? 111111111 mm

q11• pro–

"'"',

•bfq11e 1m11i dircrfit4te.

Sic D. Thomas

Juxraqua: Verburn procedic

ejufdcm natura:

li.ibliílens ,

ideo ejus proceílio dicic limiliru-

l•

4'Nm

~~";,.~;~~¡~~o~:~ei~~:~~o~~~":i·i:~~c!~ ~:~

'j&;Jrtr.z·

,,. ""'"' dom rano, qui lecundum fe limilirudo non efi,

~;;¡,~~

exponiciple Doélor S1nfü15 cima qua:ílion.

articulo 4. in Corpore.

fü

ira licetreipfa

di–

vinus, ilb ruio non confütuic illum in racione

amoris per modum formalis diffcrentÍ:t' , !icut

imelleélio decerminatur per rariontm divinz,

qua coníliruirur imra ipfum grodum intelligen–

di. Haber enim ex eo quod divina

lit

fptcia–

liílimum modum uniraris cum re intellcé.b:

ideó relf'ellu amoris macerialirer ranrum

ha–

berraciodivini, rarione fcilicerfubjeéli , qu:i:

non variar formalicer rariones formarum ip!is

conveni<nrium: fic enim calor humanus

ig–

neus non di!linguuncur forrnalittr in ratione

caloris, licet íubjeéli fpecie diílinguamur. Pro-

TJtoiSpi.

ducitur ergo Spirims Sanétus formaliílirne ut '""'

J"""

impulfos quidam affeélivus, qui licec divinus

~:~,fi~,.

lit,

& propterea fimili1udinem in natura dicat; """"·

illa tamen limilitudo non eíl ex oliquo dctt1mi-

nantt rarionem arnoris intra

rationcm

amoris,

ltd per modum fubjtéti,

ideo materialicer

di-

cicur ad proceílionem fe habere.

37.R

arionem hanc piures Thomifia: defen-

Y'ari1Th,.

dunr, ltd non i¡a

eorum explicaciones addu-

mifl,"""'

él:t concordent,

Dolloris Sanéli memem af-

::;."ª"..

fequanrur. Obfcuris non funroblcura mifcen-

da, ;contra Thtologia: indoltm ad divinorum

myíleriorum declaracionem commodam iníli-

rura:. Nec vero criam propcerea ratio adduéta

penitusrepellenda , quamvis videatur difficilis;

nec facienda parvi, in quo m;mnulli reprehen-

fione digniílimi,qua: cerreDivo Thoma: placuic,

& ideo inttr verofimiles compuranda.

quidem non videmr negari polfe intclle-

InrcUct1io

ltionem genus aliquod unionis cum re intellc- .........

éfa.

conct:éntre , per quam illadicirnr

dfc

in in-

7n7~=~~:t

¡cJ11genre ,

cum illo fieri aliquomodo unurn.

,Nam aut amecedit fpecics imprdla vicaria ob·

j~cti,

racione cujus eidem unicur per aliquid fui,

ltcur generans dicitur clfe in generato racione

frmims, quod tfi principium conjunéh1m: aut

objel\um ipfum efi incime pra:fens , quod ad

· eamdem Ípellat unitatem. Hoc aucem in

~more

11011

accidit, ureíl manifcílum: undc phy!ice

loqucndo major efi unitas per cognitionem,

qu:lm per amorem; quiJquid de morali

fit

uni•

uce. Tune ultra. Ergo perfeéliílima cognitio

perirfummarn

curo

1c cognira unitarem. Vide-

~·

;,,,¡;..._

tur illacio irrefragobilis & apena: ex <¡ua ha-

;:J.,'!;.

berurimemum: divinam fcilicet cognicionem,

(ima.

qu:t perfeéliffima eíl, habere unitatcm ex divi-

na natura ex conctpru IUo,& ita produllionem,

qu:i: cendic ad communicandam cognicioncm,

parírerad communicarionem namra: ttndere.

Non

autem eadem ratio de amere, quid-

T•

•mor•

quid nonnulli obfüepanr: quia, ut diximus, "'"

,.¡,,,

amor ex

noR conílicuit phyficam uniracem,

prour pbyficum opponicurmorali,

non imen-

tionali:

ira !i re ipfa illam habtt, id efi aliun-

de, fcilicet racione fubjeéli, eo quód in D eo

fir.

Unde <l1m dicimr amor divinus, nil aliud ligni-

ficarur. Ad eum modum, quo dicitur amor An-

gelicus aut humanos : licerdivinus id babear lu-

pra alios, ut idcm cum fubjeéto autt:¡uafi fubje-

éro

!ic:

cum camen imellcltio divina plus ali-

quid dicar , juxca dacain explicario

nem,

qua:

principiis prob.1bilibus le ruecur,& cíl C.nc fub-

rilis

commoda, !i

non inepto propugnato-

re verf; tur. De quo eciam

lequenci.

5.IV.