Previous Page  282 / 518 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 282 / 518 Next Page
Page Background

Problem11t

11

T heologmr.

p,Jlbttt.

fciputis fequuntur,

&.

P.Albertinus Tomo

r.

Qurefi-.

4.

Th olog1ca

in

4.

Corollarium ex

4.

Principio Philofopbico,Dubit.2.n+ qui diver–

f

o valde fundamento aThoroiílis ciracis innirnn–

tur.

3 •

Cirea

T

erria tener non

rep~gnare

Deo de.c

11

recaffic01?–

,x,flent1nm

dicionalia , fed non eue revelatum 1 a

e e m

d11b11ans.

Deo, neque providemiam generalero aut parci-

P.Heri(e,

cu larem cogere ut illa ponancur.

Sic P.

Heric:e

Difput.7.cap.7. ad finem.

§.

II.

Refol1ttio

nwltiplici

A.jfertione propofita.

1. Jlfmio

909.

D

leo

Primo.

Decreta c:ondicionalia

"º"

repu-

Deo non repugnanr. Sic qui dicunt

gnareDeo.

talem

eífe

aétum, quem Deus babee circ::i orn-

niurn hominum reccrnarn falutem,í€ilicec,

G

bene

operaci fuerint ufque in finem,

fuo

loco addu–

eendi,

&

prrererea alii id generalius fiatuentes.

P.Siiattt,,

Videndí prrefertim

P.

Suarez lib.

2.

de Scieocia

P.

H mce,

Conditionacorum c:ap.7.n.

1

o.

Releétione de li-

P

P.At1n1•rns,

berme divina Difput.1. Seél:.2. n.

10.

lib.4. de

A

1

rete.

p

d

fl..

.i

&

p

J

rre enmanone

~ap.

2..n.

1

i.

ro egomeno 2.

de Grada cap.

8. P.

Herice Difpuc.7. cap.

7. P.

Amic:us Difput. 12.Seét

14.

P

.Aldrete Difput.26.

Seél:.

1.n.4. ac: piures alii. Probatur.

1

R4tio tx

Primo

evertendo rationes repugnancire, quas

;.,erfis

re~

adverfames adduc:unt.

In

primis quod de neceffa–

pug11411ti.e

ria mmatione

in

rebus ex aétu Dei libero dicirur,

'ª~;.,·

cb

non eífe verurn de mutadone pofitiva loquen-

oppo1z a

• ,

fl.

f eñtentra

do, rnfenus onendemus,

&

paree

111

aétu , quo

trdduEi1.

Deus vellet non creare mundum: ille enim nul-

lam

in

rebus phyficam mutationem indu,eret, ut

fr/'

4

~u .

eft compertum. Si autern negativa efi facis,

illa

m.}::ent/'

poreíl: in prrefenti aílignari. Sicut enim ex eo

mutlltumé,

quod D us v llec non c:reare rnundum , illius

creacio redderetur impoffibilis

in

fenfu co..npoG–

to

cum Dei aétu : fic ex eo quod D..:us velit tale

aliq uid fub condicione, jam illud eíl: determina–

turn aliquo modo, &

illius

oppofiturn etiaro im-

ix fenfi-

poffibile in íenfu diél:o. Quod autem de feníibus

bt#

wer-

excernis dicitur,in qui bus condicionales cenden–

,,if.

tire non inveniuntur; minús urget,quia inrelle-

Gl:us

&

volunras univerfaliores pot 'ltire funr,

&

quemadmodum pro inrelleétu ratio illa non

urger

,

cuni Auél:ore

fic: objicienres adrnittanc

Deum futura condirionata cognoícere , ita

&

pro voluncate eriam efi prorsus infirma. Senfus

reflt éti fupra proprios aétus nequeunr:

an pro·

pterea in voluntate fimile aliquid aíferendum

?

z~á{io

de

910.

Nec valer quod dicitur vericatem pro-

4flual1

~

poGtionis condicionalis de faéto dari : modo

ritdttrefpt

enim eíl: verum quod

G

Petrus coníl:itueretur in

[l1~

f

utur.-

.

rum candi.

talt occafione, peccaret, & peccatum Petn eft

t11Jnatorlt,

futurum pofita condicione. Non inquam v,alet:

effic_'w

0

nam quemadmodum, Jicet res abfolute non

fü:,

pojit101ie

{l._

,

ffi

¡;r.u' (

4 ,

entamen modo verum illam e e futuram pofica

condicione , ita

&

potefi amari modo , etiarnft

modo non

fit

:

quia ficut objeél:urn fub condi–

tione futurum fundare :aétualem veritarern po–

refi, ita

&

aétualem affeétionem: veritas enin:r&

bonitas pariter fe habent

in

objeéto: ergo & pa–

riter

movere poffunr.

Ubi

nec apparens poteft

difcrimen aílignari.

Secundo. Cum Deus fub conditione ptcmir::

i.

J::xp•o.

tit,obligat fe ad habendurn aél:urn c:onfereodi rem

rmJJioru.

prorniffam,

fi

promiffio imple::irur, ut

concrari~

fencemi:t! Auél:ores docenr. Tuoc: fic. Ex eo ta-

lis obligatio non

cenferurin~tilis

& fruíl:ratoria;

quia conditio poni poteíl:, licer re ipfa non

fi.t

ponencia : ergo Gcut non repugnar aél:ualis obli-

gatio ad habendum att:um, \ta etiarn aél:us ipfc

non repugnabic. Confequentiam probo.

Nam

ficut non

dl-

ponenda conclitio, ira neque aétus

re i

pfa

eíl: poncndus.

~omodo

ergo deluforium

non eíl: obligare

fo

Deum ad id, quod fcit non

eífe

futurum

?

Deluforium cene non eíl: , quia

~ obligar

fe ad rem futuram quamum eíl: ex

fe.

Ergo fi milm:r habere aél:um poteft, quo velit

dare rem illam,quam promiccit,poíica conditione.

Neque dici poreíl: aél:um illum

eífe

fuperfluum,

nam valde conveniens eíl:

uc

qui proroittic, vo–

luncacem babear conferendi id , quod promittit,

neque illum differat in fumrum.

91

1.

Tercio. In horninibus ta lis aétus non

3.~ia

in

eft impoffibilis,Volo ex tune dare tibi prremium,

humb~~ qc

fi

cenaveris;

&

potefi dle honeílus: ergo

&

in

f~~

ifaiu

Deo dari pocerir.Antec. probo. Nam dare

prre~

'1"'

tt1t1m'

mium,fi ali u certaveric, proponitur voluncati ut

fit

boniu

.

d

c.

.n.

ft.

l

b.

morabter•

conven1ens : ergo e 1a1..LO pote

m

ta e

o 1e-

élum tendere: quod

{i

fiar

ex

fine honefto, erit

aétus bo.nus. Id quod in votis conditionatis po-

teíl: ofiendi: Narn qui vovet Religionem,

{i

pe-

Vibixetur

t,;

.

hb.

omsco~

riculum evadat,dum vovet,voluncacem

a

et

m-

drtiarnitis.

grediendi Religionem,exemptus periculo. Con–

fequemia autem probatur. Narn aétus iíle in ho-

rnioe non dicit imperfeétionem fecundum ratio-

nem conditionati

:

ergo ablatis aliis imperfe–

étionibus poterit Deo attribui. O!:!od enim non

implicet ex eo quod D ·us prrefciac an conditio

fir

ponenda,vel non,jam probavimus; íicur enim

non repugnar promiffio, ita nec volumas.

In

quo quidern

P.

Herice non videmr locu-

P.

H erict

tus confequ nrer: ait cnim decretum Dei, quo

no1

1

~oh.e·

dicat] ud:t!: Dabo tibi gratiaro;

fi

geris preni-

;t:M

"f–

tenriam,dfe otiofum, cum Deus prrefciat Judam

er

4

'

non aél:ururn pa:nitentiam. Et alioqui docet

paulo pofi admittend.i

effe

in Deo decreta wn–

ditionalia ifta: Volo orones homines falvos

fa-

cere , omnibus prenitenciarn agemibus

eniam

concedere, cum omnibus per auxilia fufficientia

concurrere. Hrec certe yuomodo conciJiari

que-

ant non apparet. Nam

G

D u habet decretúm,

qúo velit veniam omnihus pcenirencihus conce-

dere: ergo& refpeél:u Jud:t!,qui fi unus

x

om–

nibus:non

eft

ergo otiofum hoc decrecum,fi enim

eífec otiofum,eriam eílet impoílibile:nam impo[.

fibile efi Deum aétum otiolüm habere.

912.

Dico Secundo.

~ando

conditio

a

folo

i.Aj

[ertio

Deo ponenda efi,& Deus decrevit illam non po-

mg

11

n~,

nere, non videtur poffibile in ipfo conditionale

r;;;hahet

decreturn. Sic P.Suarez, P.Herice, & alii. Con-

dcmtum

fiat.

~ia

pofito decreco Dei de non poaenda

ci~~

4

non

d . .

·11

íl: .

flib"l.

rc:..-1

d

f'01tt1onem

c:on ttlone , t a e

1mpo

1 1

is

:

cu

ecreturn

concUtio11is.

circa rern fub condicione irnpoffibili repugnat

P.Suaret;.

Deo: ergo repugna

e

abfolute in cafu, de quo lo-

P, Heria.

quimur. M ajar efi clara, & Minor conftat.

Qiia

tale decretum dfec frufiracon um,

&

inurile, ut

ex

humanis c:onfiat. N am

G

quis dicat

:

fi

a

me

petieris cr¡ls aurum,voluntatem habeo dandi illud

tibi,& Ge

promicto;

&

ali as

ne peteret, daude-

ret