1)0
Problem11t1t
Theologz'at
modum aél:us primi
~
aut
eífe
habicum , juxta
fententiam communiorem.Apud eumdem.n.47
Velloji/111s,
Vellofil .affirmac non eífe cercum dari lurné glo–
ria::,quod
fit
qualiras,íed aliquid ve! incrinfecú,
P.Gr.macl
vel Xtrinfecum.
a.
Granadus nihil plus drca
certitudinem deprehendit, cum ex Concilio ni–
hil pro e.a deduci poífe comendit contra P.
Pit~Ítlnt#
Suarium ,
&
alios. Francifcus de Pitigianis in
fumrna Theolog\x Difi.
14. Qpctíl:.1.
Arti.
).§.
Tertio obfervand11m,idem
prorfus aíferit,
&
Con–
ciliurn nihil de lumine glorire curaífe. Brizeñus
.Bri::.,eñus.
Controverfia 9.Diíl:.1.Subdift.2.
Arc.4.
11.7.
aic
Catholice poífe deffendi non dari, pro quo ad-
Soft1.
dudt ali0s. Matth::EUS Soía in
x.
Diíl:.
1
.~
reíl:.
z.artic.). Difficultate 28. n.
14.
&
30.
ait eífe
probabile lumen glorire non effe habirurn, íed
folurn Dei concurfum pra::vium ad vifionem in–
telleltui inhxrentem. Pro quo
&
Theodorus
Smtfi
1
ig.
Smifing, plus aliquid arbitrarus. <2.!:_Jod ergo
prrefoti fic cenfent , quis audeat ut dignnm no–
tl,
aut improbabile penirus reprobare
?
Te–
nenda ergo nobis communis via, quia
&
focu–
rior, tot facibus, tot pro aíferendo !umine lu–
rninibus illufirata; fed fine alrerius duriore no–
ta, qua: in ejufdern patronos redundabit.
Ratiopo·
nencb~
mm obfi1-
ptmatur4.
lttattm
a{luJ,.i..
/f•nÚ,
Condli11m
Vímnenfe.
Rom.6,v,
Rk.
9.
III.
~te
pro a.lferendo lumine glorite com–
peUat i-11tio.
382.I
Lla equidem, qure pro habitibus infufis
ad fupernaturales aél:us : c;um enim ta–
les lint, proportionarnm,
&
ira eju(dem ordinis
principium exigunt. N ullus amem aélus vifio–
ne Dei clar:i fublimior
:
unde fupernarurale
pro ipía debet prtncipium aílignari.
Et
hoc di–
cimus Jumen glorire, qu'6 per illud fcilicer con–
furnmatur. Quam rationem dilucide propofuir.
Conc:ilíum Vienneníe, cujus verba dedimus n.
371.
a
Cajerano ponderara;
L11mine
gl~ritt
ipfam
elev1Znte
.ad
Deum "Vidend11m.
Efi ergo eleva-tío
ad
vifionem neceífaria: Onde
&
fopernaturalis
probatur: ad ea enim, qua: naturalía fum , ele–
vado non requirirur, cum imra ipfius nacurre
ftnum
contineantur. Et quidem grariam eífe
fupernaturalern ex racione indebici perendnm
eífe jam vidimusn.
370.
quod enim indebirum
natura:: efi, fupra naruram eíl.
f
t tal m eITe vi–
fionem probant omnia qua: Problemate prrece–
denti adduximus, ubi eam dfe cuicumque na–
turz creatre
&
creabili indebitam demonfira..
virnus: ad quod quid m fatis erat ratio grati:E
inipfa reperta,dequa Apoflolus. Rom.
6.
v.ult.
Gratia Dei
,
-vita tttema.
Cum tamen prret rea
habeac rationem excellentire gratix, ut ibídem
comptobamrn.
~i
ergo non dad aélus fuper–
natural s quoad fubfiantiam negant ; auc id di–
cunt, quod curo princ:ipiis fidei Hare nequit,
aut r m concedentes
circa voces hrerent , mi-
'
b
'
nus pro andum loquendi modum amplexanres.
Debed enimgratiarr. nequeunt admirrere; cum
id contradic:at D. Pauli doél:rinx, de quo di–
él:um. n.
346.
quod
&
Concilia
&
Parres uno
ore prorefianrur. Eíl: ergo fupr; naturre debi–
tum:
quod aurem fupra naturarn eíl:,
fu
perna-
tur3le convenienter :tppeltatur: Hoc volumus;
&
nihil aliud, cum habicus '
&
aél:us fuperna–
turales quoad fubfiamiam dicimus, quia fob–
fiactia ipfa, 1eu emitas indebita
ft. CL1m ergo
res ipfa debeat admi tri,
&
modus loquendi
adeo conveniens
fit ,
cur circa nomina. litiga-:
mus
~
38 3.
Video Doél-ores aliquos fupernatura-
AEluni11-
litarem quoad fobílamiam admirremes,
&
con·
;:~
ñ
fiamiílime propugnanres, pro operatione illa
fop1r;:tl(~
de fupernaruralirare tamurn quoad rnodum nó
'ª!
1
aad.
•
leve adminiculum minifirare. Ponuntenim cir.-
mri¡;rtenus,
.
•
•
u a-,ea11t
ca obJeél:a fupernaturaha Ut taita aél:us narura-
m~ant1bur
les, qui bus illa atcingamur quidem , fed non
Ji1pm1a1u–
fopernaturaliter modo inqllam ipfis proportio-
ralitadtflen:
.
.
ti
.
r.
bft
.
'l"°ª
ll3•
nato. Hmc enim upernaturahtatcm 1u
antia-
fta
11
tiA.m,
lem neganm philofophari poífunt fic arguen-
tes. Damur aétus Cupernaturalia objelta attin–
geates, qui camen naturales quoad Cufiantiam
font, o qu
od non proporrionato modo cen-
dant: ergo
ut
attinganr.Ectendencia juxta pro–
porrionem de
bitam folus efi modus neceffarius,
&
ita nullus erit quoad fubfiamiam calis.
384.
~ropterquod
mihi verofimilius efinul-
M e!iurn.
fum dari aél:urn circa objeél:um fupernaturale,
ga
11
wrt
4 •
d
r
¡
G
•
fl.
br. I
, ·
les a[fos,
quo mpernatura e non 1t, qu1aen a 10 ute m-
debicum,
&
ita fopra namram, non folurn quo-
ad modum,
[;
d c¡uoad fobi1antiam;
hic
enim
modus in [ubfiamiam refonditur' cum ipfa ef–
femialis tendencia íir. NiG etiam velimus de no-
mine litigare. Sicut ergo fupernarurnlis efi co-
gnitio Triniraris, qua p r fidem ica eífe iudica-
mus,
&
narnralirer dari cognitio de hoc myfie-
.
·
b b·¡·
fi
d
fi ·
l
E:<emf>lo
no ettam pro a
l
1s , 1cut e my eno ncarna-
T'rmitat1s,
cionis n quic, juxta receptiffimam fontemiam;
&
rncar.
ira neque naturalirer de iJliscogirare poífumus,
11 atronú.
auc fimplices apprehenfiones habere ; quia
illa:
non funt d bicre,
&
funt iudicarivre cognitio-
nis initia, unde
&
ejufaem ordinis cum illa.
Detur fiatus purre naturre: in illo nulla debita
T rinitatis aut Incarnationis noticia, quia nihil
in natura efi, quod eam valeat 6,Xcitare
:
ergo
abfolme efi fupernaturalis: cum abfolure inde-
bitum arguat abfolutam fuperoamraliratem.Efi
autem idem in fiatu prxfenri , guia reípeél:us
erga naturalia ídem, nec major aur minor exi-
gencia, qu:
:e.innaturre i
pfiu~
incrinfeca condi-
cione funda
tur..
385.
Q.uidq_uid aut
em de aliis fit, in vifione
}¡"1:"t
011
~
Dei clara eft lpecialis
ratio.ucnon poílir dici
!a~::.
''
ciuoadmodum camum
íupernamtalis.
~ia
nc-
quit falvari viGo quoad fubíl:antiam fine modo,
ut in cognitionibus confingi potefi, Eo enim
ipfo quod vifio Dei clara ponatur efi maxime
fupernarutalis, quia prorfus indebica , grati:i
confumrnata, aílecutio fupernaturalis finis ,
ut
nihil magis fupernaturale poílit cogitari. Eft
ergo pro illa fatis congrua luminis glorire pofi-
rio, quod
fic
eciam fupernaturale.
~ia
v ro
vi~o
non efi aél:us fl.uens, fed
permanens,lu~en
et1am tale lífe deber. Et quidem pro aéhbus
fupernaturalibus,qui ramen non continuo exer-
€entur, permanences habitus fiatuumur: quan-
0
¡,¡¿ti
0
e:
to
potius pro viíione, qua íl:abilius
nihil~
j uffi·1cntt4
386.
Sed objicio. Nam aíliíl:encia pcrmaoens
in~rtatiiu.D c:i fufficiens eíl: m intelleél:us Beati habear
mm:~pt!::
>
a1~n.,
principium permanens
fui
aél:us
:
ergo non cfi
aJJiftmt11.
neceífadus