Prob!em~ta
Theologica
Pr,tclufa
exco
<_1t1Jd
per afius
m11ottfaat,
hitus
fpeéeat, ex aétibus colfigitur ; ideo enim
habims fidei in peccacore admittitur , quia
&:
aél:us dari in illo poífunt : quod
ú
aétus dart
non
poff ne,
confequemer negarentur.
~1em-
admodum amiffa gratia dicirur amitti charitas,
&
virmtes infuí:E, ac dona Spirirus fanll:i,quia
tales aét:us fine gratia non exercentur : licec
quod adall:us virtutum infofarum atti net, illos
.Al:/PA
'Vir-
fine gracia admirtat Card. Lugo Diípm.
16.
de
tutum m-
Fide
11.4.
per auxiliurn exrrin{ecum: quod pa–
fufamm
rum refert, cum confiet de aliis : ergo cum in
moral111m
(in•grat
14
via non demr all:us vifionis, confequenter
juxt~
iujlifica11te
menrern Ecdefia! tenendum efl non dari relpe–
admittrt
ll:u illius habiturn lurninis glorire:& idern eíl: de
C-ard,Lug.
h b'
S
.
& ' d '.
.
D
.n.
a nu pe1 ,
1 eo
111
pama negant
O\..LOres
habitú fidei manere, quia eífec inutilis;cum nul–
lus
illius all:us eíle connaturaliter poílit.
Vi–
deatur citarns Cardinalis Difputatione
i
7.
de
Fiden.
3)·
Vrgeture%
4co. Et
urgeo
ex
virtutibus infuGs, qua:: po–
'Virtuti&t1s
nuntur difiinétre , ex nuper diél:is, nam in illis
a1l1u.
non valer argumenmrn fepararionis, quia non
Inflantia
-Palidajro
1dtnt1fica–
f1one
fidei,
feparantur quoad habirus,fed cum gratia abeunt
juxra communem femenciam Theologorum,ex
quibus neque earum aétus pofi gracia:: amif–
fionem adrnittunt: quod
ú
adrnitcunt aliqui id
fine habitu dicunt contingere ,
ut
nuper ex
Cardinali Lngo pofuimus. Q¡¿o ergo argumen–
to permoti illi ut diflinL'l:os habitus
eíle
dice–
rent? Non alio certe , niG quia aél: s valde di-
erfi
ÍLJnt.
Exquo validiffimum pro Aífertione
noíl:ra argumemurn infurg1t,
&
illatio rnanife–
íl:a:
Ergo
habims luminis gloria: etiam efi
di–
fiinétus. Patet, quia illius aél:us valde di veríus
efi ab omnibus aliis,
&
omnium perfeél:iffi–
mus.
Sed redeo ad fidem,
&
amplius infio. Nam
feparatio non pordl pro racione
r
ddi cur
lit
a
charitate difiinéta, cum Gr tantum fignum di–
fiinll:ionis; unde debet ratio reddi cm difiin-
éta de faéto
lit
:
atqui non potefi ali a reddi nifi
diverfus rendendi modus in objcét:um : ergo
idem dl de lumine gloria! dicendum' cum evi–
cl ns
fit
diverfos valde eífe tendendi modos utri–
ufque.
~re
ratio videtur rem hanc aperte de–
monfirare.
40
r.
ltem.
Ex
eo quod fides
~on
poffir in
patria perrnanere , non pocefi argurnentum pro
difünét:ione defurni,qnod clariffirne etiarrl oíl:en–
c:litur. Nam
fi
fides
&
lumen gloria:: eíTent ea–
clem r'ealitas , nullum effet inconveniens in eo
quod
fides habitualirer pennafleret, non jam in
fiatu fidei,fed in fiam, in quo ittius fruétus pof–
fiderur. Sicut chantas manee, non tamen in íl:am
rner ndi. Qpod
G
rnod.Q dicunt Theologi non
m:merefidem, ideo eíl:, quia difünguirur, & ita
removetur habitus, <]Ui vidernr
foturus
íemper
oriofus: unde contra hanc ftnremiam non vi.:
detur eorum doél:rina di reéte militare.
t!(t1o<l
de
Si
dicas: Ergo potefi fides hoc modo fine in–
fnEl<>
11Pn
conveniente concedi quod eíl: potius in {emen–
ft'Juatur
tire advcríre favorem. infiabo ; quia hoc vere in
uo-..ain-
favor
m
jllius fenrenrire non
dl,
fed talis do-
ft.u1tia
de-
.n. •
•
r.
•
d
'
.n
t.,
l-Lrmre rncon1equent1am oflen ere
:
qure cum
-.monJ'
ra
rf,
.n •
él:
.
.
fidem
d1HJO
am aiferat oh rat1onem d1ltam,
quia (cilicec in patria non remanec, evidenter
con vipcicur
non
eíie
ob
illam denegandum dari
indifiinélionem,
&
ita affirmari debere quod
negar, quia in eo inconveniens deprehendic:
402.
~ano.
Habitus charitatis non
poteíl:
4.Rat
1
~.
tr
·
J
·
)
•
•
n
·
quia lurmn
ene 1dern cum um111e g ona: m uatu v1re: c:rgo
,,/on.i
n.:-
rnale afferitur indifünaio. Antecedens probo.
~U1teffe
~ia
aét:us viGonis
&
arnoris aon folurn lpecie,
rdem rrim
fc
d
·
d·
cr
rr
rh11r.t41c
e
et1am genere
lrrerunt : ergo non pouunt
·
ab eodem habiru procedere. Amecedens dl
cla-
rurn,
&
Conlequencia paree. Nam imra aétus
H ar,;,IH
ejuídem potencia: damr diíl:inétio habituurn ob
u11C/ec/1.
diveríarn rationem tendendi fub eodem genere:
flmg11~11-
ergo multo pociori racione comparatione aétuú
tur,
genere diveríorum. Sic
f
pes
&
6des realiter di–
fiinguumur,
&
mul'to magis charitas, pruden–
tia,jufiitia, & fic de aliis. Res eil ita comperta,
ut non videatur argumentis indigere.
Paucis rem claudo, & illufüo. Si gratia di-
Br~..,ir
íl: .
·
' h
·
·
rr'd
l
corr11,,1hen..
1.ngmtur
.ªe
an~~te,
nequ1t
e.ue1
e,rn .cum_
u~
fio
f~nda.
mme glonre: quta ficm cha
ntasd1füngu1tur
ment4ll!,
tamquam proprietas, ita
&
lumen, c:ujus eíl:
ea-
dern ratio; &quia fides eíl: difiinét:i, ne<] lle efl
in lumine ratio pro identitate fpecialis. Nec di-
ci potefi effe difiinétam
a
gratÍa, led idec;n
Cl.\ffi
charirate, quia neque fides idem cum charitate
eíl: ,
&
eorum aétus genere diffenmt.
~:l!
ra-
ciones probant idem effe dicendum fi gracia ni-
hil aliud
dl
quarn habirns
char~tatis.
.
403.
Dico Secundo. Lumen gloria: non efi
i
1 .Alftrt 1
10
"d
h .
. H
fi.
u111mg8•
1
em curo
e
anrace Parrne.
oc non e
ira cer-
,,~
noniffe
tum, quia
ex
eo non fequunmr inconveniencia,
1d1m rum
qure ex identitate in vía.Sed efi omniumTheo-
habzt~cblst-
•
•
r1tat1
e4•
logorum, unde oppofitum penculo eíl: remen-
ttftco.
tacis obnoxium. Probatur racione quarra prre–
cedemis Aífertionis : cognitio enim
&
amor
non poílunt de lege ordinaria in eumdem babi-
.
tum com1enire,quando neque aétus non ira di-
.
.
vedi genere convenire poífunc. Cujus oppofi-
Or~in
111
:•
·¡·
ll.
s .
. '
1'b
s~mtat¡1,
tum v1 um
n
m
octetate mento pro 11 endum
in Ordinatione pro fiudiis Auél:oritare nona::
Congregationis edita, in qua
fic
habetur
§.
6.
vn~h,.
Theologicarurn propofitionum :
Tam intdfeFltt
bitu.-vrr·
qttam -volumate poffi1m11 s Jemndum ltgem ordina-
~
4
';
mquit
riam., uno eodemqt1t habit11, etiam inf11fo
,
-verfari
d;n:~.
1
4
01
•
tirra
rationes formales
ad.eqttate
di-verjas~
hoc eft,
ei1caratío–
f~ffi:ie~w
ad
confiittttionem
unius
perfe -virtmis.
~;s~:~
4
-
S1c 1b1.
'JHate
¿;.
404.
Dico Tertio. Eciamviderur dari im-
-verfM,
plicario in eo quod poffit dari habitus , qui
6-
3 .AfTertio•
mu!
fic
lumen
&
daricas. Probatur.
nonpo/[e
Primo.
~1a
omnes Theologi ex diverfo
darJ
habi~
d d .•
ll
.n
•
•
t11m,qu1,1•
modo ten en 1rnte C\..LllS
&
voluntat1s habt-
lstmm.
tus
eorum difiinguunt: atqui hrec ratio gene-
ralir r rnilitat: ergo non poteíl: generaliter lo-
r.Ratio
quendo dari habitus ille communis, quo evemu
ex
1'.,d!°
cognicio
&
amor majorem diverfirarem habe-
::Oa;~ntel
rent, utpote qure a comrnuniori cognofcendi &
leíliu
6--:
amandi modo magis
rrcederen~.
'Volunutu,
Secundo. Sequeretur de faéto dari habirum,
i.~uia
de
qui Úmul
fic
caufa alluum ad intelleél:um &
fa{lo
tale
voluntarem pertinentium , quod nullus adrnit-
a~quid
tir, nifi
illi
qui de lumioe glorire philofopbantur
du:'.ttm·
ut vidimus, Contra quos efi: evidemi ratiocina-
tione pugnatum ; qui tamen in
aliis
id
e
nfent
non admittendum : íed admittendurn probo•
Nam fiante non repugnancia , non eíl: unde
ofiendi poffir prudentiam
&
juíl:itiam infuías,&
fic alias,
ab eodem habitu non procedere; quia
,
nec
,
1
~