Previous Page  160 / 518 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 160 / 518 Next Page
Page Background

l

132

ProMemntd Theologictt.

~umlm­

pM;n<tt

..A!,gid1u1.

!P•

~al.ir

.

~.i4

.

Sic ille. Cujus

exponendi

modum impugn:it

JEgidius valdedebilibus fundarnentis, ex qui–

bus illud: Nam fiatim dic:itur:

&

1tmb11/11bunt

ge1'tes

(id

~íl:

Beati)

in /11mine e¿su•

.

v.

24.

Be~ri autem v1fione ambulant,non m v1íione, quia

ambulare videre efi:

&

nemo dic:itur

in

ambu–

$

d

lt

·~

l:irione ambulare. Sic: ille. Sed quam hoc leve

!

f:IJda:;

foScripruraquide.?1 fatis ufitatus hujufrn.odi 1o–

t i1,

quend1 modus. Plalmus

118.

plura exh1bet ta–

Pf4.1·n8.

lis locutionis exernplar ut pr:;epoficio

In

idip–

,,,:.,&

1 '

furn indicer, quod

efl:

rario

~enominationis

in-·

cranficive.

ln

totfl

corde exquirunt eum.

v.2.

id

eíl:, toto corde.

Cmfi1ebor t1bi in direEiione cordH.

v. 7.

111

e~ q11~d

didici j11dici.-j11ftítiit

tltit.

Ibídem.

In

cuftodiendo

fermones

tuos.

v.

9.

Sic paílim. Sed

illud

m~xirne

ad rem ex v. 45.

&

amb11/abam in

l"tirndi'lle.

Ubi inepta eric argumentatio iíl:a:

Stntmti,.

•ffirma1JS

~t1tglo,.,4

tffe

1tle

cumgYati4

flln[[tfo.

ta11tt,

Ambulabat in laticudi ne:

J

pfa latitudo erat am–

bulati<?: quia erat

ipfa

ambulationis aélus exi–

mius,

&

Vate dignus: ergo ambulabat in am–

bubcione. Nec diílimilis quam cicatus auél-or

~dducit.

Ambulare ergo in lurnine juxta pr:tdi–

lhm expofitionem efi vivere perperna vita, lu–

mine vifionis beatre fruendo numquam defe·

auro.

~id

hk non ver

e

&

propr.

e

diétum

?

392.

Confiar ergo ex diél:is

&

quid circa lu–

minis gloria:: certicudinem

tene~dum

fi1,&

quqd

illius rnunus

fub

generali cquadam racione,

dfe

fcilicet proportionatum principium vifionis.

In

explicando autem hoc peculiari munere mul–

ta occurrunt, qure ulteriorem & feriam difqui–

fioncm expofcunt. Ex quibus non

0mniaqifou~

tienda, fed prxcipua quzdarn, nonnullis aliis,

qua: apud Doél:ores

jarn func

obíolera, relill:is,

ut quod lumen glorire tantum

lit

neceífarium

Ut

difpofitió ad recipiendam vifionern, quod

merum

fit

illius fubjeélurn , quod falcem cum

iatelleélu illam reeip1at, ut fint unum adrequa–

tum fubjell:um, nec: plus ultra.

~amvis

nihil

ita obíoletú Gr, quod non videamus repullulare

indies, uc nova fomper oportear veritati prrefi–

dia

refervare. Sed quia non plenos fontes do–

ll:rina: prornifimus, fed aliquafüt fluenta , qu:e

opporcuqiora conjicimus, in decurfu propone–

mus. Pro quibus

Ge

..,.

PR.O~LEM

A

111.

Lum~n

gloriz

cura

gratia fanél:ifican–

te d1verfum , 'quz

radix

dl

fu–

pernaturalium omnium

perfofüonum ..

§.

l.

Sententiarum J.iverfltas :

'7'

quid

cir~

ca nonnutltU.

393·L

Umen gloriz eífeeumdem eum grada

·

habicuali feu charitate habitum ;

fi

gratia non efia charirate difiinél:a unus aut al–

ter

ex

;mtiquioribus affirmarat. Sicut enim ea–

dem eíl: realirer facultas intelleélus

&

voluntatis,

juxta mulcorum fememiam, ica criam lumen

gl_oria:

&

charítas

in

eamdem poO:unt realitatern

convenire. Sic Gabriel

in

3. D1fi·. 3

r:

~:fíl:.

I'I

Gabr~'

Ani.

3.

Dubirncione

1.

qui pro {eadducic Car-

'Z.1bt1rc/J.t,

dinalem Zabarellam circa Clememinam.

Ad no-

flr111n.

Licet non penims in eo placito videacur

acquiefcere, quia circa luminis glorix officia

remittic

fe

ad Scotum

,

cujlls valde efi diverfa

fenremia, ut vi dimus. n. 38c. Idem etiam .iníi-

nuat illius fupplementum in 4. Difi.49.

~~fi.

2

Arti. 3. Dubio.

2.

Sed fine Auéloritate aut

ratio

ne; neque,e

nim, quam adduximus, extat

apud

ipfum.P.ro

eadem fentemia adducic

O.lea-

Ok..r.m.

mum

P.

SalasTrall:.

2.

Difput+ Stll:.

3.

quam

tamen alii diligentes Scriptores

in

eo non de–

prehendunt. Et

ut

efi aliquorum novandi libi-

do, quibus per fpinera potius quam per plana

&

fecura placee incedere

:

hoc Aultoritate

&

fundamento deíl:itutum placirum,

&

fere emor–

tuum , non defuere qui conati

fint

fine operre

precio ad vitam revocare. E jus curn meminiíTec

P. Vazquez Diíipurar.

42.

Cap.

1.

S.

Demum

di-

Nolnbrffi

1

e

pro'"

tm

xic non eífe probabile,

&

conrranum omnt:s af-

P.Vaz.q• .

feverare Scholafiicos, uno excepro Gabriele,

&

Idtm P.

ab eo cirato Zabarella.Idem Cenric .JEgidius Lu-

f

ª¿&'·q·

firanus Lib.

9 .

~refi.8.

Arri+ fic concludens:

11

:u':

·

3 •

Rejicienda efl

igitur

h~c

opinifl

,

m -vere

imprqbabi-

..iBg1Jí114

/u.

Vnde nec

AnElorem haber.

Sic ille,

&

quidem

LiifitaniH,

veriílime: quia Iicec Zabarella

a

Gab1iele ci–

tetur,ejus Gloífa npn txtat,& in re Theologica

p:irum h:ibet rnomenti

J

uris-Cólulci íenrencia.

Gabriclem

&

ejus fupplementum

)am

vidimus

nihil con{hnter aífercriífe: neque item Oka-

muro. Sed oporcet rem hanc,

c¡u:e

jam

crepi~

placere nonnullis rnagis

ex pro

ífo difCJJtia-

mus.

394.

Circa quam varire eífe fontenti:e pof-

Vari~,qui

font. Prima, qua; contendat lumen glorire

e{fe

;fe~/¡:,'~~

ídem realiter cum gratia habirnali

>

qme

fit

a

~

charitate diA:inll:a. Cujus dfe fundamentum

1.Et

i1111u

potetl,

quia

vifio beata propterea nequir ab in-

ftmclamm–

rellellu elici fine fpeciali elevatione, quia

fu-

tum,

pernaturalis efi unde

elevation~

indiget,

ut

in

Clementina

Ad

nofir11m

declaratur: ad elevatio-

nern alltem fufficit gratia habicualis, qua! fuper–

lílaturalis eíl:, & fupernacuralium ornniurn per–

feélion1:1rn radix , habenlq ue pro Ípeciali fruélu

viGonem: ergoefi reipfa lumenglor'ire. Etquod

lumen

fit

gracia dubitari nequic juxta diél:a

Prob1em.

1.

Et fpecialicer

n. 370.

quod aur<::m

glorire dici poílit quid vetat' cum tota propcer

gloriam

Gr.

Et illi gloria poíl. íl:atum via! conna–

ruralicer debeanir.

Secunda fentencia eífe poteíl: gratiam

&

lu-

2

1

·Ci•w '.I·

e

1

.

ffi

.d

1.

. G

{j

1u1 r4tion

men g onre e e 1 em rea ner , er1am grana it

idem cum cbaritate. Ratio eífe potefi, qure

&

pro prrecedenti

a

nobis eíl: propofita:ex eo enim

quod gratia idem cum charitate

Út,

non amit-

ric propriam rationem gracire,

&

ita maxime

fu–

pcrnaturalis efi,& viGonem pro fruél:u"prrecipuo

babet.

·

39~.

Tenia potefi. infurgerc difiinguens

in-

3.n1U1111

ter habitum charitatis vire

&

patrire, quod efi

motr"Vum.

probabile,

&

defenditur

a

Cardioali Lugo Di-

r

d

f

.

$

g

&

r

,,ar

,Lwr,

put.zo

..crelncarnat1one elt. x.n.!.

teqq.

&

Difpu

t.

16.

de Fide n.

7.

Chariras ergovia:

aon efi lumen glorire, bene c;nnen chariras pa-

tri~.

Ubi rurfos

effe

difün&io alia poteíl:,quod

· ftilicettalis charitatis habirus

Gt·a

gracia diftin-

0

~

<ftus,