Seélio JP. Froblemn
1.
(irca
fi1!?ftPntinm
fupernnturalem &c.
1
ir
SECTIO IV·
De Vifione Dei.
m
D perfeétiones Dei primarias vi-
.
~ ~
.decur illius co$nofcibili,ras perri-
.... t· .
nere,unde non mcongrue D.Tho-
'JJ
l
nom,
fl:
1.
d
ºb ·
t<..~
u.
rpas po
a
1as, eqm us
m
pr:e-
•
1
cedentibus, eam
~reíl:.
12.
expli-
Cur
de
.,;.
candam ufurpavir. Agit autem in illa de fola
fione Dei
cogñitione clara per vifionem, quia illa pnrci–
hoc ltY.o
pua. De
~liis
enim cognitionis modis, quibus
.cgat
D.
Th~ma1,
per creaturas cognofci potefi,jarn ab eo diél:um,
durn Q.13!ft.2.
&
11.
illius exifientiam
&
unita–
Cur non Je
rem demonfiravit. Videbatur autem de fcien–
~':;,n:,1ª
tia agendum prius, per quam,
uc
vidimus, con–
fiituitur. Sed quia ilb íecundurn conceptum
expre!Ium conGderatur per modum aél:us ali- ,
qualem potenriam fopponentis ; opportune
a
Doél:ore fantl:o qrndlio de illius cognofcibili–
tate przrniíh, qure omnem
a~h1m
antecedit,
&
ex tranfcendenribus pr:edicaris eíl: confiirn–
tionecn ipfam immediate confc cutis. Pro illa
c~go
fit
PROBLEMA 1.
Cur
viGo
alicui fubfbntiz connatu–
ralis eífe nequeat, cúm illa
fu–
pernaturalis eff quear.
§.
I.
Tr;emittuntur nonnulta,
b'
affirm11ti–
va fententia proponitur.
Ne<J11it
338.
s
1
fopernaturalis eífe fubílantia potefr,
confilJ!.ifu-
connaturalis
illi
villo pariter tribuen-
t:';:r;:
~a.
N:¡m
lic~t
confmgi \upe:mturalis fubfian–
tia,
"',..,¡_
na poíiir, cm connaturahs v1Go non
Gt ;
ea ta–
fig
mn
{it
men poGra, non videtur unde repugnare queat
can
114
tur
4
•
fubHanría,
cui
viíio connaturaliter debeatun
iiJ.
Et
quidem prius illud comrnentum de fubftan-
tia fopernamrali non habenre connaruralem
vifionem,folido defiituitur fundamento. Rogo
tnim, cum fupernaturalis
ftr,
& ira ei connacu–
ralia alíqua fupernaturalia dona, qua:nam illa
Únt? Prrecipua quidem funt graria & gloria.
Si
hrec admittuntur , ceffat qua:fiio. Si aurem
g~atia,
ergo&gloria. Pam illario.
~ia
func
fJUfd~rn
ordipis , unde
gr~ia
poteíl: mericum
cond1gnum
glori~
fundari ;
&
juxra commu–
nern Theologorum fenfum eíl: glorix femen.
Pon~re
autem ne.que refpeél:u gratire_,
neque
glomE connaturaluarem dfe poílc ,
td
reípe–
étu alterius doni > eíl:
a
rarione prorsus alie–
num. Nam qure de faéto dantur , cum gratia
&
gloria habenr connexionem ,
&
de his pro–
cedit quá:'fiio ,
ut
cam communit<::r Doétor,es
intelligunc ;
ac
propterea inepte ad incognira
&
fomniata confugitur.
Ex
quo
fic
difficulra-
tem
pr~fentem
ad gratiam revocari :
un.deVt!"act"4t
Theologi de urraque íimilirer philofophantur;
'lu"ftw.
quamvis videndum an pro gloria fpecialis
-aliqua ratio eíle poffir: glorlam enim dicimus
Dei vifionem, juxta receptiffirnam in Theolo–
gia fenremi1m,
&
loquendi modum, five
in
illa tanrum, five in alío adjunél:o coufüht bea–
tirudo.
339.
J
uxta quam intelligemiam eífe po!Ii-
bi lem fubíl:anriarn fopernaturalem cenfent ali-
Subflfl
4
"'"
•
.
.
t1am uper-
qu1;
pro
quo
P.
Ripalda Tomo
r.
D1fpur. 23.
n11turalem
Seél:.
I.
adducit Parres Molinam
>
Valern:iam,
poffibilern
Herice, & Becanum, quos ita fentire air,quam-
'1
11
~
adftru–
vis diffimulent. Sed cene fi diíiimulant ' unde
;,R1palda,
ílla ipforum powir memem penetrare
?
Vel
fi
eorum ipíi perfpeél:a mens , cur diffimi1laífe
ira confidenter prorefiatur? Non boni profeél:o
diffimulatores, qui id quod folicire ftuduerunt
abfcondere, manifeíl:um reliquerum.
Et
qua!-
narn obfecro viris tantis diffimubndi ratio
?
Invidiam cene aliquam aílertionis nova: con-
tra Theologorum turbam magnam,quam dinu-
mcrare neme poffir, conati funt declinare. Diffi–
mulemus ergo
&
nos eorum exemplo,
&
G
contra~m
aliqllat nus placear> cum paucis
femiem~s,
cum mulris, immo & cum innume-
ris , ubi adc:o eíl: Jaudabilis
&
fe~ura
fequela,
loquamur. Citat etiarn pr:efatus Auétor
P.Pe-
rrum Hurtadum
in
Traél:atu manufcripco de
P.
Hurl4•
Viúone
Dei. Difput.
6.
ita aperte femienrem.
dus,non
Sed vero ipfe Pacer
H
urtadus
Difpur.21.deIn-
::,..,fa;[
4
•
carnatione.
s.
37. aílerir fe probaffe in materia
,.e::
de
Vifione Dei repugnare fubfiantiam , cui
connaturale
fit
lumen glorire. Probat id
&
de-
fendit
latiílim~
Pater iple Ripalda,
&
P. Alar-
con Traél:. 1.DifpL1t.2.Cap.8. tamquam a1iqua-
lirer probabile.
§.
II.
Neg1tivti
pufertur,
r/:J'
probatur..
Hº·T
Enent illam uno fere ore Sociecatis
rontrariit
Scriptores cum Thomiílis,
&
fchola-
om?1um
rum
aliarum dL1cibus
>
&
fequacibus, ex qui-fi
1
rre
Thea-
.
. br:íl:
.
.
ozor11m.
bus v1x qui o
.u
at, mvemarur, quorum
nu-
merofum agmen recenfet
P,R
ipalq,a fell:.citata.
Nec tamen omnes ; neque id opús, cum illi
fint fatis , quos uri pra:cipuos Theologic:e
fa-
milire venerantur. Addam nonnullos, qui pollea
prodienmt,
&
veritarem ifiac:1 novis rarionum
luminibus illnílrarunt: fic emm ten\:nt
P. Mre-
P.MotCt.
· T
o·r
p
A · 0·
·r
P.Arriarrtt
ranus raél:.1. 111put,
I )· .
rnaga t11pur.5.n.
º
L
.:. '
D
·r.
r.
Ngo.
a9.
&
feqq.
P.
Lugo 11_put..
22.
p.
M
artitlon
P. Marti-
Dif
pm.7.feél:.7. P.PetaVIUS !Jb.7. Th ologico-
ncrs,
mm dogmarum. Cap.8.
~.Riba~ Tra~.3.Difp.
:::::::::·
2.
Cap.
4.
& )·P. Recupltus Lfb.
6.
Qixfi.
3.
P.Recupt.
P.
Amicus Difput.
9.
Seél:.
6.
& 7.
P.
Aldr te
P.Ai"
cus.
Difput. 37· de Incarnatione
Seét.
1.
2..
&
3.
&
P.
A
rete,
alibi.
' Et