Previous Page  149 / 518 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 149 / 518 Next Page
Page Background

Seélio JP. Froblemn

1.

(irca

fi1!?ftPntinm

fupernnturalem &c.

1

ir

SECTIO IV·

De Vifione Dei.

m

D perfeétiones Dei primarias vi-

.

~ ~

.decur illius co$nofcibili,ras perri-

.... t· .

nere,unde non mcongrue D.Tho-

'JJ

l

nom,

fl:

1.

d

ºb ·

t<..~

u.

rpas po

a

1as, eqm us

m

pr:e-

1

cedentibus, eam

~reíl:.

12.

expli-

Cur

de

.,;.

candam ufurpavir. Agit autem in illa de fola

fione Dei

cogñitione clara per vifionem, quia illa pnrci–

hoc ltY.o

pua. De

~liis

enim cognitionis modis, quibus

.cgat

D.

Th~ma1,

per creaturas cognofci potefi,jarn ab eo diél:um,

durn Q.13!ft.2.

&

11.

illius exifientiam

&

unita–

Cur non Je

rem demonfiravit. Videbatur autem de fcien–

~':;,n:,1ª

tia agendum prius, per quam,

uc

vidimus, con–

fiituitur. Sed quia ilb íecundurn conceptum

expre!Ium conGderatur per modum aél:us ali- ,

qualem potenriam fopponentis ; opportune

a

Doél:ore fantl:o qrndlio de illius cognofcibili–

tate przrniíh, qure omnem

a~h1m

antecedit,

&

ex tranfcendenribus pr:edicaris eíl: confiirn–

tionecn ipfam immediate confc cutis. Pro illa

c~go

fit

PROBLEMA 1.

Cur

viGo

alicui fubfbntiz connatu–

ralis eífe nequeat, cúm illa

fu–

pernaturalis eff quear.

§.

I.

Tr;emittuntur nonnulta,

b'

affirm11ti–

va fententia proponitur.

Ne<J11it

338.

s

1

fopernaturalis eífe fubílantia potefr,

confilJ!.ifu-

connaturalis

illi

villo pariter tribuen-

t:';:r;:

~a.

N:¡m

lic~t

confmgi \upe:mturalis fubfian–

tia,

"',..,¡_

na poíiir, cm connaturahs v1Go non

Gt ;

ea ta–

fig

mn

{it

men poGra, non videtur unde repugnare queat

can

114

tur

4

fubHanría,

cui

viíio connaturaliter debeatun

iiJ.

Et

quidem prius illud comrnentum de fubftan-

tia fopernamrali non habenre connaruralem

vifionem,folido defiituitur fundamento. Rogo

tnim, cum fupernaturalis

ftr,

& ira ei connacu–

ralia alíqua fupernaturalia dona, qua:nam illa

Únt? Prrecipua quidem funt graria & gloria.

Si

hrec admittuntur , ceffat qua:fiio. Si aurem

g~atia,

ergo&gloria. Pam illario.

~ia

func

fJUfd~rn

ordipis , unde

gr~ia

poteíl: mericum

cond1gnum

glori~

fundari ;

&

juxra commu–

nern Theologorum fenfum eíl: glorix femen.

Pon~re

autem ne.que refpeél:u gratire_,

neque

glomE connaturaluarem dfe poílc ,

td

reípe–

étu alterius doni > eíl:

a

rarione prorsus alie–

num. Nam qure de faéto dantur , cum gratia

&

gloria habenr connexionem ,

&

de his pro–

cedit quá:'fiio ,

ut

cam communit<::r Doétor,es

intelligunc ;

ac

propterea inepte ad incognira

&

fomniata confugitur.

Ex

quo

fic

difficulra-

tem

pr~fentem

ad gratiam revocari :

un.de

Vt!"act"4t

Theologi de urraque íimilirer philofophantur;

'lu"ftw.

quamvis videndum an pro gloria fpecialis

-aliqua ratio eíle poffir: glorlam enim dicimus

Dei vifionem, juxta receptiffirnam in Theolo–

gia fenremi1m,

&

loquendi modum, five

in

illa tanrum, five in alío adjunél:o coufüht bea–

tirudo.

339.

J

uxta quam intelligemiam eífe po!Ii-

bi lem fubíl:anriarn fopernaturalem cenfent ali-

Subflfl

4

"'"

.

.

t1am uper-

qu1;

pro

quo

P.

Ripalda Tomo

r.

D1fpur. 23.

n11turalem

Seél:.

I.

adducit Parres Molinam

>

Valern:iam,

poffibilern

Herice, & Becanum, quos ita fentire air,quam-

'1

11

~

adftru–

vis diffimulent. Sed cene fi diíiimulant ' unde

;,R1palda,

ílla ipforum powir memem penetrare

?

Vel

fi

eorum ipíi perfpeél:a mens , cur diffimi1laífe

ira confidenter prorefiatur? Non boni profeél:o

diffimulatores, qui id quod folicire ftuduerunt

abfcondere, manifeíl:um reliquerum.

Et

qua!-

narn obfecro viris tantis diffimubndi ratio

?

Invidiam cene aliquam aílertionis nova: con-

tra Theologorum turbam magnam,quam dinu-

mcrare neme poffir, conati funt declinare. Diffi–

mulemus ergo

&

nos eorum exemplo,

&

G

contra~m

aliqllat nus placear> cum paucis

femiem~s,

cum mulris, immo & cum innume-

ris , ubi adc:o eíl: Jaudabilis

&

fe~ura

fequela,

loquamur. Citat etiarn pr:efatus Auétor

P.Pe

-

rrum Hurtadum

in

Traél:atu manufcripco de

P.

Hurl4•

Viúone

Dei. Difput.

6.

ita aperte femienrem.

dus,non

Sed vero ipfe Pacer

H

urtadus

Difpur.21.de

In-

::,..,fa;[

4

carnatione.

s.

37. aílerir fe probaffe in materia

,.e::

de

Vifione Dei repugnare fubfiantiam , cui

connaturale

fit

lumen glorire. Probat id

&

de-

fendit

latiílim~

Pater iple Ripalda,

&

P. Alar-

con Traél:. 1.DifpL1t.2.Cap.8. tamquam a1iqua-

lirer probabile.

§.

II.

Neg1tivti

pufertur,

r/:J'

probatur..

Hº·T

Enent illam uno fere ore Sociecatis

rontrariit

Scriptores cum Thomiílis,

&

fchola-

om?1um

rum

aliarum dL1cibus

>

&

fequacibus, ex qui-fi

1

rre

Thea-

.

. br:íl:

.

.

ozor11m.

bus v1x qui o

.u

at, mvemarur, quorum

nu-

merofum agmen recenfet

P,R

ipalq,a fell:.citata.

Nec tamen omnes ; neque id opús, cum illi

fint fatis , quos uri pra:cipuos Theologic:e

fa-

milire venerantur. Addam nonnullos, qui pollea

prodienmt,

&

veritarem ifiac:1 novis rarionum

luminibus illnílrarunt: fic emm ten\:nt

P. Mre-

P.MotCt.

· T

o·r

p

A · 0·

·r

P.Arriarrtt

ranus raél:.1. 111put,

I )· .

rnaga t11pur.5.n.

º

L

.:. '

D

·r.

r.

Ngo.

a9.

&

feqq.

P.

Lugo 11_put..

22.

p.

M

artitlon

P. Marti-

Dif

pm.7.feél:.7. P.PetaVIUS !Jb.7. Th ologico-

ncrs,

mm dogmarum. Cap.8.

~.Riba~ Tra~.3.Difp.

:::::::::·

2.

Cap.

4.

& )·P. Recupltus Lfb.

6.

Qixfi.

3.

P.Recupt.

P.

Amicus Difput.

9.

Seél:.

6.

& 7.

P.

Aldr te

P.Ai

"

cus.

Difput. 37· de Incarnatione

Seét.

1.

2..

&

3.

&

P.

A

rete,

alibi.

' Et