1
•
SeElio lll.
~ppendíx
circrt _IEternitntem.
,.~or1wlo
j2.2..
Nonum
&
ull'imum.
~oma'do
Deus
frm 111flu.
Gt in juffo.
De
hoc ago Tomo fc:qnc.:nti
~
n.
996.
Deus quidem novo modo eH in
illis,
quia per gr.Hiam, unde llt Auétor fu pernatura–
lis , fubíl:anti :ll i tl1i exhibirione, modo ibid ·m
exp licato.
um enim in illis operari
m
Auétor
fuper.naturali qu
:n,
eti:im
ut
r:ilis Auétor in
illis c.xifitt ;
r
d ptr gratiam fpecialicer,
cui
operaciones rupernaruralis ordinjs
font
con–
naturales. Hunc ergo excellentiílimum
gra–
dum modus prrefemire r fpicir, & aétio ipfa
grarire produétiva , qua pr:Efentia compl tur,
de quo alia
cit.noloco, uc
&
nos ad alia.
cA.ppendix brevioritm etiam "Froble–
matum
circa cA.ttributum
.AJternit
atu.
./Bcernit.u
3
23.
~
T
emitas adeo eíl: excellens,
&
Deo
De1,d~~rn4
d'
c.
.n.·
h
I
cemffi;;iu•n
eon 1gna perr<.'vtlO ,
Ut
oc oco,
tx fide
&
ubi de 1 lts occurrir non penirus jejuna traéta–
'.1''º"'·
tío, religio
Ge
eam int:lébm penitus prret níJe.
Ec
effe
illail) Deo propriam dogma tfi in fide
cerriffimum , quod Scriprura mulm
111
locis
incu lcar. Ec
ut
t:i cerec illa, racione poffi
t
cla–
riffima demonfirari. Dcus enim
p•
inLipium
non h,ibuit, cum omnium fic iile principium>
nec l°t-ipfom facere potucric, quod
~eét.
r
mul–
tiplicirer comprobarnin. Q.1i aurem princi–
pium non h buir, finem h.ibt're non pocdt.
Curn
enim ptr xcernicac m dura verir, rererniras
ilitus propria durario
dt,
unde nequit defim:re,
ex quo imperKétdTimus,
&
inf"elicilfimus pro–
bart<cur,
quid~
(unima omnium frlicirace, ad
lummam
miltriam deveniílec. Et qu1dem cum
rerum omnium principium
fü,
&
mundi unius
guhtrnator , neceífario deber lemper exiílere,
quia ad gubc:rnacionem non minu dl: quam
ad produlttonem n ceíl:irius. Pro quo rnmplu–
res
a'i~
p ífunc raciones conglobari. Hacergo
confiantiílima veritace fuppofita,fit pro aliis
PROBLEMA
l.
Definitio ..A!.ternitatis
an
convenienter
a
DOethio
tradita.
Dtfinitio
l2·4·S
le
h:lber definitio apud ipfum lib.5. de
..t'Ettrmttt-
Confolati one
:
EP
intrrminabilis
11ittt
·~
exp!tea·
tot11
fim11l
&
perfeEttt pojfefiio.
Quani Philofophi
~~ethius.
&
Theologi communicer ampkéCunrnr,& illius
fenfus eíl
~ccrnirarem
e{fe
duracionem viven–
tis perfeétiílimi, in qua non dl: prius
&
po–
fierills, principium auc finis
Ex
quo con-
Aureolu1,
fiar effe durationem propriam
Dei,
quidquid
relué,terur Aureolus durati
onemDeo nc:gans,
quia durationein exifiirnat dicc.rt: prius & pofte-
rius
:
quod dl: fallum de formali íucceílione
loquendo, vernm de virruali ; quatenus
.fC–
ternitas rora Gtnul cttm
fü,
focc ílioni du–
rarionis cujuílibet verre am imagi!1arire rcJpon –
det. Oari enim rempns im;iginarium , quod
non
fit
rnerum racioni figmenrum, {id aptÍ·
t~do
qu:edam fluens, rattone cujus
etiam
cef-
fanre rempore reali dici potdl: res nunc
&
non
anrd,
aut pofid. p
roduci ,in Philofophia '
oftendi
:
&
explicari
poic.ftad eum modum
quo lpatiµm imagi narium dedaravirnus
a
n.
292.
32s-.
Ub-i
tarnen illud obfr:rvandnm,
G
im-
rem
11
plicat foccdTiva c:ífe ab a::t rno, eo quod
fu e-
1m":/)nnr1f>
c~ílio
lit
comra rationc:m a:rerni, non d1e con-
no
11
tft
cedendum tempus imaginarium infinirum,quod
demum.
f"ciHcet tota .tErernitare menluremr,
&
illi
Gt
q uafi corevurn ; in illo enim eadem extac
diffi-
culras.
ndephilofophandum juxta ipl'um
ficut
.iuxca reate tc:rnpus ,
&
illud oponer cum fuo
eci.amimaginari principio,qnod DeusJCit,nobl s
c:nim
non
licer
cerrnrn inctptionis punétu m
in-
dicare;
led
illud ipfum,
in
quo rt.rnpus \e•
rum poruic rncipere
:
tune enim & irnagina-
rium rc:mpus
a
Deo quadam nectífaria emana-
tione pr fluxic , ficut rparium irnaginarium in
a:rernira¡e, de quo diétum
n.296.
quia omnino
neceflarium eíl
m
quando rempus veru
m
dfe
portll:, t
luxusille imagiriariu
fit,
in
quo
res
dicaotur
fü.ri,& non antea, nc.:quc: pofi, eriamfi
rea lc:: rempus non ponarnr, irorns 111c¡uam fuc–
ceffivus, cum propiia duracionc.. De quoha::c
facis.
PROBLEMA II.
.,1Eter11ita1"
nn
tantum
una :um
.tterna
fint
ptura.
326.REfpondeo
eífe
unam realirer pro om-
rrna re
4
Ua-
nibu divinis perfeélionibus, kd for- ''',
c;,–
malic r d1fimét:.101 in
finguli~:
quia
e'
t1
dura-
plu~s
far–
do nihil aliud
íir
quam exiílc::nria, fc.cundum
m
4
ttr.
quod de illa dici poreíl: nunc
df~,
&
per(e-
él:iones omnes in Deo fpeciales habeanc txi–
fienrias, confeqmmer difiinétas habc:nt for-
malirer durariones.
~1idquid
rergi, erlerur
P.
Granadus Difpm.
S·
n.
3.
contrndrns
tffe
P.
<jran11-
unam formalirer, contra id, quod alibi do-
dus,
cuerat. An auctm relati nes divina:: habeant
diíl:inéhs duraticnes ,
&
illa:: dici a::cernica-
tes poílint , d1cimus Torno ftq uenri. num.
397·
•
327.
Si objicias ex di8is circa definirionem
oh;rtfiat~
n.
324.
eífe to am fimul
&
p
rfeéhm poíllílio-
drji111t10~
m_m :
ac propcer a non poífe fingulis perfe-
4.ttrmt
4
tis.
éCionibus convenire , quia nulla
earum
dl
ro-
ta fimul
&
perfeéta poíktTio. Reipondeo ira
'd
íJ
d
.
'
r.
Refponfi•
qu1
em
e
e hrerrnrare ad:rquare 1umpra,
d~Elrmttlu.
cujus
definirio fupra naturam dirtlte cadir,
undc dicirur
mtermmabilti
11irtt
&r.
czyod
fa.r-
malirt r loquendo nequit omnibus divini per–
fell:ionibus adaprar· , quia non omnes
Cune
vi-
ta lecundum foas proprias raciones.
Et
juxra
hanc inrelligemiam non abf'urde philofophan-
tur, qui unam ranmm ltcerniratem
in
Deo
fiatuunr.
~ia
vero 'omnes divinre perf"eét:io-
nes ,
ur
diximus , fuam habent difün<..'1:am
durationem , & pro illa non efi' aliud ac–
commodacius nomen, quam hterniras, ideo
difiinél:as pro illis a::rernitat s formalitc:r
affi·
gnamus. Poteíl: ergo definitio ira explican
ut
K 4
fingulis