SeElio !·Problema.
3.
<!Attri/:;utn nn de eJ!entin.
95
flUOd
cognitio nofira in reéto ingrediatur ra–
ti!lnem :mributalem: pcrfeétiones enim divinz
diíl:inét~
virrnali1er funt:
&
licet tantum di–
fiinguibilcs ponanrnr
in
ordine ad conceptus
nofhm, ipft conceptus non funt formaie figni–
ficatum,
fc
d extrinfeca con notara.
U
nde negari
nequit quin fapiemia
&
junitia form.iliter fint
in Deo, id eíl:, fecundum fuas raciones forma–
les:
illre ergo raciones formalirer fignifü:ancur;
&
ita qui formal Ggnificarum dicunt effe re–
lacionero rarionis, non videntur audiendi,
ut
in
fimili die.aro de Nqtionibus Tomo fequenti.
n.48.
4 .
F.lfe-
203. 0!;1arta fenremia docet Attributum di–
prrfrl1wnr
cere perfeétionem D ei naturaliter cognofcibi-
n11t1u-al1tt1
¡
s·
G b ·
¡
p
s
·
L ' b
d
rognoftibi-
e~
•• le
a ne apud
. uanum .
1
ro
3.
e
lm.
Tnmrate. Cap.
1
i.
n.
3.
~od
v1detur gratis
a!lerrum: nam qu:e narurali lumine cognofci
nequeunt, magis proprie D eo conveniunr,& ita
fpecialius de ipfo prxdicancur.
dtkn
~inca
ait ei1e perfeaionem Gmpliciter a
~~~logir:m
nobis conceptam p r modum ¡djacemis divina:
con.,.m.1en-
naturre,
&
cognor ibilem ex creara ob analogi–
''dªm
cum
c:im conv
ni
mi:im.
$je.
P.
Gillius fupra qui
ti
f•Ut1't111,
fc
1
•
•
dd
•
s
d
P.Gillilfd,
pro e mu ros x anttqu1s a
ucir.
e
proprer
n,,,
illi
duo
m~n~s
vi?etur
e~oÍtmilis.
Prim_o, quia
ob 11 mmwr.
xclud1r arat10ne Attnbutorurn prred1cata,qure
Deo conv niunt ratio ne altuum
libd"orum,qu~
dicit non effe perfeétiones f1mpliciter ,quod gra–
ri pomtur. Cur cnim hrec Accribma non fine,
cum de Deo fpecialiílirne dicantur
?
In
quo
fcriprura:: loco, aur Concilioillis nomen hujuf–
modi denegacum? Videarur P. Suár z fupra o.
2.
ecundo , quia fofa illa prredicara didr
eífe
Amibura, qua: fec undtlm analogicam conve-
, niemiam funt creacuris commurua' & per co–
gnitionem crearurarum in Deo depreh ndun–
tur: quod jam 1mprobarum; & prreterea ratio
dudum adduéh pariter contra íllud mílirat:
quod fcilicer,nec¡ue ex doéhioa
Scripcur~,Con
cdiorum, aur Parrum reddi congrua ratio po–
tefi: immo Theologi communiter Amíbura
vocant ea, ure Deo maxime propria funt: ar–
que Ita r:mde!n fatecuripfe P. Gillius in fine il–
lius Capitis.
~·
"Ejfc
ra-
204. Quinta fcnrentia
e{fe
potefi dire&:e op–
ltonem
Deo
pofita pra::ced mi, fcilicer Amibucum dici ra–
popriam,
tionem Deo propriarn , & nullo modo conve-
nienrnm creaturis.Q.Jre non videtur admirt nda
quia contra communem fi Theologorum fen–
fum, qui ínter Anributa cenlent ea, qua: ali–
quomodo etiam crearuris conveniunc: d1mque
quxfiio pr::efens de nomine
fü,
eorum efi ufui
omnino deferendum.
6,Fffrp•r-
Sexta ex :iliquorum fundamento colligi po–
{efl1oncm
teít, fcilicet Atcríburum eífe perf; étionem, qux
1
'º
1
:eflm·
n
oníitde eífemia Dei. Sed hrndamenmm non
tuuem,
ll.fi,
r··
brl
fi
e
n rmum, quod 1c1hcet demr a
10
uca p r e-
étio, qua: non úr de eífentia Dei.Niíi q uis con–
ren<lat inrclligendum id de relationibus,& aéti–
bu liberis, fecundum fpecialem rationem Attri-
.4ttri!mtlt
burí: nam fecundum generalero omm: illud efr
,':!;mtr.t.ltter
'b .
&
¡pewr-
Attribucum,quod Deo attn mcur,& extra con-
litcr,
cepcum eílenrialem efl: quz efi fenrentia P.
P
Martmo
Mucinon.Difp.
3.§.4.~od
videtur voluntarie
diltum:quia nominibus urendum fecundum re–
ceptum eorum ufum, qualis in pra:fenri non in-
venirur. Niíi eciam admitteodo Attributa elfe
de eifentia Dei abfolure, cantum
aífe~rnr
eíle
proprietat s fecundum metaphyficam contlicu-
"
tionem
:
qua: videtur eífe fentenria
P.
Recupiti
P,Rerupit.
Lib.
1.
~refi+
Cap.
1.
lim
~~dl:.
I
o. videa-
tur aíferere Anribura omnia ad confiicutionem
meraphyficam pertinere, qua: camen fecundum
expliciros c:onceptus dici poífunt proprietares,
de quo inferius.
·
205.
Septirna eíl:
P.
Suadj fupra n.
1.
qui
7
(lfe
ab–
Attributum proprie
&
fpecialiter lignificare ait
~":e:1::;
proprietarem aliqu:lm
abíol~tam,
C]
l.IXper mo-
tamm
dum forma: de Deo pra:dicatur. Sic docet
€X-
tranfctn•
cludi prredicata notionalia, quia abfolura non
dmtJ.t,
funt,& tranfcendenralia qua: fcilicec conveniunt
l',Suaru:••
enri fecundurn pra:cifam racionero, quia non
funr
proprie abfoluta 'fed funt
a
re(peél:ivis
&
abfoluris abfiralta. Non exc:ludirur autem,
fciencia, intelleél:us, & volumas, qua: abfoluca
pra:dicat:i funt.
Huic Doétoris eximij placito illud opponi
Contra
il–
potefi,quod juxra ipfum
pr~dicata
tranfcenden-
/14m
ob1tél4
tia non funtattributa : & tamen ille ínter ami-
buta r cenfet infinitarem ,
&
perfeétionem de
quibus Cap.
12.
lrem. Ratio fubfiamire, Spiri-
rus,
&
úmiles, non dictmrnr Amibura, ut
ben~
obfervat P.Gillius fupra,& P. Tanner. q.2.dub.
4.0.
3. quja intrant confiirntionem eífemialem:
Arqui infinirnm, increarum, perfeétum, & alía
prxdicata communia intrant confürmionem:
ergo non {une Anributa rcputanda, etiamíi
perfeétiones Gm abfolurre.
206.
Ad qua: refpanderi porefi non qurelibet
!J.!!'.lxu
ftt
prxdicara tranfcende,ncia
a
rationeAmiburi ex-
ftit
14
•
cludi,fed ea,qu:e eori fecuodum prxcif:im ratio-
nem con enium, eo quod non únt abfoluta,
fed ab illis
&
notionalibus abfiraéla. Prredica-
ta etiam ilhl, qua: deinde adducuntur, etfi abfo-
lma fint, non dicunrur Attribuca , quia non
Ggnificantur per modum forma: afficienris, fivc
adjacemis, íed ipfam ratioaem fobflrati ddi-
gnam, ut patee in fubfhncia , fpiritu ,
&c.
funt
enim prredicata confiiruentia ordinem
pra:di~rnenralem : cum tamen alía ' de quibus argu–
menrum, talia non videanrur; & idd{licec
ad
confiirutionem eífenri:e pertineant , rationem
Attributi-l'arricipant. Unde fenrentia prredi&:a
non habet contra fe
C]uidq~m
quod urgeat,
fi
pra:t rea con!let
a~c
prionem illam Amibuci
eife communi ufu prcbatam ; ad ciuod tandern
qurefüo rota devolvicur ; nec vero id omnino
exploratum,
cum
tot di verfas fenremias videa-
mus. Undeeífe
207.0él:ava fenrentia potefi affirmans Ami-
~.EIE{fe
/'"'·
•
Jt
1ontm
butum e!Ie perfeél:ton<tm, q ure non
fit
de con-
1xtrcfcon-
íl:irmione metaphyúca D ei ; ncc: communem
ft1t11t101Jom
omnibus ratiombus in Deo repertis,nec
Ge
prre-
De1
mtta–
dicarií nocionale:quo paéto omnes perfeél:iones
fi~~::::~
confeque1ues gradum
int
Ileélivum,quo Qeum
nalern.
confiicui probavimus, poffunt,
&
debenc dici
Amibura,quia Amiburum dicir quaú proprie-
tatem divinre narurre: qure autem coofütutio-
nem Dei quafi confequuntur,velucpropricc:ites
funr, cum non únt de coníl:imtione,
&
ad illam
neceílario coníequanrur. Et quamvis de con–
fürurione phyfica fine,
&
i'a non proprietares,
fed e!fentialia pra:dicata : non efi in diélis re-
pugnan-: