Previous Page  129 / 518 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 129 / 518 Next Page
Page Background

Seélio I L

~p-en~ix

de

eAttri!:mtif.

101

exprimitur ,

&

funt

quafi termini definirionis,

feu id , in ordil)e

ad

quod res formaliffime

fumpta definimr. Sic licet ens , verum ,

&

bo–

num

ie

forrnalicer inc:ludam, non reél:e Ioque–

tur qui dixerit ens effe ratioaern conformabi–

lem intellea · , aut voluncati, quia illre funt

definiciones veri

&

boni

:

definitio autem ex–

plicar quod quid eíl: rei fecundutñ forrnaliffi–

mam rationem. Et idem dicendurn eít de aél:i–

bus, quia funt id, in ordine ad quod,

ut

dixi–

mus , dcfiniunrnr. Sic ifüe non

time

paricer ad-

rropofitio·

n~s

no>J

mittendre : Deus per reternitacem eíl: prrefens

adm1tten-

rebus,

&

per irnmeaficatem durar, ob rationem

Jet.

diél:am. Ratio ergo fundarnemalis pro inclu-

r.ObjtElso

ex prifdfr4-

ti

•ne m"·

t1u1a

1

iftrte–

llorum,

fione rernovenda aliunde pecenda efi,

&

eam

nos ralern arbítramur, qure citato s.2. propofi–

ta,

&

roborara.

240.Poreíl: camen contra A!fertionem argui.

Primo.

~ia

abíl:ra<frum non prredicatur

de abfüaél:o nifi in illo efftntialirer continea–

tur,

ut

animaliras in humanitace

:

-arqui in

divinis abfiralta prredicamur de abíl:raétis, ut

juíl:itia de mifericordia

&

e

c:onverfo: ergo quia

una in alia includitur.

S11Fftcm"rl

Refpondeo negando Majorem, de quo in

illamrea.

Logica,

&

alibi.

Et

ratio eft, quia ubi eíl: realis

lcm idm-

idemitas, unum vere eíl: ídem c:um alío ,

&

eíl:

l1tatem,

aliud : ergo vere prredicari de illo pocefi. Nec

majorem inclufionem quam identicam volunt

Parres, quos adduc:ic

P.

Granadus Diíp.illa

7.

241.

Secundo. Unum Amibucum diíl:in–

,,_~ia

ef-

guirnr ab alio : ergo facit curn illo aliquam

fetc~mpofi-

compoficionem, faltem rationis:

At

hoc

impli-

11º

"'b

1

""

cat, quia alias Deus non e!fec in gradu fimplic:i-

;!ttri ut4,

. {.

ffi

·

e

¡

tatls

ummo,

&

e et per rat1onem non i1mp ex,

quod implic;ar, Gcut non e!fe a:ternum

>

aut

im–

menfum per rationem.

Refpondeo parurn referre fi quis compoG–

J!<!11

iUam

cionero admittat racionis, quam piures conce–

admittant.

dunt, ex quibus P.Martinon Difipuq. s .

4.

P.

P.Martl·

non.

Recupitus Lib.

5.

~:efi.

17.

n+

&

P.

Amicl.ts

P. Rwipit,

Difput.

3.

n.

13.

&

16.

qu:e nullibi ab Ecclelia

P.Amict!-1.

negara reperirur,quz quedes omnimodam lim–

iJ~:f;6,

plicitatern adíl:ruic , de reali compoíitione Io–

Cap.ro.

~.

quicur, quam remover; de compofüione autem

10. .

per rarionem non curat : íicut realero Gmilirer

~'Jp;;;:"

idemitatem

inr.er

.

div~na a~fü~it,

cui definicio –

i.a.n.73.

ni non obfiac d1fhnél:10 rac1on1s, quarn Schola–

íl:ici communicer ampleS:untur.

Nectft

t•nt1afim·

pli:1tatem

Dtifisrn-

242.Neque ideo furnmus Gmplicitatis gradus

Deo dernitur , quia nullus major excogitari

cum fundamento porefi. <2!!i enirn hujutinodi

compoficionem exduderet, eciam excluderec

difünél:ionem , qure obfian:t proprijs rationi–

bus perfeél:ionum : ifta: enim fiare fecundum

proprios conceptus nequeunt, nifi dillinguan–

tur,

ut

fuperitlS probatum.

~iodam -

~od

aurem addicür non urger,

&

habecin–

plms

expú-

fiantiam in unitate manifeíl:arn: qux enim in

r11tur,

Deo unum realirer Iunr,per rationem funr plu–

ra;& quia cópofüio rationis eíl: quid confequens

ad difiinél:ionem, ideo efi cpnfequenrer admit–

cenda. Nec ell fimile de aliis Amiburis, uc per

racionero addi poffic id,quod efiillis apene op–

polimm,& proprias eorum raciones deíl:ruit, uc

non eífe xternum aucimmenfurn per rationem.

Eífet autem fimile fi quis apprehrnderet divinas

perfeél:iones

ut

diílinll:as realiter,

&

fic compo–

füionem effingeret : fi.c enim propriam ra–

cionem fünphcitatis everceret conceptibi1i–

ter.

243.

Tercio argui porefi. Attribuca difün·

3.Nanpof–

guunmr fecundum Cuas proprias rationes,

&

fe Attribu-.

non

~e~ ord~1e_m

ad connotara,

a

quibus poteíl:

~4jfe~ngu•

cogomo prrefcmd re

:.

ergo datur fondamen-

romiotatlf,

rnrn difiinél:ionis intra Deum fine refpell:u

ad

<~m

io,g¡¡o·

creaturas. Confequemia videtur legitima fed

fcantu;

• •

>

~oramtl'D

~ure

ne_qmt

admttt~,

quia omnis nofira cogni-

admatH·

t10 Dei efi per fpec1es creaturarurn ;

&

ira ea ·

n

'"s-.

ipfo per rationem diílinguirnus, qure in creatu-

ris vere difünéta reperimus.

~od

íi

ita non

eíl:.>

fiet difünaionem iíl:am rnajorern effe quam

ra-

cionis.

Relpondeo conce!fo Antecedemi diíl:in-

Cornmo:Li

guendo Confoquens : fine rdptll:u ad creatu-

dtftmf!

111ne

ras

ut

ad fundamentum diílinétionis, nego:

ut

fiifa,;¡,

ad quid connexum nece!fario prohoc íl:acu, in

quo cognicio pender

a

fenfibus ' conctdo.

!ra-

que cum dicirnus difiingui Amibura per con-

notara, non figniticantur creacurre ut concur-

rentes ad cognitionem fecundum pra::frmem

íl:atum , fed

ut funr

objeél:a ipCarum divinarum

perfell:ionum, perordinem ad qux cognofcun-

rur, unde fiare pocell: ,

ut

eciamíi

p

r fpecies

rerum íenfibilium cognofcantur, non ab eis

fu-

macur d iíl:inétio , fed ex proprijs earurn ratio-

nibus, modo dicto.

244. Cui doél:rinre adverfamur

P.

Vazquez

~iad..,,er­

Difput.

1i7:

Cap.

P. Luiíius Turrianus Di-

fentur?

{i

8 d T . .

D b

P G

.

P.V°ª'l::.'J·

put. .

e

rmnace

u •

I. .

ranadus D1-

p,Torres.

fput.

8.

&

alii,

qui

cenlent omnem difünél:io-

P.Gran44

nern inter divina e!fe per ordinem ad diíl:inél:a

in creatis, probamque adduél:a racione,

quia

cum per fpecics rerum viíibilium cognofcarnus

divina, non

niG

per earurn firnilitudines con-

ceptus illornrn efforrnamus. Addir P. Luifius

EtJtftin-o.

non folum d bere

eífe

aliquomodo difiínéh

~;¿:~,,

in

crearis , ea

in

ordine, ad

qu~

ut

difünél:a

m atts ne-–

divina cognofcimus , fed eciam realicer. Id

ulfúiam.

quod eciam tenec

P.

Recupitus Lib.

3.

~a:íl:.

P.Rempit.

7.

n+

&

fequentibus,

&

uci

novurn

&

admira-

9.P.T

4

n–

bile proponir.Sed cene

?ºn

cale illud,quod jarn

j:l;~~~.i.

alii

ame~fum

pronuonarant.

.245.

Sed concrarium verius,quod tenent

P.

Contrari;t

Suarcz Lib. 4. de Trinitate Cap.

4.

&

P. Ami-

offwd1tur.

cus Difpuc+ n.

108.

§.

&

prnbo, cum ex diél:is

P.Sua~t:i:;..

. .

D

fl.

fi

P.;!tnJCHJ.

n.23 0.

&

23

1.

mm

qma rntra

eum

eu unda-

.

memurn

ad diflinguendum

intel leétum

avo-

f.ª~º

tx

luncare racione divinarum procdiionurn. Nec

t:~,;,;;;~

facisfacit P. Luifius dicens nos loqui de homine

pwrffioní't.

viarore, qui habere poceíl: cognicionem Dei,

&

Vide.

Ai

4

-

non Trinicacis: guod

ti

illam haber in via, id

~;:~~;.'

4

.

eíl: per ordinS!m ad.creamras. Non inquam

fa-

Art1.U11-

cisfocit quia quxfüo ha:c non efi tamum de

mi

1

.r.9.i8.

. '

¡·

T · ·

par,

818

homme non

c~g~o

c:enre

nnttatem; neque

~l.

·r. •

ex eo quod qu1s illam non agnofcat, tollitur

~~'.d1um

quin inrra Deum fundamencum

fir

ad difün-

L~anum

guendum per

o_r~inern ~d.

divinas

pr~ceffiones. ~:i,:rlm~~~<l!:!od aurem d1cJtur dtvmas perfon as cogno-

9

.artr<

8.

(cj

per orJinem ad creaturas

j

fi fenfiJs

lit

ideo

concl11r

~co~nofci

ut

difiinél:as quia in

cre~ris

cogni-

1

r,-Gi//lu;:

v

r.

t?,'l,trac~.

cio rahs penonarum dacur,id dici ab hornine: ne-

6,Mp. 11 •

I

i.

quit