Previous Page  120 / 518 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 120 / 518 Next Page
Page Background

I

i!roMernnta Theologícn.

&

rmptmn

;

non al(ttm illud, cm

comprtit

effe.

Sic

ille. Juxra qme dici potefi confücurivum

Dei dferationem omnium perfetl:iflimam, fci–

licet

Effe

juxra id quod Divus ipfe Doll:or do–

cuerar.

~reíl:.

3.

Arti.

4.

Scoti ratio

188.

Sc:d prrediébm il!ius rationem impu·

'º''''ªv.

gnat Scorus in

4.

Diíl:

t.

~refi.

1.

ex eo quod

T homam.

ianéh1s Doétoríibi objecit, nec folvic; fcilicet

·Eífe

recipere omniurn addiciones,

&

cífe pro–

ptereaquid cornmuniíllmum: 11nde quomodo–

cumque fumacur n<:quir fiare quod Gtomnium

rarionum perfell:iflima.

Caittani

Nec videtur fatisfacere, quod Caietanus re-

re(pon(rn rle

f

pondet <iicens cornmunitarem fiare duplicírer

d1tpf11 Y4•

r

·¡·

J

t ·onuo

,_

1~1

1cet per modum aétus,& per modum pocen-

m1mt111tú

m

e: co

mmunitas per modum acrus coníifiit in 1

inF!fe.

rc:

c.ip"

;communitas per modum

potenti~

in re–

cip re:

E{fe

aucem dicere comrnunirarem per

!hu,

nn11

ffi

tr.

¡

4

iú[aot,

modum all:us,

&

ita

e e

perfeétiurmum. Non

inquam viderur fatisfacere: ·nam Eífe, etiamíi

per modum aétus fumatur, communi.ílimum

qmd efi)

&

de omnibus tebus dícirur: cum

ergoornnia perfeétjffima non ftnt

>

nequé

Eífe

rationem habebir perfeél:iílimi.

189. Propter

bree P.

v~lemia. ~xfi.

4.

S1mt nec

Punlto.

1.

aic

D.

Thomam.

Sic

dle

imelligen-

111'ª

P,Va-

dum,

ut

cum ait Deumeffe foum

Eífe,

&

ideo

le.itt.t,

íl

e e perfi ltiíT1mum,intel ligarur de Eífe p('r fuam

quiddirattm; cale enim eftomnium perfcéti.íli–

mum: qui nec famfocir.

Nam

D.

1

homas

lo–

quirur

de Eífe,

quod

cíl:

commun

omnihus,

eriam formis,& conflirutivis namrarum;& hoc

~Ít

eíle perfeél:iflimum.

Comrnoclio'I'

ldeo alirer refpondeo, & dice S. Thomam

t:1Cpl1cat10,

non iq ea fuiffe menre, ur diceret Effe importa–

re

fummarp perf-.étionem,

&

fic reddere r

m

quarnlibet,cui competir,fumme perfetl:am,alio–

q

ui res ornnes fumme

p

rfeétre

effc

m: (ed

fo.

lum

in re qualibet exiílemiam eífe majorem

perfeél-ionem, quia dum res non exillir, perfe–

él:a

eífe

non porefi, cum abfolme nihil

íir:

rnnc

ergo petfeéb eH,cum

::id

ulrimam aéCualiratem

D.Dior.yf.

dici

pocefi perveniffe. Sic

D.

Dionyl~

de Divi–

nis Nominibus

c.~.docctipfum

Eífe in creaturis

prrefiare perfeltionibus

alijs

vitre_,

&

fenfus,

&c.

objeflirtrx

i90.

Si obijcias eífeririam eíle perfe{l:iorem,

to 'l"ºd e(-

quia exiHentia efi: modus effentire, Refpondet

fentra~t

P.

Valenriaabíolute id admittendo, &exiíl:e11-

perfeél1or

'

rr

r

.n.·

d'

·d

~"~~m

exi·

tlam tantum e11e perre1,..11orc:rn lecun um qm ,

Jlti1t1a,

eo quod

út

aétualitas perficiens. Juxta quam

dofüinam falfum erir quod D. DionyÍtus,

&

D.

Thom:is affirmant, qui Effe alijs perfell:io–

nibus anreponunt: quod enirn fecundum quid

tanrum

pedeél-um eíl:,

non

efi abíolme perfe–

ltius.

Irem ratio, qua D. Thomas in

corpo ~e

probat Deum effe perfc:ltum, quia aél:us exi–

fientix

folttm dicit perfi ltionem fecundum quid

melio1 em. Dici ergo debet exifiemiam el1e ma–

jorem

rerum

perfrél:ionem,&

ira

negandum

cf–

fe effc:

tia: modum, fed effentiam ipfam realitcr,

.J?rs

91e.tli-

utpote pcr quam res accipiunt veram racionero

bet cltxbtflws

entis

&

confc quenter abfolutam perfetl:ionem.

9ua

tt

U d

lºb

·n

.

¡·

noiu.x

flete

n

res qure 1

t

ex1nens efi perfeél-1or qua 1-

perjj wr,

bet non exiftente: quod efl: Scriprurre Sacrx

1

Doéhinx conforme Eccle(

9 .

v. 4.

Mdior efi ca .

:Ecdtf.

ª

n~

"!!_i!._mlmJe

mormo.~ia

fcilicet Leo mortuus

"·4·

,.

11011

efi Leo,& ita vivés quodlibet eo melius.

191.

Si pr:rterd inílt s ft:qui ex hoc Deum

!nflant'

conflilui per exiílenriam' cum

Gr

omniu m ra-

tx

eo ')u

1

~

cionum perfet1iflima. Rtfpondto negwdo Ce-

"lultat1ir

-quelam

dee~ifienr~a.·p~o

ut

con:mu_rte prxdica ..

:;fc::'fl:

tum efi omnibus d1v1111s peifelt1ombm ,

&

ad-

Mr'Pum

-mitcendu illam de exii1enria fi'eciali ,

C]l

:2

cíl:

Dti,d1sie–

propria gradus inrelleltivi;

qua

rnri

ne

d1

quid

íl

4

perfeltills divinis alijs perfe'J-ionibus, juxca

di-

lta. n. 184. Ubi (quidquid de crearis

lic)

11

q11ic

·

fie.ri

comparatio im r ellrnciam

&

exifienciam,

ea quód hrec de conct:ptu illius

lit,

juxra diéta.

n.

148.

&

fequenribu .

Ex quibus

pro

difficulrare przfenri I)ihil vi-

fart{1l11.

det~:

haberi:q

~andog

L'.

idern coniparati o_dtbet

~;~~~;,¡;,¡

fien rntef Efle mtdkébvum,&

Ef

fe vol mvum,

act

11

mcir·

ac Ítc de re"liquis,

&

pnfiat illa ,quod

f~ilic

t

ca 'l'uflW.

ffe

fit

perfrél:ius, velan in xqualitas inrer illa

nem,

in ratione perfeél-ionis poílir admitti.

I

nde

li-

cer,

ut

diétum. n. 187. in doétrina D. Thom:c

poílet fententia in:rqualitatem fü.ruens aliquo·

modo fundari, quatenus c:o:1fiimri vo Dei fum–

mam tribuit perfeétionem; quia tamen explica·

ri

convenienter d bet, & explkatione adhibita

refiare videtur difficulras, ideo non efi in ea ni-

?am

111

sper~

. .

.

C '

l"'

n.

1•

A

.

Je

/Onts

mis innitendum.

um a ·a

'-'ua:

l.

6.

rtl.

Deo

tffen•

in Corpore doceat Eífe Dei odere eífemialiter

t1a!a,

fuper omnia, qua: de alijs dicuntur accidemali-

D.Thom.

ter,

Sed

q11it

de alijs dimnwr ,midentalzttr

(verba

j}lj

LIS

funt )

/ibi

CtJlJ'Vtnittnt

ej]~miafiter

1

Ul

en~

po-

tWtem, fapientem,

&

h11j11fmodi.

Sic

i

lk. Srantc

ergo eoinmuni illo pr:rdic:uo refpeéh1 eorum,

0

ova qu:dlio relinq 1itur circa modos eflt:ndi

fpecialiter pro qua Cir

§.

II.

7Jivintt-s

perfefliones

e/Je

1tt

tales

for-

1

mtJtiter in11qunleJ.

192.A

Sferrionem propoÍttam defondunt

P.

Itin

'Jllfl•

Gillius

Libro

2.

T r

Jtt.

2.

Cap.

9.

n.

les m

r

4

.

.fi

.

.

, .

I

ne per(e.

7. P.

Hence

D1

put.

3.

in

qua trepe 1ncu cae

a

101

J;~.

confütutionemDei efle

per

rationem

&

ex pro-

P .Gil'iiu.

fe{fo Difput. 15. n.

i2.

dicens ira poni ab om-

P

H eme.

nibus Theologis. P.Ruiz Difipur.

8.

de Trinira-

1

1:·~'"U

.,,rrraga

te. Selt. 5. quatenus gr.idum vitx in Deo dicit

P.Rib

44,

effe fupremum,

&

in feqt'entibus ídem viderur

P..Marnií.

admitrere. P. Arrbga Difpur.

27.

Seél:.

4.

ubi

P.tlrnl(IJs.

licet' ex profeffo loqn:irnr de all:ibus divinre

voluncatis, id eciam de divinis perfi:étionibus

generaliterfiatuir. n.

71.

&

72.

P. Ribas

Traét.

i.

Difpµt.

t.§.

18. P.Maninon Difpur. 3.Sccr.

lo.P.Amicus

Dilpuq.

n.151. quod

&

alij com–

munitervidemut Cupponere. Et probarur.

.Primo.

~ia ~ereri~

paribu vi ven tia perfe·

r.Ratio

tl:1ora

font

non v1venc1bu ,

ut

dl

comperrnm:

e:>.·

rat1ont

ei:go

in

Deo perf<

él:ione~

formalirer viral s alijs

"P1t1t.

non viralibus·íunr nobíliores, etiam

li

in

alijs

fit

requalitas. Supponit amem argumentum

id,

qnod communirer eciam auél:ores fopponunt,

in Deo lcilicer elle perfc:étiones aliquas nó vita-

les formalicer

:

ur

efi po entia operativa

ad

ex-

tra,

íi

diíl:inél:a efl: ab intelleétu

&

voiunrare,

Ratio effendi in rebus , feu Ubi intrinl cum,

&

fic

ali~.

193. Secundo. lntelleétus ceteris paribus

eft