4000003585

151 / 510

V SALIB S LIBER II. DIS ERT. VI.
idell non eíicntialirer, frd íolitane, non iode ca·
gerur conccdere, iliam in omni ílatu fibi com–
pecere debere:At vero Scotiíla,qui ly per fe vfur–
pat pro intrinfece, & effentialirer fecundo
n1odo perfeicatis, fortius, quam Fonfeca fuo–
mer premitur argumento: Ergo vel hzc folucio
commentitia eíl,vel dotlrinam quam impugna~
bJt volens, nolcns cenetur deuorare. Contra_,
fecundo. Quia Scotiíl:am dum impetitur eo Ari-
1lotclis per fe noto principio: omne quod per
{e conuenit natura:, per fe conuenit indiuiduo
natura:, refpondcre, e(fe aliqua, quz quamuis
conueniant na.tura! pcr fe, tamen repugnant in•
di uiduo, vt aptitudo, communitas, &c. eft me
hercle infignis petitio príncipij . Contra tertio.
~ja femel admilfo hoc refponfo, quilibet iHu–
d r, e.ffugictque illud axioma PofierjorHticum,
fi eo vrgeacur: eneruabitur que Ars Cyllogiílica,
qure illo principio dici de omni przcipue nit1tur:
ergo tolerandu m non eíl.
§. 27. Dicunc fecundo; Maiorem illam fyllo·
fyllogifi 1i Caietani intcllígcndam effe de pra:di·
catis prredicamencalibus, non de rraufcendcnta·
l1bus. Na u humJniras, v.g. conílderatur, vel vt
natura tranfccndcns , ficuc & qu~libet natura.....,
co 1 munis, & vr fi communitas eft pra:dica ..
tu1n eius in fecundo modo, q uod non porcíl:
inferioribusconuenire: vel coníideracur, vt na–
tura pra!dicamenralis; & jra qu1dqUtd pra!dica–
tur de illa, pr<Edic tur de fois inferjonbus, quod
non contingic in pra!íCnti. fr.¡ Rodriguezius ,qui
{ane d1füculta te argu menci coa :tus prolibiro,
{eu (vt verius loq u r) pro neceffir te eius pro–
po irionis per fe nocse fribola confingit gloíle–
mara. Equ'idem ha;c omnia prredixcrac Caíeta•
nus, fic aiens: N aturam bumanam fequuntur vnitas
formalis, & communitas fecundum fe: Ynde neutrius
cfl alia caufa qu~renda nifi natura ipfa~ ergo ficut vni·
tas forma/i r(f,dicatur fimpliciter de Sorte, if/a enitlJ
fimplicitcr vera. Sortes eft 't.mus formaliter:ita com·
rnunitas p icabrtur de Sorte fimpliczter d1cendo: Sor–
tes eft cornmunrs: H oc efl fJlfum , ergo , &c..~.enam
t/l maior r~t10 de vnicate quJm de commrmitate, &c.
quare eorum , 1"'~ fequunt11r naturat11 rat1011e fui alía
pr "d!centur de ind1u1duis! ~lia non? Non tnim erit faci·
Je fingere. Ecce vbi cadpttanr,ha!rentque Scotiíl~
hi ; non enim affignant rarjonem vJlam, quare
vniras prredicetur de indiuiduo, & communiras
non pr a! dieet ur, eum ta en en ve ru1n que {e qua tu r
naturam per fe fecundo modo. Nam qua rario–
ne,(rogo) vel authoritare probas, communita·
tcm fi fit pr~dicatum nacurre tranfcendentis oon
poffe pr~dicari de luis ind1uiduis? qujs hoc do–
cuit ~ Arííloles ne, an Porphyrius, an deniq ue
Scotus ~ nullus horum equidem , fed eceffitas
( vtdixi) id excogirauir. Contra primo. Narn....
coníiderare, 'el non coníid ra e humanicatem.
vt tranfcendcntem, eft aélus inrelletlus: ergo
nihil r ffert eiu!modi confidcrario, ad hoc, ve
rcalis propietas humanicar1s non conueniat rea.
Ii ter fu is indiuiduis • Comra fecundo. Quia....
cotilla nullam agnofci r craofcendenriam riªO·
·'? eíic dill:a1~1 adhuc in rarion enris: Ergo0ni–
.d elt humanJtatem confiderari,yt rraafcenden–
tc? 11, nifi coníi vt communcm. vel indif.
Logica J). Efpinofa. J
tcrentem : Ergo dicen: con1munitaten1 non
pr~dicari de indiuiduis quando ell przdicacuna
narurz rranfcendcntis, idem eft ac diccre com.
municarem non pra=dicari de; indiuiduo,q uando
cft pro prietas nacura: communis, quod e!l e"hi·
berc conclufioncm pro folutione, e!lque tam....
clegans petitio principjj, ficut pra:cedens. Con•
tra tercio: Quia vnitas formalis prout a numeri–
'ª diUinguitur formalíter ex natura rei, cfi prz•
dicatum humanitatis vt cranfcendencis ; & ta·
n1en przdicatur de indiuiduis humanitatis non
ob aliam rarionem niíi quia conuenit humanj..
tati per fe, ficur & communitas : ergo falfo di–
cis, prredicata hu manitatis vt rranfcendcntis
non prredicari de fuis i ndi uiduis.
§. 28. Bene olfccir Rodriguezius,hanc folu·
tionem fuaw furilem effe, & nullius momcnti:
Non enim erit facile fingere (vt monuit Caieranus)
q uapropter ad aliam confogit, concedenfq ue
maiorem, q uam prima íolutione pro tranfcen~
dentalibus negauerat, fatetur iam, con1munita–
tem pra!dicari de indiuiduo natura: : ac fpcdfi·
catiue, non autem reduplicatiue. Sed contra_,
pnmo: Quia hoc eft iam prredicari cum addito;&:
maior Caietani fi feme! concedacur, conceden•
da eílJvt ab ípfo proponitur • Omne, quod fequit•r
naruram ratione fui, prtedicatur /impliciter, ide/l fine.,,
additiGne de fuppo/ito illius naeur~. Qua conceíla,ne·
quit admicci in concluftone illud additum [pe·
czficatiue; & íi negetur, indutlione probabimr,
q uod, & fignificauic Caiecanus, inquiens, vt pa·
tet difcurrendo. NullJ cnim paílio realis per fe CÓ·
ucniens natura: dabitur, qua: íimiliter non con–
ueniat indiuiduo narurz; excpta hac tua com·
munitate de qua difpuramus, &. cuius cxeptio–
nis nullam probabilem affignas rationem. Con–
tra fecundo: Quiam fal um ell dicere: .Petrus fpe–
cificariue elt Paulus, ergo & falfum dicere Pe·
erus fpedficatiue eíl co1nmunis , ficut falfu1n
efi dicc:re : Homo fpecihcatiue elt communis,
equo. Contra tertio: Hzc etiam dl faifa: Parce
recernus fpccificatiue non generar, & tamen Na·
tura Diuina, qua! eíl: in Pacre non genera t:ergo
cCJam íi nacura humana , qu~ e!t in Petro Gt
communis fernndum fe fumpra; non ideo non
erir faifa ha!c: Pee rus fpecifü;ariue cíl: comu1 u–
nis multis •
§, 29. Tandem Merinerus diuerfam,fed non
meliorem excogicauic folurionem. Aic enim_,,
maiorem effc yeram, q uando ca, qure prredican...
tur per e de íuperiori ita illud afficiunc , vt fa.
ciant illud fupponere fuppoútione perfonali; nó
veró quando ira illud afficiunt, vt faciant Hlud
fupponere íuppofitione fimplici, qualiter f acit
fupponere naturam, quz ea )num formaliter
vox communis negatiue.
§. 30. l\íl: ego dum video, ita laborari in af–
fignando hoc defcrimine , fcilicet, q uare prredi·
carorum per fe, & elfi ntialiu1u quzdam prredi-.
cantur de natura, & omni con ten ro f ub illa; &
q uare alia non pra:dicantur , fzpe frepius rcpeto
illud Caietanicum: Sed non erit facile fingere. up–
poíitio enim íimplex in cr aris llon comperir,
níú pra:dicaris fi cu nd~ int ntionis, vt cíle genus,
ciic fpeciem, &c. Vnde ex co, quod Homo íic
¡> ~ fp •