Table of Contents Table of Contents
Previous Page  147 / 510 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 147 / 510 Next Page
Page Background

,

E

&

VERSALIB

VS

LIBER II.

DISSE

T. VI.

1 1 I

ffu

jgnauia

kgendi

Caietanum inuoluri funt:

lmn.

ó

\'ix

lt

R

ccntior

extr

kholam Diui

1 homx,

&

Scoti,

·qui

agcns

de

vnitate vmucr–

íali ·m

non

incipiat

fuam

difputacioncm,

leél10-

nem,

\'el

capitulun1 cum

p

rediél:a Caicrani faI-

fa

citatione,

~uipp

·

iam

rr:rnfijr

in

communu

illorum

e:o~dmm:

Caietanusop1'

fc.dc

Ente,

&

ef–

fe1Jtia,

up.4.

qu~fi.6.docuit

N atu ram

a

parte

.rer

e/Je

'1tgatiue m11ltis communem &c.

Sed

vnde

nata im–

poílura

ha!c~

Arriagam(arbitror)fetCllic Rubius,

qui ínter primos tale commenrum lictens pro–

mouir,

minim~

fadurus,

íi

Caiet

num,

&

ipf

u

legiífer,verum

&

ante Rubium

alii

íimllircr hal·

lu.cinati

funt: Nam M..

\1afius

pridcm

perflrin–

:xerat innomi

naros q

uofdam

his

verbi!:

Hanc

docet Caict-inru

cap.4.de

Ente,

&

effentia

q11S!/l.6.

con–

cluf.·2.

quidquid quid

a

m

dicant

e:r mente itlius

,

natu·

ram

a

parte rri r!Je vnam ne..

'l,at1ue,

qui

profeflovel

1p–

fum non frgerunt, vel illrus mentem non

fuerunt

affe·

tju11ti:

Alkcucus

quidc111

fuit

cxiruius Doétor

Suarez,

vtporc qui

diligenter

legerat

1llum, \

n–

dr,

&:

optime

i

nrdlexic 1\1etaph ,

díf

pur.

6.

fea.

4.nnm.14.

l ..

erat,

arque fecutus

eft

D. Foofe•

ca

lv1etaph.lib..

cap.

~s.

qureíl-4-

frét.

4.

kgcrant

Conim

)ric

~nfes

,

rireque

citarunt

vniucrfal.

~UJ!f\.3.

art.

3.

ex

quibus prredilli lcriprorcs (

íi

1uos

tantum

Aurhores confulere amabanr) ve•

ram Caictan

i

fenrcn

ri

i

m

Juurire

potuHfenr.

Modeíl.ior

fan~

te

geflir Caramud,

qui, timcn5

~uélore

Céreo

in

multorum toucam

incidere

M(talog.

libro

4.

pe

vniuerfal.dtfput.7.arcic.12.

num.4+2. excuf cur

his

v rbis;

Et

nos quia

t116UO•

'rlbur

fumus

occupati,

qmd Caiet.inus fenferie,

vtl

non

f

enfent

non d:frntiemus,

fed

fuppo11entes potizts,

illllm

'tmit,erfale

ntgatirmm

docui!Je

({re enirn itztelligunt tJiri

Z>oéliore')

znq111remus,

All

detur

vniuerfale

nega·

tiuum

~

S d

dices~

fe

n ullo

1ure

rcneri

leg~ndi

Ca1~canum.

fJteor

nullo: Sed

quo

iure qu\'Efo

tu

tanto

üollori

f~lfa

ímponis1

nugacefquc ra–

tiunculas

adknbi ,

non fiae fama! 1aélura?

fane

qui

Philofophiam

profitetur,

1cribitque,

rene·

tur omnmó

Philolophia! Proceres, atq

ue

pri•

mos

,\1

giílros recogno(cere, rntcr quos

Caie·

tanum non

intima ten

re

f

ubfdlia,

nemo

du·

püauedc.

THEOREMA II.

Naturatn d parte

reí non bii.bere

tniitatem

negatiue

commimem,

rationiú11s

e

aietani prí>bawr.

§. 12.

T

Am

ThonÍiíl~,qua

m Scotici doccnt,

nullam

n

mram

pra!rcr

Diuinarn_,

effe fingularem nffentiJliter,

&

ex fe) qua re con–

feq uenrc.:r attir m n , omnem natural

l

fecun–

dum

L

cfft.:

co110

unem negatiµe contra

nomi–

nales F.,

dat,u

m,

Varroncm, Okamum,

&

alios, qui res vniucrfalcs

ner;anccs,

nacuras

ex

fe

fingulares effe

conrendebant •

Ar quamuis

vrraqur

1

hola

co~cord

r

affirmando, naturam

fi

cundum

Je

dfe negatiue communcm; lat<:

t::im en

dí~

re panr in

apienda

illa partícula

[aun•

dtttn fr, e.r fe

hu

de f'e,cx

cuius

diu~rfa

int lli-

enc1a

rotal

ere na[; irur

colicroueríia.

Thomi-

11ilt

fui

lUPt

ly

[ecundu1nfe

\'

1

cxfe

pro

olita:

ri

',[cu ítatu

lola

da

1

,

q

u njo

fcilicet natur

fine col1forcio

1

naiuiJuauon1s,1o. ex1 1kn

tic;

on–

fideratur

quo:ld

prxdic..

tJ

!

enc1

lJ

t

(U

l •

cortlh: vcró

vfurp~nt

ly

er

fe,

pro

eOcnrialirer.

ab

incrrnt~co,

íeu

habirudi 1e cauf:e: id q

uod

ti–

gnificauic Ca1ctanus

[Et

~quiNocatio

(

rn

iic

)

Jl–

lms termioJ

ex fe,

feu

d1 fe

;

poceíl

cni

ni \'

rru m–

q

ue eorum ac,1pi

dupl1cit r;

'no

modo

potiri·

ue,

&

tic

dicit

habitudinem

caufre:

a!io

modo

negJtiue,

&

fic

d1cit

foli

rudi11cm

id

e1l non....

cum alio,

&

primado

íntellcxic ( Scotus ) n.itu·

ram

elle

communem ex{¡ : ica quod .ipfa ett

ti–

bi fo1fi ieos caufa fua: communicacis,

ve

ex vcr–

bis

eius

ibi paree: eu

~11

ra

uen

debu

i ffoc

in

tclli·

gere

fecun

Jo modo: Natura c:nim ex {e, ·d eíl:

non cu

ni

ali o

dl

indiff(!rens,

&

comm unis:

Sicut q'

ando

dicitur,

natura

ex fe cft

fola , ly.

ex fe

non

dicit aliquam caufalitatem,

fed tan–

rum

negationem

coniu

nll:~onis

cum al10.]

Hrec

ille. Igacur cum nihil

aliud

lit,

natura

in

eífu

negatiuc cocnmunem; q uam

illacn

non eífe e;.

fenc1alicer

finguldrem ,

bine difcurrit

Scotilta:

Natura frcundum

[e,

~

x (e

eíl

n

guiu ·

COlll~

n1unis;ergo cti m

a

parte

rci eft n..:_satiu \ com–

fl\Unis,

id

eft non

ad

·ó

dererminatur

per

vnJrn

íingularirare1n,

quce

Gbi

exrrinfeca eíl,

vt

repu–

gncc

il!i

etfe

fub

alrera; cum

porius

íibi

ab

in·

"trinfcco,

~ex

fe

conueniat

non repugn ntia....

dftndi in

muit1s.

Thomiíla

veró

n gat confc•

q

ucnrianl, quia

in

anteceden re

requ1uoco

non

fumpíic ly

fecundum

fe

peo

eífenti.llircr, fed pro

folicarie.

Addit

infuper,

non

illicó

deben: in–

ferri,

naturam

eífe

negariuc

commun m effen·

riatiter ex eo

pra!cise, quod ipfa non

fit

dfentia–

~icer

fingularis, quandoquidem datur mediurn.

nempe ipfa natura abfoluta,

&

fecundum fua_,

prcedicJta efü ntialia

tanrum

accepra, q ure prouc

fic non ell fingularis, nccnon fingular1s abíl:ra–

hit

que

a

communi ,

&

non

communi;

Eccc

to~~

d11liculcas,& vtriuf

que

fchola:

fundamenta.

Conclufio

'!

homiflicq

;

§,

13·

Vlla

datur

communitas

naturz

parte

rei

adhuc

ncgaciue • Probac

Caieranus prin o fic. Nulla res cxigens quid–

ditac~m

folicarie inueniri exrra animam ,ex1llit

in rerum

natura:

Sed vnitas

communis

cxtrL

animam negariue piuribus fuppofitalicer diílin–

él:is

eíl

res

exi

gens, q

uiddi

cart m

fo!itarie

inue–

niri

extra ani m m:

ergo

nuJJa vnicas communis

extra animam

pluribus

fuppoíiraliter diílmélis

cx1flit

in

rcrum

narura.

Huius

fyllogi

mi

con–

frquenri dl

bon:i :

!vlaior~m

fic oft ndit.

1

ul–

lum exigen

d

foi

cxiílere

aliquod

impotfibile>

inu

nitur:

Se quiddicJt m

exrra

animam

1o–

lirarie inueniri

n

impoílibile,oportet enim, ip–

tam

elle

in a iquo

fuppoíito:

Ergo id

quod

exi–

gir,

ipfam folirarie inucniri,

nunquam

exifiic

·o

!c.rum

.nac_ura.

Mínorem

fic probar: id quod

ex1g1t q

u1dd_iratcm non propri m alicui

fu

ppo·

fito eura ammam,cxigilipfam folitarie cx1ílen–

rec :

d

vniras homin1s extra

animam

pluribus

fuppo(i

ralit. r

~iílmltís

cxigic

quidd1cac

m

non

prO}'rl

llJ.ah~

u~

f

uppo~to;Ergo

,·nitas

com~1u:

• -

lllS