4000003585

135 / 510

[)E V IVE LIB S LI
§. 3 2~ Scxró ó ijcit. Quia íi darcrur vna_,
natura a parte r i o 11muais formalitcr, da1·c–
tur vniucrfaJe forma!iter i parre rci, quod ne·
gant Scotici; ergo non datur huiufmodi vnitas.
nrecedens probarnr, tum ex Ariftotele pro ip~
fis cita to , qui potiús vniuerfalitatem docet,
quam communicatem. Tum eriam quia natu~
rx communi conuenit definitio vniuerfalis. Ef–
frt cnim ilJa natura i.ina; & 4pta ~ti effend11m ín
multis re~1liter: ergo realiter etfet vniucrfalis, ad
cuius rationem non exigitur vnitas numericL
communis, fed tantun1 formahs, fpccifica, vel
generica.
§•3 3. Zacharias Pafqualigus conc:cdit totu1n
argumentu n1, docens , a parte rei dari vniuer–
fale Phy!icum , quod late probat locis iam fu·
pra ciratis. Vnde quantum ad hunc Autho·
re1n, eiufque afkdas nihil altum efe hoc argu·
mento: Verum qllia forte Peñafiel vult illo de-.
ducere vniueríale Logicum, quod omnes ne–
gant dari .: arre rei = negabunt antccedens, &:
ad probationem eiufdem dicent, adhoc, ve ali·
qua natura proxime, & formalicer fit vniucrfa–
lis Logice , requiri prztcr vnitat m , q uod e
fir inddferens ad plura, ita, vt ratione ill"us in–
differenti:.E fit in porentia proxima adhoc, vt
enundctur de pluribus Pra:dicatione dicente..,.,
/,o e efl hoc. Porró nihil eft iu rcrum natura ,
quod tedufa operatione inrcllcétus lit vnum ,
& indiffi rcns ad plura, ita, vr fecundum hanc
t'nitatem fit pr~dicabile de inulcis • Nam vni–
tas poíitiua Naturz, ita d cerminatur in indiui–
duis, quo null gaudeat indiffcrcntia, frd ira
identific tur um Petro, & Paulo, vt e qu~
Petd et, n\:que r de Paulo pra:dicari: quapro–
ptcr , vr ip a rc..:ddatur indiff~rcns ad vtrumlibet,
opus Ct, r per in ellell:um ab ·erogue abfcra·
hat r. 1 de fi ddiniuo vniuerfal' s intelligen-–
da fi iu t hanc indiffcrcnüam conftitutiua m
pr ic bil caris proximre, nihil eft in rebus vni–
uer ale ne mpe Logicum: t merfi alioqni con-¡
ced tur Phyíi um a n1ult1s, vt fupri n1011ui.
34. icardus Lynccus lib. 6. Metaphyf.
.:.. e p.7. num. 29. hrec obijcit. Primo.
uia hxc 1cnrcntta ·ocibt sl 1d~t, & fimilit 1-
dinc meram \ocat idrntw t "·m. Secundó,
1 uia e4' illa frquitúr, has ropo1a1 n.: i 1pis
tfl idem cum .Deo : vcl Pcccator cfi idcm cum Deo,
vel !11das efi idem eum Deo, abfolut' , fine addico,
ncc oifrindione eífe conced ndas, \ r veras,
quod omnino piJ auribus abfonom efe. Anre–
cedcns probarnr. Ha:c propoíirio lapis eft Ens •
Sine vilo addiramcnro, &: abfque ~Ha di dn–
élionc eít era , q ufa Ja pis re ved ele cns, ta–
n1etfi infinities n inus fit ens, quam D'·us : r–
go, & h e propofitio lapis efi idw cmn Deo.,
ab '- ue v l d1ftiocione , at t adi Lti n t~H1•
u n ra on di potcric hoc iplo, quo \'era
i ccr rtnmquc idencicas int rc~Jar, quamtum
Hber ea u\ aJd · 1ninor numcrali. Hin vltc·
riu fcquirur,hanc propofitioue 1 I 11dlls efi Dcus,
cff ver m in al1guo taJr m prop1i í 1 1, a
qn d olúm rcqui 1mr, qu' h OJ t l:I ere
j , rificcrur e m · · 1ica , · i i J-
rc ria Iud sct 1 J \('t 1 ~ r li· r t Deo
ogica D.1 E{pino a .
JI. DIS E T. V. 99
identitate, vriquc tormali , & g nerica : er–
go, &e Terció. Quia a-qua itas confi fcit in...
índiuiúbili ; non enjm poffunt duo palmi v.g~
ílc totalirer a=q uales , & non ffe fümme a:qua–
les: ergo, & identiras ft t in in~1i iíibtli ; n -
pofiib1lc cít cnim., quod ínrcr d 10 vere, ac ro–
taliter cadcm non fit fumma idcmritas: at in_,
hac oprníone idemritas non ctfcr in indiuiíibili
fira; duo enim rotalitcr > & pen 's omncs forma·
litares fuas eadem, nimirum homo , & cquus,
non funt fummc eadem, [cd minus eadem,
quam horno, & homo .
• 35. Prima obieébo,quatenus attingit fcn·
tentiam Thomifticam doce tcm, nihil elfe il
lam vnira te 1n , ni íi confi:>rn ita ris , IX. fimilitu–
dinis, aliquJJen1 (ubolct difficulcatem, q m....
infra cxaminabo. Ad fecundan1 negabunt e, n–
tecedens, ad cuius probatum conceífo anc ce–
dente, negabunt confequentiam, (m"'o .r ui
dem iudicio malam) redditur enim difpaut s
earum propofitionum. Hrec quidem iap l cfi
Ens, ideó eíl vera fine addíto, q ·a nihil ellc111J
lapid forma le, nec numcricum, quód en ta–
tiuc , & e alicer non fit ens • Ar veró in hac /~·
pis cfl ídem cum Dea, fi fcnfus cll: lapidern nume..
rice effc Deum, faifa cíl, nequc ex pr~mjffis
Scoricis prob~ colligitur. Sin vero fenfos fir,
illum o rn nire cum Deo in gradu remotiffi ...
mo cnti , vcl f ubfianrire tantum; negando on1-
nen v n·caten .. in vlterioribus gradibus, nempe
creati, ~orporei , infenfibilis, &c. N ecc[arió
deber hoc ipfum e.xprimi pcr adiellionem, ve!
particulam reílringcntem; ficur enim dicitur
lEtiops efi a/bus, co quód is non íit totaliter, &:
adrequare albns, fubiungen a eft reftric1ma par–
ricula, faundúm dentes, a ioqui abfolure prolata
faifa erit. Ira igitur quoties enuntiatur, lapi·
dem effe ídem e11111 Deo , addeodum cít analog1ce,
vd geue,-ice, \el aliquid aliud ncgans d ua•
ram id mtitarem eorumdem. Rurfus pd ime
colligit Lynceus, hanc propofitionem veram.....
fore in proprio fenfu, ludas efi Deus. uód qui~
den in conueuicns fam pridem p pul · runr~co­
tiíla:, dum contra illos illata fu1t hxc confc.
que tia: ergo hrec propoíitio ell vera, Petrus
e{l Pirnlur · guando quil ce l idemtificanrur Üu
ho1 inc, id cft in gradu proximiori, vniuoco,
& fpeci 1 o • orrafr \·aluit Lynceus rnctu
blaiphemix incuffo, ~ cot"cos pcrrerrcrc (mura–
to ercmplo in Deum, Iud~m) vt ipíis im–
piu m vider mrconce icre in 1110 fi nfu, Iudan1
improbum, & facril gn l cffc Deum. ~cd lar–
ua hrec pueril is; nam tam faJ(u n , & impiu ll ,
cric abfolut con ederc ¡) Iudam dlC D u Lz ,
quam Ioannc11 Baprift m fi t m. l i
er!Yo ad prob rion l illius e 1 ucl ,
h C J V[ lDdiUiL.!l JOl \" lt pr~dj l'.Hll" d 31'
iuiduo, non íuf Kit, ·num cu11 lio id
ficari j 1 gradibus r motis, & gcncri is, vcl J e
c.ificis, led nelelfarió exigi id mticJte in
tura indiuiduali, co ipfo, quoc enunriario jn
uidui dl: iodiuiduo indiui ualcm \' ;ta
r mo, & pcr íe fignificet, \ r cnun i rio 1
'
ris ,a ncricam , & fpeciei fpcd c~m. Q
ha; p.opo Hio, e~ iJc'ts, r' mii l L