141 / 510
DE
E SALIBVS
LIBER l. DISSE
T.
•
105
quJntt1m
ad
·ndarncnrum rcale
illius
cogni–
tionis,
ideft re ra!Ícnrabilitatem
pcr cundem
concepturw fo .. 1alé,concedo
anrec~d,~ns:
(nam
hoc
modo fum ·cur
ly
fecundu fe
polleriorifüce
habet vnitatcm
ff
nu~l
mi
cundum
te,
idclt
·,nica111
illá
indi ifionem
rcfultant<.:m
ex abfira–
llione
inrellcétus ·cmouenris
o~
tiem mulri·
plicitatcm
nltmeralc:m nego
antt:ccdens, quia
hoc fenfu
ly
fecund11.m fe\
f
urpatur pro folitarie,
&
ratione tlatus
inccnr"onalis.
Deinde difünguo
confequens
eodem ·en
ore. Ergo
eadeiY
v
niras
xemanec
in
omnibus
ind1ui
ui , uoad
reprrese–
tab1litatcm per
eundc
1
conccprum
formaleCJl
concedo; quoad in iiuifioncm al> imcll étu rc–
íultantem
nego.
T HE O
e
1etera aduerfnriornm
a 1/tmen
f¡t,
pro
tmitate
pofitiue
e mmm! c11eH1. ntltJ.
•
5
z.
Q
jjc ·.. s
fecundo:
vnjras
onformi–
ratis
pomi
cfi
inuldplicitas rcalis,
uám
vmcas rigorofa;
fed
Petrus,
&
Paulus
ha·
· ent
a
parte rci
nr'"oro
am,
&
propriam
vnita–
tem in
natura
hu
an
; rgo non
lolun
habcnt
\'nitatem
conformiraris,
fe
ouuu
m,
&
rigo–
rofam •
Maior ·m
conLe
i
ü
T
ho
iíla:
Minor
probatur:
Petrus,
t"
aul
u~
h
oc1H
in
narura_,
humana
illam
vnjt~ccn1
formak
1,
qu~
collit,
&
ddlcuit
diuilioncm
ff
1
ti
1 m,&
formalen1
inter
pra:di
ara
eífcl
tial1:J,
qualis
eít
diílinc
io
inter
homincm)cr
equum,
frd ha!c vnitas
nequit
cffe
ímpropria,
&
fimllitu i1aria
v1
ir
s:
ergo
habent
vnirat m
form
Je
ri g
1
rofam,
&
pro–
priam.
l\1aior ctl nota,
Pdru
eni m ,
&
Paulus
non
habent
i~r
·
r
e
iUam
difiin
ion
m,
q
uan1
homo,&equus,ac
pro ·nJcgaud
nr
\n1rate..,,
cxcludente
talem
difii {bon
m . Mrnor
proba–
tur:
Diuifio
cífcntialls,
for
l
a
1
,
ngoro
in·
tcrc{fentias
ncq uit
tolli
I1Íll
pa
VlllCJC
ll
Cl
en–
tialcm,formalef:Jl,
&
r1gorc am;
ed r acura,q
ua;
eíl:
in
Perro ,
&
Pau4o
to
1·.. ,
...
(.~
ruit
e ·
uiC
o·
nem
effentialem,
f ..
1 1
l
"n., , "
n~oro
.im: ero
eam
toUic per
clfcncial
~m
·brn
il ,.,
,
&
rjgoro–
fam ,.
nicatem, non ve o pl:r
il
1pro
priam,
&
fi ..
militudinariam • 1aio
e fe pa
ce, n
n
enim...
opponicur Diu ·
íio
pro
1
ri~
,
..
riborofa vnir
t"
·mproprice,
&
1ccun
u
l
'- · ·
f,
íc
vnitati
ngo·
olre
etiam,
&
J
ropri
;
~ ¡
·et
t
idc~s,
co -
{i
quentia
legrn n
~:fr
e
ob:..
po
·tt
le rcpli·
a prrecedcncis ·
r nm
1
i.
§.
53.
Re
o .1d
o:
derc diffimilitLJ
' ~nem
u
u~
·n
ion
e,
,.
con·
torn1itatc..,.-n CUl
:d
mtic
r
>
Ull
tal
l
11 [
n...
a, quz
fi
jJj
t;
t ·
' m
ca,
qu~
d1
lmdi
fupponanr
difii ..
Ciionc
1
nrer
fc
;ercnin
1
pr ·
indatur
diílmc
i
ab
on
i
i
mixt'o
( \e
fi<.:
lo–
quar)
fimilicudinis,'
d1
'milirnami s; r
m
di–
ltinguiiur
Pcrrus,
a
ul
rcalir
l;
quam
a
l
o–
ne
:
quia
p
rrus
(311
.o
a
p
lu a
arte
rci,
guam non
e
I
o,
t
13ner
t
en
1m,l
i
ulo;
diffimilis qu Jconi: \
un
~
1
rripit inreJle·
cru ,
tfi11d.
1
omic
o
e
onc
!'
ufor-
rnli
COL ·
~ ;
epi. ((;n r
e,
hol
i1.
l
\'
0>
Le•
e
...
n
f,,.
&
leonen1
diffim1les
diuer
is
conce
t"
ombu
d1fi
rminct: quapropter homo,
leo
car
r
~di·
cu
tur
illa
repFreíentabiliratc
per
t:
und
m
~
n•
ccptum
orni lcm ,quia ipf
met or
l
d1
r·
n11tas, feu
diffimilitudo
eíl:
real
fundam
nrurn
eiufmodi
carenti .Fareinur
ergo
Pctru11, ,.
le -
nema parte r
i
habcre
hanc
d
·uiíion
n
orma–
lcn1,
fatemur Petrum,
&
Paulum
ciu
modi di·
uiíionis
carentiam
habere:
Alt
hanc ipfam
cífc
rcalcm
idemtiratcn1 ncgamus
omninó;
cu •
ad
íundamentakn1 reprrelen tabilirarem collcndam
fuffic·ar
oppofüa rcprrefenrabilicas, eo
quód
al•,
rerutra
iouoluac carentiam
alcerutrius. Hinc
appar
;t,
Diuiíioncm illam plenifüme
rolh
per
onformi atem ,
nec
ex
carcntia eiufmodi
diui
fionis prorinus
infer
ndam effi
idencitatcn1 ,
vt
cum Caietano fupra adnorabamus,§.41.Act for-.
mam argumcnti data maiore, ncgo minorem...,
&
ad
eius
probationem
conceffa cti m maio-.
re; nego irerum minorem, ad cuius
probalio~
nem
ncgo
maiorem,
vr
manifefte falfam. Nam
criam carentia
coformitatis
vt
talis,elfet
Diuiíio
rigorofa,
&
cífentialis,
&
ramcn
tolkrecur,
per
oppofiram
conformiratem. Ergo
tora oppofino
rigorofa
incer iam
explicaras
repr~fe
tabilnares
vcrfarnr canquam inrer fundamenFa realia diui..
iionis, vcl
indiuifionis
formalis,
q
ure
aéluantur
in
inrell
ctn ...
§.
54·
Obiicies
tertio:
Negari
non poteíl:,
i
parce r ..
¡
crü
eíl~
magis
úmílcm
Paulo, q
uacn
BuccphJlo:
ergo
hci:cipfa íimilitudo
á.
Thomi~
fti
a
li!fa
conuincic ,
a
parte
rei Petrun1
ctlo
magis
vnum
cum
Paulo, qu ro
cum
Bucepha
lo. )robacur
confequenria:
quia cum
fimilitu-
o
fundetur
in vnitate,
vr
docec
Ariftot.
S•
le·
raph.
text .i,o. quo res maiorem habucrint
hmi–
lirudrnem,
co
maiore
gaudebunt
vnicacc •
Sed
h~c
maior
vnitas
non
ell
numeraii
formalner
tumpca,
quia
a
parre reí
Perrus,
&
P
ulus non
fünt Gm11L:s in
fingul
rtrJce,
tcd
pocius
d1fün1i–
les:crgo
a
parre re1
habent
vniracem
realem
po~
fitJUam,
&
non
modo
fimilitudinem.
§.
5 •
Dices : Hinc non prob
ri ,
v
nau1 rer–
ti
m,
indiui11bilct
t
vnitarem
eífe
in extremis
fimilibus ,
nec id voluiffe ..
rifio
elem:
e cuius
doc
rina
potius euincirur
ínter Petrum,
&:
Pau
lum,
(qnt
funt extrema fimilia) dad duas
y
ni
ta•
r s
formales, in
q
uibus
fünd
tur r 1 cio idemti•
tatis,feu
imilitudinis:
q
uando
q
uidem
eiufdem
ad
te
ipfum impoffibi lis
eír
r 1
tío
realis.Vnde..,,
cum
dla! \'
nic res
formales
uam fint rcalirer
ditli
lla:: in Peno,
&
Paulo,
ex
maiore
iilorurn...
· fimilirndinc
minim · colligirur,
crrum,& Pau.
lum non
rrc
tám diílin ::tos
a
parre
rci
J
qua~
íunt d1ílincn
P
crns,
&
.Buccph lus,
§.
56.
conu
:
)ui
nifi Je rus,
&
Pau-
lus
h
b
rcnr
real m \'nit
e
m fp
cificaminter
fe,
on
pll
s
con
nir
e
P
rus
cucn
Paulo,qu m
cun fie lis;
1
n
n h b n[
ill
:
ergo in
nullo
coueniun :
rªo
di
run .. pet
i
lu omne, q
uo
fiabcnt;
Íl
ft
, ,,.
P trus in lío non
diffcn
1
r
ni
1
p
r
i
lud,
uo
1
b
r, teu quod
fr
in
ip{i
:
rgo
pl n· mo o diff runt P tru
,&
a Jus,
quo
rr
,
H
1
•
Ht'.Ec
ratio (
inq
uir C
r -
l 1
11
ca o
.l
b..
arr.6.nu1n.s9 .
orris
o
l
h