4000003575

tPISTOLAS

ciru deum decipitur,qaemadmodum

uulgus (ea

imagi

natíoneé¡; fallaur,& pleriq; doQi perturbarionibus repellun

tur.lntel!igenria enim pro natura lua iudicans.,compellit nos

deum ipfum, uel intelleéhim quédam,uel intelligib1le quid–

dam~euerare:lmméíum

uero bonum, neq; inretleétus eft,

qui uelut egenus ad intdligibilc

uerrit, tanquam bonum

quQ illull:rante proficiar:neq; intelligibile elldicendií, quod

quidem communem quandam cum intelleétu naturam ha–

bet , per quam etíam proporuonem haber cum intelligentia

congruam. At aulla

d1:

iirunenfo bono ad finita bona naturz

communio,nulla proeortio . Hin

in Parmenide probat nos

neq; nomen,neq; dehoitionem, neque fcientiam habere de

deo,utpote qui lit fuper

intelti~entia:

limites.ldé ante ipfum

Mercuríus aílerit. ldem poll ipium Dionyfius Areopagita,

probans deum non

elfe

dicendum ens atq; intellígib1le, fed

fuper urrunq;.

~amobrem

cum deus intelleélum atq; iatel

ligibile infinito íuperet interuallo, aemo ulla iatelhgenria:

aétione diuinam íubfiaotiam potell confequi, potell tamen

quandoque a!fequipafsione. Paísione inquam benigna,per

ipfam beneficaru mfiniti boni aélioné nobis illatam. lllaram

..inquam 10 unitatem ipfam noll:ra: mentis caput, quando ui–

deficet meas in unitatem fuam,qua: expre!fa ell diuin:i:fim–

-plicitatis imago,totá undiq;

collegerit. Verum quod meo

ti unit;item han

induta: íub diuino Sole íubrutilat,tunc fer–

.me abit,cum unitatem exuta rurfus induit mnltitudinem. Ex

his utiq; patet ex Platonis nofui ientétía,drnina a nobis non

ioueniri,íed potius defuper

rencl~ri,neque

mente compra:–

hendi po!fe (ubllaatiam proprietatemq; diuioorpm, nedum

uerbis & literis explicari.ldeoé¡; de his ea mente dilferi!du¡u

de(cribendumé¡;,ut per uerba & literas exhortari

pra:para–

re aaimos ad diuina íperemus, potius qu:lm demóllrare. Sic

&Plato de íubllantia: proprietatisé¡; diuina: definitíone ícri-

~!~~~~i1~·;s~~~f~~ah~~~:~~u~~~~~i~n~~~~rd:efJ~?i:'i,e;~i;7;K:~

tum quandoque perdncant,

cuí

tandem ex alto panditur do–

m us omnipotcntis Olympi.Vbi pollqu:lm fe & ab iaferiori–

bus receperitad teipfam,&a fe1pfa ad fuperiora conuerterit,

futim uno quodam llam fimplici ipfam unitatem,llabilitaté,

fimplicitatem, nt ita loc¡uar, attingir. Sed qua:attigerit, non

licer apud Paulnm hommi loqui,& apudPlatonem multo mi

nus licet fcribere,ne demr fanélum caaibus. Cum uero neq;

uerbis neque literis in drninorum explicatione confidar, m–

tius tamen committeada uerbis cenfec quam lireris. lirer:i:

aaoq; cuiuis communia faciunt. Atqui & quam elcélifs1m1s

dicen¡la pumittit. Omnino uero iudicat diuinorum dignita

tem exigere,ut ex mente in mentem uerbis potius quam fcri

hendo in exteriores materias traducantur.Hac

rationelud~i

aiuat myllicú fua: legis feníum ab ipío deo pcr Moyíen non

tam literi.s tradirnm, quam aaimis commendatum. Sedhoc

illi uiderint.Pythaoonc1certc idobíeruabant,& Plato forua–

uir. Nam &hicpofüceturnonnullaper Arcbedemum poúus

quam per literas fe miííurum.Ail'em autem <¡ua:ab ipfo fcri–

ounrnr,efIC Socraris,cuius proprium in puritícando erat offi

cium . Sed cur addirum ell Socratem etiam & in iuueotute

fuiííc pulchrum,1d efl

diu_lllit~s

illufuatu":'? Vt

in~elligamus

Socrarem ram educatioms prima: perfeélionc quam narur:i:

felicitare

deo per familiarem da:moncm

moxaccep~ífc qu~

ca:tcri

uix

tandcm multís laboribusalfequunrur.Rurtus my–

fieria eadem r._erdiuinam reuelationem accepta in l'fatonem

transfufa fu1Ue, & ¡>erl'latonis exhortaciones

homincs fi-

fü\~~c;

:!f

~~!!'Ío1:nti~~:;~~1!~~~~~rt°r~o~~J~~t~c~:'!~6

firmans. His qui ad íummum bonum perucnire cup1unr non

foentia

exerciratíone in&enij opus ell, íed firm1tate, quie–

te, tranqu1llitate.

~a:

quidem d1uina lides ell, qua: nos ad

fummum bonum d1u10aé¡; omaia ineffabili ratione trahic ac–

que coniungir.Profeélo non per ícicnúam, aut aélionem ul-

~~d!b~~Js~fed0~w::r~c';;;;;;:,':;;d'a~~~.;cª~~:'!i!~f~~1~;~:;~

pr:z:clufis (enfibus in tila in_cognita &

oc~ulr4

e'?l.ium 11ni1ai!'

qmefc

ere. Hoccnim fide1 gcous omm f!onrma annqu1us

efi.Ha:

cProculum

Plouno accep¡Jfe cQallar. S( q11is

am~m

ha:c dJ

Jigenrer confiderauerit,non ¡:xigat

al'f~tOn!!

ÍD

diafo–

gi.s

ÍULS

coníuernm illum apud

hum~nos

d1fputatores ordíné

Cloétrinalem,ied eo dunraxat

~lo

contentus erit,qui rcélio–

ri rranme perducatad dcum. Eiuímodi uero llylus fiue ordo

io purgando & conucrtcndo confillit.Oportet emm mentís

oculum &

pur~are

caliginofis matena: fordtbus, & purga–

rum in 1pfam a1uioi Sohs luccm rite dingere. Vlccrius uero

perquirere,autcootendcre non oportet. lmmenú en1m lux

ubiq; pr.i:fens fua prorfus natura, creatoad ipfiun mentís o–

culo, curo pnmum

eam purus nte refpexerit, fe lllÍUndir.

fiad tüfcip1endum deum llltelleélus afs1due aébone uta–

rurpropria,quz & acciJeas qu1ddam

ell

& multípler,& mo–

do quodam füo mobtlts 'profeélo per 1púm

de1 íubllanti.a

PLATO NIS.

1so

fimplicifsima,&ab omni morionis imaoioe remotilsima,quo

dammodo difiungemr.S:u ergo fuenrpofi cóuementem in–

quilitionem puntícaffe

mentc~m,

:uque d1rex1ile. Rel1qoum

Mercurios facro menus lilenrio rnbuir.Oeum n1m

menre

íuo quoda

fil

mio pocius qu;\m

m10ne tüo ceafet pronun–

o~d.

<?mnc:s itaq; Plaronis d1alogi in hoe 1pt0 uerfanmr,

ah¡ qmdc:"?

1ll

purgando folum, :lh{ u

Col

um i

n conuer–

tendo,al1¡

utroq; conli

.llunr.l\lyl ena uer

h.cc

in epillo–

la ad Syracufanos tterum

confirm:rnmr.Atq

;

b:ccc

onfirmara

mirum

111

modum pra:ce

pta euangelica com

probanr.

ARGV IENTVM

IN TER–

tiam epillolam.

AccPlatonis epillola ícribimr

ttd Dionylium

iuniorem

poll fecundum Platoms ab eo

diíccffitm.Er

primo qm–

dem ad Dionyfi¡ qu:cf

ira retponde

deinde calum

mam

111

Dionylio conRatam

ditfoluit.la

reíponfionc ioirur ad quz:

füonem docet nó elfc

in Deo uol

uptatem. Ulanfíc1licer quoe

dolorem habct oppolitum,& in motu quodam, uel m<ligen–

tia: expletione uerfatur. Eífe autem in Deo totum id bonum

cuius cau

bona nidemr uoluptas,non negat. Addit uolupta

tem,ícihcet mobilem,

effo

cauíam detrimenti, íctlicer in pe–

cunijs & honore.lrem doloris incorpore. Rurfus aufc:rre a–

cumen, memoriam, iudicium, grau1tatem. l'ollha:c comra

Dionylij infimulationem probat fe iltl1fs1mis de caufis in Si

ciliam profeélum,de reílituendis urbibus olim dirutis,ac de

:cquaguberoandi forma coníúium manifefie dedi!fe.

ARGVMENTVM

IN Q_VAR-

tam eptllolam.

Oll D)payfium expulíum Tyrannidc, fcribit ad Dionem

in patri)lm iam reuerfum,:¡¡lmonens eum atq; etiam

He–

lidem & 'J"heodutem ca:rcrosque am1cos,pcncs quos re-

rum potefias er;u,ur procul

tyrannide uiperet,formamé¡ue

gubernandi teneret ex optimatu

m gubernatione pl

urimum

acque ex populari quo¡lammodo

temperar:im.Sunt

hic

pra:–

cepra qua:dam memoria: comm

endanda. Primum

qui¡l~m

ad príncipes propne pertrnerc:,cunélis excellere

ueruat~,iu

llitia,magnihcentia,temperantia. Omnino autem prudcnria

tanrum ca:reros Íllpcrarc,quantum uiri pueros prudencia

Íll-

craat.Secundum uero,oportere tales pr:cfiarc íeipfos,c¡ua–

es uideri uolunt. Tertium , circumfpicere oculos ommum

cífe

conuerfos,ut meminerinr,neq; uitia fttalatere poí–

íe,neque medio

cri duntaxat uirtute fe expcélacipnimax1ma:

fatisfalturos.QJ!

arrum,probarifsimos 1m1tari legumlatorcs,

& diícordiam inc

er collcgas quaíi pefiem uirare.

~nmm,

fu~~~~~~~~~

c~lfur~'.:'m .H~~~l~~~;ful:ttu~a~~:a~~~~~~~

parari poJfeatquc

ícru~ri.

ARGVMENTVM

IN Q.YIN-

tamepillolam.

Tfiquintam hanc confiietudo

qu~dam

Platoni infcribit

epillolam, uidctur tamen pouus e!fe Dionis Platonem

in ícipfo torum pro uinbus effiogentis. lnllrutr autem Pcr–

diccam princil'_cm conílirurum in mon.ªrchiª, ui mcmmerit

iuucnem elfe,idcoé¡; confilio ac minifierio íeniorum rndi

gerc,non quidem omnipm,íedprobatífsimorum, 11on qua–

u1s in

rc,íea

in gubero.andi fonJla,c¡ui intelligát, quid pouí–

fimum gubcrnauonis cuiufq;

fir

proprium, llue gui>ernct u–

nos, íiue p;¡uci, fiue multi. Vo•em uero gubernatip.njs cffe

uujt íp1rnui:n niJamé¡ue cius,id efi Jegcm, qua:

offici.~ ~

erga

de¡¡!" & crga !>omines

congrua

ialtm1cre debet &

.exc:~u1.

Alioqui falua cífe non

poís1c.At

quon1am lignificat íc

Eu–

phnnlm dtfciplina Plar

onis imbu

cos, 1enere qua: ad ciuilem

pertinenr ditdphna1J1,1ccirco ne Perdtccashacde re ditfide–

ret:propterea qudd Plato ipíe nunquam populo füo in c1U1li

diíetplina

profuer

jr, fubrnng1t Platonc:m cognouiffe popu–

lum tüum

mor.bp

jnfanab1h faborarc,1deoq; n1edicorum pru

<lenrum 1

1J!Jrepol

u11're,& frullra,&

cum

ÍU1 dí(criminc

bcfü~

iníánab1lem curandam fuíc1pcre.

ARGVMENTVM

IN SE..,

xtam epillolarn.

Lato

diuinus,Hermiam~Hcraícúm,

Corifcum, nnitimoa

rnrcr fe príncipes, aq 11eqúimam concordJam cohorta–

rur!

ba~

Cola láluos

focc;

11apcrnans,perq; h:tncafpiraotc deo,

qu1 UlllOnc gaudct, bona omq1a COnÍCcutur01, pra::1crea

d.emq;

peruentu~os,ut reb~s

rite compolitis dJu1aam úp1é–

oam propenfion lludio quarp humanam,ut

par

ell,profcqui

µal

¡ult,

Coocordiam uero llabt.lem firman 1ntcr 1.llos poiíc

tradtt