Previous Page  146 / 416 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 146 / 416 Next Page
Page Background

Discur·so

II.

Rodemos .

muy

bieµ discurrir

hay

en :el

mun–

do un

Ser mas perfeéto

que todo esto:

¿y·

quién

ser,á

este

Ser, sino .

aquel de quien todo esto

proviene

?

Este es un Dios ;

y

pues

que

nada

yemos de-

quien

provenga sino-del

mundo , es·

el mundo un

Dios

perfectísim6,

inteligente ,

y

sabio-(

1 ).

R·e-

r,

1.

(

i)

Atque etiam si

a

prí1nis incboatisque naturís ad ulti-

mas perfeétasque volumus procedere

, ad eorum naturam

pervenfamus necesse est. Primo enim animadvertimns ,

a

na- .

tura sustineri ea , qu.e _gignuntur

e

terra, quibus natµra nihil

t -rfüuit

amplius , quam ut ea alendo atque augendo tueretur.

:J3esdis autem sensum ,

&

motum

dedit,

&

cum <fUOdam

,ap–

petitu accessum ad res salutares ,

a

pestiferis recessum :. hoc

homini amplius , quod addidit ratíonem , qua

regerentur

animi

appetitus,

qui

tmn remitterentur, tum conÜnerentur-•.

Quartus autem est gradus ,

&

altissimus eorum , qui natura

boni sapientesque gignuntur : quibus

a

principio ·innascitur

ratio

reéta

·constansque ,

qure

supra hominem putanda est~

deoque tribuenda . , id est , mundo: in quo necesse est perfec–

tam illam atque absolutam inesse rationem. Neque enim · dici

-potest , in ulla rerurn institutione non esse aliquid extremum

,atque perfeétum. Ut enim in vite ,

Ht

in pe·cude (nisi qure–

.vis obstitit) videmus naturam suo quodam itinere ad ultimum

pervenire.: atque

ut

piétura,

&

fabrica , creter.e-que artes

-ha–

b.ent quend~m abs-eluti o·peris effeél:um : sic in omni natura

ac

~ulto etiam má'gi$ , necesse est absolvi aliquid ac perfici.

Etenim creteris na-w-ris .multa externa, quominus perficiantur,

pússu_nt obsistere : univérsam autem naturam

mulla

r·es potest

impedire : propterea quod omnes naturas ipsa cohibet ,

&

con–

dnet.

Quo circa necesse

est

esse quartum illum,

&

altissimutn .

graqum , quo nulla vis .possit accedere.

Cicero de Natur. Dear.

lib.

2.

n.

12.