DeS.
Matth~o
Apoftolo &E'fangeliftal!>ifcurfusV.
1
Ad
h~
confidcrandum quod tresMagos Orientales
protligioía quadam llella mediante ad fe invitarit, quia
hi allrologia deltllabantur, alios quoque inefcavit, uc di·
ximus, hi(ce vtrbis:
F11ci11m vo1fieriprfcatore1hominum.
S.Paulum, qui legcm Mofaicam ardenti zelo profeque–
batur, fibi attrai<it, il!uminando eum, efficiend0<¡ue ut
vericacem agnofceret J::vangelicam , Mofaicam veró
veraciccr
ceffaffec~Neret;
ideoque facile ei fuit, ut con–
vilto intelleélu, eius quoque voluntatem pariter fibi ac–
quireret, eumque faceret dicere:
lJomlne quidmev/1ja–
ure?
maximé pollquam audivit:
Va1 tleélioni1 ef/ mibJ
i/le,
u_r
portetnomen meum cotamgentibu1
,
(:J
Regibu1
,
t:J
fi/111 Ifrael;
at vero quodnam vel quale motivum
li
hunc Pubhcanum ad Chril!i fequelam invitare pocerat ?
'• 11 •· 14 •
'
9 •
Etcnim in Pfalmodicitur:
Confitebitur tibi;
verum ec–
ce tibi !ubitoDlotivu.m expreffum:
CUn1 benefeceri1tl
.
Num
forte
focrume¡uslicut focrum Petri priílinz fani–
tati m iraculose rellituit? Num fonc Chrillus ci idem
quod Zacbzodixerat:
Hodic buic domui falu1
a
Deofa·
lla efl?
at vero fi id , quod Chrillus in hoc Publicano
operatus fuit, attente conlideremus, poti1'1s dicendum
efi ipfum ufum fuiffe medio omnino contrario illi, pcr
quod ad fili fequelam invitati, atque ad de(erendasom–
nes divitias haél:enus cum tot fudoribus
&:
curiscompa–
ratas moveri pocuiffct. Unde licet David dicat:
Confite·
bor tibi, cum benefeceri1
el; id tamen S. Matthzo non
evenit, él'
tamen re/1811 omnibu1, &c.
10
.,s.
111
9
Inter mlr11cu{11.
Abulenlis movet hoc dubium, cur
fcilicet
a
facris Evangeliílis fpecialior fiat mentiodevo–
catione, quaad Apoílolacum
vocati
fuere S. Petrus ,
S. Andreas} S. Jacobus, S. Joannes
,&
S.Mattha:us,
quamde vocntione aliorum? illudque refolvic dicendo:
Ev11ngefl/lte 11/a
f
olum exprefferunt
,
q11.e ad 11/iquam
111flrutllo11em noflram proficiunt;
(:J
quia in iflorum voca–
tloneful! aliqulti[pee/ale
él
admiraculum pertmeni
,
vo–
tatlo iflorum folum defcripta e/I.
Ven'lm ,
inquies ,
quznam funt illa miracula in vocatione aliorum? De
duobus fratribus Petro
&
.Andrea invenimus fcripcum:
Rt/181! retlbu1
(:J
navl;
de fanltis
J
acobo
&
J
oanne pa–
r icer fcribitur:
Reli8a n11vi
él'
parre fecrtti funt eum
.
Verum enimvero quznam ell proportio inter ea, qua:
dilli quatuor fratres deferuerunt, fi comparencur cum
illo quodreliquit S.Matthzus? Idipfum optime explicat
dillus Abulcnfis, dum de hoc Ayollo!o noflro itafcri–
ber~
pcrgit :
In Matthteo autem jult maju1 miraculum
,
qulacumfederet inarddrlbus at111rltlte, Chriffo vocante
omni11 deferult qu.e habebat, qute habere poterttt
&
quod
maju1 e/I, qute halnrecupiebat: hd!c autem mox ut "'ra–
tu1 quod[ubito defereret, miraculum erat,t':! lnter "'iracu-
E«t.11.s.
la poneniium.
Axioma ell Veritatis
ztern~:
Qui aurum
áiflglt, 11on juftificabitur.
~id
igitur aliud de hoc Apo–
flolo , quem Spiritus fanll:us vocat
Seáentem In telonio;
.._ quod idem ell , ac fi illum
Lucrl1 pertlnaciter lnhd:ren–
tem
errediccret, aliud concludendum erat, quamquod
nequaquamjullificandus foret.
1
o l)avid Propheta Regius vice quadam Deum ,
quod zternz gloria: polfelTionem pofl hanc vicam con-
f'1h•· , 4 ,
s. Jequendam attinet, interrogabat :
Dominequi1
habita~
bit in tabernacufo tuo?
libique ipli perfpicuis verbis re·
fpondet, hac gratia dignum fucurum effe:
.Quipecuniam
juam non dedit ad ufuram;
igitur
¡,contrario fenju
di–
cendum vidernr, ufurarios indignos futuroseffc divino
confortio; ac proinde meritó
inter'e:icimla Chriftimira–
culaconnumeranda ell hujus ufurarii tanta mucatio, ut
ipliufmet Filii Dei fall:us
lit
familiaris atque domelli–
cµs,
ve! quod de fall:o
rrquiefcat in tabernaculo eju1
,
furritque juft1ficatu1.
11
Enimvero is, qui pcccato carnis immerfus ell ,
hunc fcopulum facile fuperabit liveper adultiorcm zca–
tem, live per infirmitatum acerbitates, li
ve
per
nora~i
Je fortuna: diípcndium, fi ve denique per mortem &
Ja–
fluram objeéti illius, quod perditc amabat: vel etiam
facile viétor de carne fua evadet per adhibitos vicz r igo–
res & auller ita
tes
corporales; at vero quam el! d 1fficile
in avaro tam in abundancia diviriarum, quam inter ad–
Terlitates
&
affiiltiones, infatiabilem hunc appetitum
moderari, cujus
aurlfacrafamu,
ut Poeta canit,qulti
nonmortalia cogis pe8or11?
quot noétes tranfiguntur in–
fomnes? quot fervantur & fiuut non przceptz vigilia:?
quor.non fubnafcuntur oavigacionum pericula, labores
&
a:rumnz? cum quanto gullu avarus !ibi accumulat
pericula exaltionum, incendiorum , depra:dationum ,
M
1nfi Prompr.
&c.Litigatur cumamicis, parcntibus,
&
aliis omnibus
fincdifcrimine. Proptcraurum homincs ad ipfa ioferni..
confinia ufque vivi dcfccnduot; propter aurum
vendí-~
tur corpus, anima, honor,&
o~nia.
Auru;fficll.ryran–
ous, qui nonnunquam etian:i am1corum Dei
fidehf!im~rum corda devincit. Arque 1deonunqu1d verum fu1t m1-
raculum , quod Publicanos ille ad unam Chriíli voccm
omniahaétcnus laboriose
&
folicitecongregata forcunz
bona deferat ,
rtlié/11 omnibu1?
,
.
u
Verum enimvero in hac converfione valde et1am
confiderabile efl tempus, quo falla ell. ln
J
eremia Deus
ita loquirur:
LocutUJ fumad te in abundantla tua,
(:J
Jcrcm.11. 11
dlxiftl, non audiam: Impl.e
faciue~rumlgndmi~t~:
(:;/
qu&rent nomen tuum Domrne.
David
quo~ue
a1,t.
l~-
PfaJm.91.11.
cr11Jlatu1, impinguatu1, áilatatu1
.
Ec quid 111de
f~qlll-
cur?
Dertlu¡uit Deum faélortm fuum, .& '!ecrJfit
a
Deo
Dcnc.1•· l ·
f11lut11rl fuo.
Ali
os
Apollolos co tempore mv1tav1c,quan-
do p•Ícatio irrito & infrufüwfo labore ficbat ·.
~od
ve-
ro S. Matthzum attinet, in hoc converfioms
ei~scon-
lillit miraculum, quod eo tempe re, quocunétz eius
n~gotiationes
profperrim~
&
ad vocum fiuebant,quando m
opulenrcrum lucrorum fuorum menfa quieté
fedeba~
,
&
quicfcebat folicite,
feáentem In telonio;
quod ,
in-
quam, cune non folum Chrilli invitationi.bus aures pr?m-
pcas,
&
ad obediendum pro.nas
przbue~1t;
vcr.umet1am
rr/1811 omnibu1,
plus fecenc, quam e1
a
Chrillofuerat
przceptum: Dominus enim noller folumei dixerat :
Sequere me;
non vero jufferat, ut opulentiílimam fub–
llantiam
&
faculrates íuas penitus de!ereret,
(:J
tamm
re/1!111 omnlbu1 fecutu1 efl eum.
1
3
Inur miracufa.
Chriílus Salvator nofler cum Sa–
maritana ex propolitp
&
de induílria prolixum fermo•
nem mifcuit, fecrcc ilTi ma, qua: in intentione
&
corde
fuo habebat recondira,ei
deteg~ndo,
omniaque cjus pee·
cata ei revelando, aquam illi promitit ex fontc aqllarum
viventium propinandam:
F ntig111u1 e>: ltinerl!fedeb11t
(te
1
fuprafontem.
Alicer
vero
cum hoc Publicano egit ; di-
••n·
4 •
cit enim textos hodierni Evangelii:
Cilm tr11nftru lnde,
vldlt
J
efu1 hominem fedentem In telonio , Mattbn:um no-
mi11e,
él
ait i/li : Srquere
me
;
(:J
furgen1 fecutu1 e/I
eum.
Unicusa Chrillo in ipfum obiter direllus intuitus,
abfqueeoquod Chrillu' velad momenrnm quiccécjus
caufa fublillendo moram traheret, ipíum ad Chrifii
fequdam immediace traxit; nulla prorfus interjeél:a fuit
dilatioauc m ora temporis inter
VJdit
Chriíli
&
Dixit
;
&
inter
(ur$en1,
(:J
fecutu1 efl eum .
Verum enim vero
converlio S.Maccha:i tanto magis
&
excellentius Sama–
ritana: convcrlionem ancecellit, quanto ex Evangelio
certius cll quod Samaritana ad hoc ut Chrillum in Sa-
maria canquam verum MelTiam przdicaret, lolam
refi-
quit ibibydrl11m,
vasfcilicer liélilc& tcrreum; qnid ve-
ro fanétus Marrha:us Chrillum przdicaturus reliqucrn,
magis perfpicue intclligetis, fi duo illa verba, qua: de
hoc Publicanodicuncur, in ílatera mcncisvellrz a:que
ponderaveritis,nimirum,
relr!liJ omnibu.!;
nam ut fuper
tot mundi regnaEvangelium annuntiatnrus expcditius
fe extenderet, omnia reliquic qua: poffedic.
14
Jnttr miracula.
Chry(ofogus ait:
Ubi abttnd11vit
áefiélum
·,
fuperabundavit t':! gratia
;
áeteriu1 fetiebat
in telonio, quam paral,ticu.I jacebat in /ello
;
quia ll/e
c11rnl1 p11tirb11tur p11ral1fim, ifle ment/1;
verum confi–
deretis velim admirabilcm mucationcm, qua: circa eum
falbell:
Mox ,
inquit ídem Chrifo!ogus,
.t1poflo/111u1
prti!ditus dignitate, 11on fofum ipfe accepit
,
(ed etlam
a{r/1111dulgen1/11m prtebuitpeccatorum.
Auciite obfecro
qualiter verba illa
:
S11rfhn1 relié/IJ omnlbu1 fecutu1 efl
eum.
Sanétus& Scrap icus Doélor Bonaventura in-
lnF.vana.
tepretatur:
In quo de/ignatur perfe8u1 (onfenfu1 liberi
arbitrti)
él
quoadrectffum amalo'
(:j
quoad perfdlum
in bono,
(:J
confummntionem i11 fl11tu perjeélo; idd1 di-
cltur quod omnia re/lquit
,
quOd furrexit
,
(:J
quod
Chriflum fetutuufl.
Metaphraf!es li militcr ita de ca
fcribit:
Non puunlte muftitudinem, nontur/>ameor11m
qui circumfiabant
,
non hanc gforinm qulcquam apuá
fe reputam
,
flatim {urgem, nu¡ut verb/1 prolixi1 op111
habult' neque
'°"lº
ftrmone; fed cum primum illam
vo–
cemaudivit, fequere me, f urgen1 fecutu1 e/I eum
V
e- ¡oan.F. '"'
runtamen ut Commentator quidam fuper Maccbzum
'º
Mw h.
fcribit:
Obfervandum
&
iffud, quodMatth&u1't•ort:l10·
nem fuam lnUr mirttcula defrrlb11
&
repwar; nec lm-
meriro: no11 enim minu1
imo maitu miraculum
di
ex
timbitiofo mcdefl11m
,
e~
ferocl toleranrem
,
ex
frbidi -.
Hh
nofo