De
S.
Matth~o
Apollolo
&
E
vangelifta
Difcurfus IX.
J?lª"furA Deo non
homi~J
perltura con,qulrat.
Deinccps
cnim cribuci illinsf9lic1cus eJ<aél:or fu1t, quod unaquz–
que anima fuo <!cbeccreatori.
.¡.
Dei prov1dcnriacommuniter fit, quodea:dem res,
quibus anceA mebamur ad ferviendum mundo, potlea
11
n.obis ad ei ferviendum adhibeancur; ilnde ex quo San–
ll:us Macchzus antea, dum adhuc menfa:nummulario–
rum affixus e!Tet, penna: frequentem ufum habebac, ad
' faciendas negotiationes, nt!cnon ad vell:igalium & tri·
butorum raciones
&
liquidum comput'um: ideo Deus
voluit, uc in Ecclefia: cathedra rclidens, eodem cala–
mo cciam Filii
fu¡
confcriberec fanll:um Evangelium .
Q.!!ando vero alios Apoílolos , qui pifcacores fiterant ,
vocavic, eis quoque dixit:
Faciam 'lJosfieri pifcatoru
P.ºM.~,1,1;.d•
'1ominum;
huic aucem Apoílolo, uc fanllus Petrus D a–
mianus opcime obfervat , dicere voluiífe videcur:
Q!filu–
cri1 temporalibus lnbia1, q11i ctrte ut auro v e/argento dite·
ris,impatienteranhela1, mequantociusfequere, moxque te
faciam lmmo11n/es fupeml rtgnt ci'lJitiaJ per mundilati·
tuáine'm dlfpenfare; tu fcilicet aurum qu.eriscum {«:culo
tranjirurum,
ét
ego tibi Evangelii zhefaurum dabo per
cun!laproculdubio f .ecula permanfurum.
Jdemmet San–
llus Doll:or in alioquodam fermone idem punll:um ce–
tigit, nimirum quOd Deus le uniufcujufque adapter in–
genio, hominumquc corda mucet, non vero profi:ffio–
nis talenta :
De telonio q11ippe cumulandd:p ernni.e
In
ca–
tbedram trttnJ[crtur E ccleji.e ,
él
quipriru exieendi 'lJe·
l/Jgali1 f ungebatur 'ojfi.:io
,
conftitutus eft fitiel di'lJitia–
'IUmque
c~lif/
ium miniftrare thefauros
.
s
Et furgtn1 fecutu1 efl eum.
lncerlinearis addit :
Non
levitate duélus, fed 'lJirtute operum,
(:J
divinapotemia
imtls operante{equitur tam corp•re quñmmente
.
Cui S.
Thomas con(encire viderur; hic enim exiílimar non
magnopere laborandum fui!Te, uc hi,c Publicanus fe in
Chrifü fequelam refolverec: quia Cl)m fanél:icacis& mi–
raculorum
a
Chriílo patracorum fama pcr omnes mundi
parces divulgara fuer ir, quilibet feexeo folum felicem
cxifiimavic, quod facilem ad eum adicum habere polfec;
ac proindé quando fe tanea cum benignitate ad eum vo–
cari audivit, canco fuit ineo confcllaodo prompcior, at·
que ex eodem capice S:Mactha:us
a
IC>.Chryloílomoap·
pellacur
mlracu/01um1a111famaperdomitu1,
Hugo quo·
In Luc·
Tom·•·
rrall.
11.
que Cardinalis eadem de cau!3 air:
Securus eff eum ut
fcrrum ttdamnntem.
Et Dionylius Canhulianus inquit:
Cbriflus namque, qui 'lJerbofonantefor11 'lJoc11v1t, intu 1
traxitgratlalnfpirante; voluntatem enim
Mnttb.eimox
lnrlinavlt, 1mmuta'lJit
éf
i11flammavit p er
infplratlonem
occultam, gratittmque infufam.
6 Salmcron facili quadam fimilitudine urirur adde–
clarandam difpoficionem, qua imbaca elfe dehet anima
ad hoc, ut tocalirer
fe
adeo cradat, poílquam ab i11o il·
luminaca en, nimirum qua m urile & falucare fic ani–
ma:, ut toca
fit
Dei. Nam
íi
frull:us vel pomum ali–
quod cognofceret, quod per hoc, quod abhomine man
ducetur, eífequoddam nobilius acquirat ab eo quoJ ha–
ber, libencer utique& cum defiderio fefe homini inci·
bum ingereret:
Ita bomo,
Ji
advertarfe vocari
ii
Deo,
ét
exutaimagine diabo/i induat imaginemfilii Dei,
(:J
11r
{11·
per bumanum r& rmionale efle addnt d1vinum, profrélo
non repugnaret, fed {e1pfum pr.epararet,
&
in 'lJOramis
rnanu1 penitus fe daret.
L'b l
.
7
Sanl~us
hic Apoílolus S. Birgitta: fuas ad eum ora–
a~.~,:rcvti·
eiones effondenti fcquentia revelavic:
Voluntas mea ta·
/isfuit eo tcmpore
(
id e(}, priufquam a Chri!lo vocare·
cur)
q110dnemintm defraudare 'lJ0!11i. feá defiderabam
i11vrnire 'lJlam, qua frpararem me ab officio ifio, (:/roto
corde adherere Deofoli ; prd:il1ca11te ig1tur amatore meo
J
efu Chrif/o
,
tune infla1nmaba111r, jicut ig11i1
,
wr·
bum 'lJOCationis {ttte in corde meo, /ic tlulciter
f
apuerunt
verba fuA mlhl, quodá1ut1iu de honoribu1 non .ampliut
cogitabam, quirm de palei1
;
imo mibi magisflere pla·
cult r&gaudere, quod Deus meut ta11tillum,
f'.:f
tantum
peccatorem vocArt 'lJoluit adgratiam;
quod quidem fi ve–
rumeíl, íatis perfpicue verum quoque elfe
v
idcrur, quod
facientiquod
Infe eft, Deu1 non denegatgratiam.
Sune et·
enim nonnulli homines, quiquiadivino func luminc de–
fütuti, peccacis tocalicer immerfi, vicam fuam cranfi·
gunt; incerea camen confcientiz remorfun:i in.rus fen–
tiunt magnamque habent de pacratis mahs d1fplicen·
tiam
~
hi igitur ad
p_rin~am.
divini luminis corufcacio–
nem, ad primascceh mv1Cat1ones
1
quanrnm profic1ant,
vix pro dignicate d ici potell.
Ma11ft
Prompt.
8
Surgmsfecutuuft eum.
Ubi notandum quod lem–
per manferir poll Chrillum ; non enim.eum przoccu:
pavit
accel~rando,
fed fecucus ell . Uode
~almeron
aic:
Chrijlu1 autem non eft pr.ecur1"e1rduI., ut
f
acltquiincon-
Tont·4 "•7
fu/to Dominoj/4tum afiumit ;, me
in
fequela
.equ~ndus
,
ut facit qui non putat grattam Dei e/Je necef!ariam,
(:f
ut volebant Lucifer,
(:f
.4dam appetmtes 1itvlni!atem.
9
Secutu sefi eum.
Qgot Cune qui
S.
Maccba:um ejuf-
que veíligia infecuci ad veram fe, e1us imiratione, re·
ceperunc
p~nicenciam?
Ca:farius monachus Ciílercien-
íís
in quadam Homilia de hocfello opcimé notar, quód
eorum, qui male vixerunt, bonum exemplum poten-
tius
&
efficacius fit maxime fa:cularibus, ad concilian-
das Ghrilloanimas, quam exemplum eorum, qui timo·
race
&.
pie lemper vix<runt
:
Ufque hod1e piures trahun·
tur a..t Chriftumper exemplum odoriferumMatthtel, qui
¡,
teloniovocatur aliena rapuerat, qultm exemplo Petrl
,
qui de marl vocatu1 tn arte fua fine fraude vixerat
;
hlnc eft quodEvangelium Matth<t:i reliquorum E7>a11ge·
liflarum fcripti1 in Ecclejia
,
frequentiiu
(:J
ardmt1itJ
/egitur, ut dum quittfuerit, 'lJel faélum
/it,
peceatores
recordantur, odoris ejusfragrantia fpe concepta ad tefl!r-·
num Regir accubitum per conwrfioni1 meritum ejficaciiu
•trabantur.
H ugo Cardinalis fcribic:
Mallh<t:I 'lJOCatio
efl peccator11m convrrfto; quia jic111 Mmth.eus pop con-
'lJt rfionem non efr
r~wrfus
ad pri{tinum ojficlum
,
fe
peccator converfus non debet re11ertl ad peccatum dimlf
fum;
neqac valetfi d1cas,
P~crum
ad,
f~am den~Ópi~
fcacionem rcverfum elfc: quia uc bene d1ll:us Eminen--
ciffimas Cardinalis dillinguic , profeffio artis illius
cciam fine Dei offenfa exerccri poterat:
Std officium
Matth.eiaut vix
,
aut nunq11am fine peccat<> poter11t
·
exercerl.
10
~1idam
ex iis Expo!itoribus, quiin Matthzum
102
n.
Fcrus
commencamur, nonnulla vera: cujufdan\ juílificatiQnis
in
Mwh.
figna in hoc Apollolo notavic, dum circa illa verba:
Et
furgeni fecutu1 eft eum,
ita fcrfoic:
Ha:c e11im{unt 1n-
á111a 'lJeYd juft/ficationis
>
{ttrgere
a
peccatj¡.
!loman.
9.
Si mort111 (t1mu1 pucato, qu•modo adhuc vivemuJ in
tilo?
Sccundum fignameíl:
Sequi Chriftum; non enim
fujficit mala non agere, ni/i
&
bonis fr11dea1 operib111 in·
(udare; 'lJOCavit 1101 Deu1 Jn fanélificationem.
Alius quo,-
q11e incerpresqui<lam idipfum cecigit , dum de illo fcri-·
bit, quód ca mecfi ex Publicano Apoílolus fall:us foerit,
in hoc tamen ipfe minime acqu1everic :
Noneft abufus
fua 'lJOCatlone, {edfanélimonia 'lJifa:,
f'.:f
affitluiJ E'lJange-
lica: pbilofopb1te ftudi11 illuftrioremreddidit.
Tertium
íi·
gnum eíl,
(j
quisobbene!icium recepcum gracum fe ex-
hibeat ; quod ut Maccha:us facerec , laucum Chrillo
przparav jrconvivium.
~arcum
ell,
{j
quisaliena:
ra-.
Juris habeac zelum, aliafque Deoanimas lucrari
la
cagar:
Onde S. Thomas ait:
Signum ejl quOd a/Jq11i1 firmiter
con'lJerfu1 eft ad Dominum, quantlo alios trabit quo1 ma–
giJ dil1git
H oc porro S. Mattha:usconacus eíl facere ;
nam quia omnes Publicanos convertere voluir , ideo
il–
los
cum Chriíloconverfari faciebat.
1
r
Enimvero hujufmodi vocacionem fibi quilibet
Lºb
peccacor de
ere
lo pocell promirterc . Nam in vira San- s
'n:
~~-_cap.
ll:i Philippi Nerii legirnr, quód dum fanll:imonialem
quandam, qua: fe damnacam elfe clamans, huicdefpe-
rationi adeo profunde infixa erar, uc nullus 'eam ab illa
dimovere polfer, confolaturus egrelfos fuilfec, eandem
primitus hifcefueric verbis alloc11tus:
.f!.uid agis?
p,...
rad1{u1
efl
utique tuus;
cumque illa id heri non polfe
refpondiífec , eo quod damnata elfet , fubjecit San-
ltu¡:
Paradt[u1 certe tuus, qu.efo proquibuf namChri·'
ftus mortuus e/I?
cui ipfa refpondit: pro peccatoribus ;
cum
vero
intcrrogarerur de quarum fe numero eífe exi-
fiimarec, refpondir: De horum numero, fcil icer pec–
cacorum; mox vero Sanll:us fubjungtns ait:
'Ergo cum
peccatorum te
p~nlteat,
paradifuseff tuus, tuus .
Qui-
bus a Sanll:o dill:is nullumdefperatio in ea locumam-
plius habuic; fiquidem denuo magna ferenicate imbura ·
fuieejus confciencia,
&
fzpe in corde fuo ha:c verba in·
tonari audiit:
Paradlfus tuus, tuus.
Hh
+
Tamo